เราจะทำอะไรได้บ้างเพื่อปกป้องสิทธิของพระเจ้าและสิทธิทางจิตวิญญาณของมนุษย์?

–

ฉันจะขอบคุณมากหากคุณตอบคำถามของฉันทีละข้อ

พี่น้องที่รักของเรา

คำถามที่ 1:


โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่ละเมิดสิทธิผู้อื่นในทางจิตวิญญาณ (แม้ว่าผู้ถูกละเมิดจะยังมีชีวิตอยู่ แต่ด้วยเหตุผลต่างๆ เช่น ผลที่ตามมาอาจสร้างความเสียหายอย่างร้ายแรง) หากไม่สามารถหรือดูเหมือนว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเผชิญหน้ากับบุคคลนั้นเพื่อขออภัยในนามของผู้ถูกละเมิด แล้วจะทำอะไรได้บ้างเพื่อเป็นการชดใช้ความผิดที่เกิดขึ้น?

คำตอบ:

คุณขออภัยต่อบาปของคุณ คุณทำความดีและบุญกุศลเพื่อมอบให้แก่ผู้ที่ควรได้รับ

นอกจากนี้ หากผลที่ตามมาเป็นหายนะร้ายแรง อย่าบอกผู้ที่ได้รับความเสียหาย และจงขอขมาและอ้อนวอนต่อพระเจ้าให้ผู้ที่ได้รับความเสียหายพอใจกับคุณในวันพิพากษา

ดูที่ อิลานัตุ้ต-ตอลิบิน, 4/295; บูเจย์เรมี อัล-ฮาติบ, 3/118.

คำถามที่ 2:


แม้ว่าจะดูเหมือนไม่มีผลประโยชน์ทางการเงิน แต่หากมีการละเลยหน้าที่อย่างจงใจในสหกรณ์หรือองค์กรเอกชนที่เปิดให้ประชาชนเข้าถือหุ้น หรือในหน่วยงานของรัฐฯ ซึ่งส่งผลกระทบต่อสิทธิที่ได้รับนั้น จะมีมาตรการใดบ้างที่สามารถดำเนินการได้เมื่อสิทธิเหล่านั้นแพร่กระจายไปสู่ฐานผู้คนจำนวนมากในสังคม?

คำตอบ:

คุณควรคำนวณผลประโยชน์ที่ได้มาโดยมิชอบอย่างแน่นอน หรือถ้าเป็นไปไม่ได้ ก็คำนวณโดยประมาณ แล้วนำออกจากทรัพย์สินของคุณและมอบให้แก่คนยากจน นอกจากนี้ คุณควรสำนึกผิดและปฏิบัติตามศาสนบัญญัติเพิ่มเติมจากสิ่งที่จำเป็นและสิ่งที่ควรทำ

ดูเพิ่มเติมได้ที่ Mecmu, 9/332; İbni Abidin, 4/130.

คำถามที่ 3:


เมื่อพิจารณาถึงกรณีของบุคคลที่ในอดีต (ในช่วงเวลาที่ยาวนานและสำคัญ เช่น 20, 30, 40 ปี) ละเลยหรือละเลยเกือบทั้งหมดในการปฏิบัติศาสนกิจที่สำคัญ (การละหมาด การอดอาหาร และแม้แต่การละหมาดวันศุกร์) ละเลยคำสั่งและข้อห้ามในเส้นทางแห่งศรัทธาอย่างมาก และไม่เพียงเท่านั้น ยังได้ละเมิดสิทธิของผู้อื่นหลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นด้วยเจตนาหรือไม่รู้ตัวหรือไม่เข้าใจความสำคัญก็ตาม แต่ในที่สุดก็กลับใจอย่างแท้จริงและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำความดี สถานการณ์ของบุคคลเช่นนี้ควรได้รับการพิจารณาอย่างไร;

สุดท้ายแล้ว เราทุกคนต่างก็มีอายุที่ต้องตาย ดังนั้นเราจึงควรใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้เป็นประโยชน์ในการแสวงหาความรอด และเราต้องรีบเร่งทำอย่างเร่งด่วน นอกเหนือจากการดำเนินชีวิตประจำวันและการปฏิบัติศาสนกิจแล้ว ยังมีอะไรที่สามารถทำได้อีกบ้าง เพื่อแก้ไขความเสียหายที่เกิดขึ้นในอดีตอย่างรวดเร็ว?

ในเส้นทางชีวิตเช่นนี้ ตัวอย่างของบุญกุศลที่ (คนที่มีฐานะเพียงพอต่อความต้องการส่วนตัว) สามารถทำได้ด้วยความหวังว่าจะชดใช้หนี้บุญคุณที่ค้างชำระอยู่มีอะไรบ้าง?

คำตอบ:

การละหมาดที่สามารถชดใช้ได้นั้นให้ชดใช้ ส่วนการละหมาดซุนนะห์ให้ทำเท่าที่ทำได้ (บาคูรี 1/300; อีนัตุ้ต-ตอลิบิน 1/31)

สิทธิของผู้คนจะถูกคืนให้แก่เจ้าของโดยมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ หรือหากเป็นไปไม่ได้ ก็จะถูกแจกจ่ายให้กับคนยากจน โดยทั่วไปแล้ว จะมีการสร้างสถาบัน องค์กร สิ่งก่อสร้าง ผลงาน… ที่ผู้ยากไร้จะได้รับประโยชน์

คำถามที่ 4:


เมื่อพิจารณาว่าการฆ่าคนนั้นเป็นการกระทำบาปที่ร้ายแรงที่สุดอย่างหนึ่ง และเป็นการละเมิดสิทธิของผู้อื่นด้วยแล้ว จาก hadith ที่ว่าแม้แต่ “ฆาตกร 99 คน” ก็ยังได้รับการอภัยโทษ (Bukhari, Anbiya 50; Muslim, Tawbah 46) ดูเหมือนว่าเราอยู่ในสถานการณ์ที่ให้ความหวังมากทีเดียว ดังนั้น จากตัวอย่างนี้ คำถามสามข้อแรกจะถูกประเมินอย่างไรโดยทั่วไป?

คำตอบ:

อัลลอฮ์ทรงไม่ทรงอภัยให้แก่ผู้ที่ตายโดยปราศจากศรัทธา แต่สำหรับผู้ที่มีศรัทธาแม้เพียงเล็กน้อยในหัวใจ หากพระองค์ทรงประสงค์และด้วยพระปัญญาของพระองค์ พระองค์ก็ทรงอภัยให้ได้ หรือทรงให้เขาไปรับโทษในนรกจนหมดสิ้นความบาปแล้วจึงเข้าสวรรค์

เท่าที่เรารู้ ไม่มีกฎหรือวิธีการที่แน่นอนในการขออภัยโดยตรง หลักการทั่วไปคือการตายในฐานะผู้มีศรัทธาและผู้ปฏิบัติตามศาสนบัญญัติ

การตายในฐานะผู้มีศรัทธาแต่ยังคงทำบาปนั้นเป็นเรื่องเสี่ยง เพราะไม่มีการรับประกันว่าพระเจ้าจะทรงอภัยโดยไม่ต้องรับโทษ

การกลับใจเป็นหนทางแห่งการกอบกู้ที่สำคัญยิ่ง ผู้ที่สำนึกผิดอย่างแท้จริง ร้องไห้ขอขมาต่ออัลลอฮ์ และสัญญาว่าจะไม่ทำอีก มีโอกาสได้รับการอภัยอย่างสูง (อัฏฏุฏะลัก 4/48)

คำถามที่ 5:


เมื่อเคยทำบาปมาก่อนในอดีต จนหัวใจถูกปิดกั้นเพราะบาปบางอย่าง ตกเป็นเชลยของปีศาจ และกำลังดิ้นรนกับความโน้มเอียงที่จะทำบาปอีกครั้งเนื่องจากนิสัยและพฤติกรรมที่ฝังลึก (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อทำลายการปิดกั้นหัวใจและล้างความสกปรก) ควรปฏิบัติตามเส้นทางใด?

คำตอบ:

คนที่หัวใจถูกปิดผนึกเพราะบาปที่กระทำและยึดมั่นอยู่แล้ว จะไม่สามารถคิดที่จะทำลายผนึกนั้นได้ เขาไม่มีทางทำได้ เขาต้องการความช่วยเหลือจากภายนอก หรือโศกนาฏกรรมที่จะตักเตือนและปลุกให้ตื่นขึ้นมา

หากตกอยู่ในมือของผู้ฝึกสอนที่มีทักษะ ก่อนอื่นจะมีการสร้างความตระหนักรู้ในตนเอง จากนั้นจะตามมาด้วยการกลับใจ การปฏิบัติศาสนกิจ และกิจกรรมชดเชย เมื่อเวลาผ่านไป จุดดำเหล่านี้จะค่อยๆ หายไป และหัวใจจะสามารถเชื่อมต่อกับพระผู้เป็นเจ้าได้อีกครั้ง

ไม่ควรหมดหวังต่อพระเมตตาของอัลเลาะห์ อัลเลาะห์ทรงอภัยบาปทั้งปวง (ซูรอต อัซ-ซูมัร 53; มัจมู 9/338)

คำถามที่ 6:


สำหรับคนที่กำลังต่อสู้ทางจิตใจอย่างหนัก (ซึ่งประกอบด้วยความรู้สึกเสียใจ ความรู้สึกผิด ความหวัง และความต้องการเสริมสร้างความเชื่อ) ในช่วงเวลาที่ตระหนักถึงสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด และกำลังแสวงหาการหลุดพ้นจากนรกและการทรมานในสุสาน รวมถึงการแสวงหาผลประโยชน์ทั้งทางจิตวิญญาณและอนาคต ขณะเดียวกันก็ต้องเผชิญกับการรบกวนอย่างต่อเนื่องจาก “ปัจจัยปีศาจ” (ปีศาจ) สูตรไหนที่เหมาะสมสำหรับคนแบบนี้?

คำตอบ:

การสร้างความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้คนที่ปราศจากบาปในแง่ของพฤติกรรมภายนอก มีการกระทำที่ดีที่รู้จักกันอย่างชัดเจน มีศีลธรรมและศาสนกิจที่ดีซึ่งเป็นหลักฐานของศรัทธาของพวกเขา เช่น การเป็นเพื่อนบ้าน เพื่อนร่วมงาน คู่สมรส ผู้ร่วมกลุ่มการศึกษาและการเรียนรู้ และผู้ร่วมกิจกรรมช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

นอกจากนี้ เขายังทำบุญกุศลที่นำพาให้ใกล้ชิดกับอัลลอฮ์ ละพัดเป็นประจำ อธิษฐานขอพรจากอัลลอฮ์บ่อยๆ และเข้าร่วมสมาคมทางศาสนาและสมาคมที่กล่าวถึงพระคุณของอัลลอฮ์บ่อยๆ (ซูรอต อัซ-ซุมาร์ 53)

คำถามที่ 7:


เมื่อจิตใจได้ทำตามความต้องการหลายอย่างและได้ลิ้มรสความสุขจากกรรมเหล่านั้นแล้ว หากเกิดความอ่อนแอของจิตใจอย่างรุนแรง ไม่ว่าจะเป็นเพราะความต้องการของจิตใจเองหรือการล่อลวง (หรือการกระตุ้น) ของปีศาจ และโอกาสที่จะตกสู่บาปเพิ่มมากขึ้น บุคคลนั้นจะใช้เครื่องมือใด (ที่มีความเป็นไปได้และความต่อเนื่องในด้านนี้) เพื่อควบคุมตนเองได้?

คำตอบ:

คำตอบก่อนหน้านี้เป็นคำตอบของคำถามนี้ด้วย

นอกจากนี้ การระลึกถึงความตายบ่อยๆ การไปเยี่ยมสุสานและคิดถึงมันอย่างมีสติ การอ่านชีวประวัติของบรรดานบีและสาวกของพระเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งศาสดาโมฮัมหมัดและสาวกของท่าน จะช่วยลดความโลภและความบาปในใจมนุษย์ลงทีละน้อย และหากพระเจ้าประทานพร อาจจะช่วยกำจัดมันไปได้ทั้งหมดเลยทีเดียว

สิ่งสำคัญที่ต้องไม่ลืมคือ การอยู่ห่างไกลจากบาปทั้งปวง และการทำพิธีกรรมทางศาสนาให้ตรงเวลาและอย่างสวยงามนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่ง

ดู

– อัลเมจมู, 332/9.

– ฮาชีเยตุ อิบน์ อับิดีน, คิแทบ อัลเบย์, เบย์อุล ฟาซิยด.

– ฮาชีอตุ้ อิบน์ อับิดีน, บาบู ลั้ล-ฮัซรี วะล อิบาฮะ

– อัลเนวาดีรุ วะซซีดาต (184/6)

– ซูเลย์มาน อัล-กูร์ดี, คุรราตุล-อัยน์ ด้วยฟัตวาของบรรดานักปราชญ์แห่งมัรัยนัยน์, (102)

ด้วยความรักและคำอวยพร…

ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ