– ตอนสวดซะลาตัสซะอัด (สวดซะลาต) หน้าผากต้องแตะพื้นใช่ไหม?
– ฉันเห็นชาวชีอะห์ละหมาด เขาเอาหัวแตะพื้นหินตอนซุญูด (กราบ) อย่างนี้ถูกต้องไหม?
– การละหมาดมีหลายรูปแบบได้หรือไม่?
– เมื่อเราสังเกตการณ์ที่กําบะ เราก็เห็นรูปแบบการละหมาดที่แตกต่างกันออกไป นี่เป็นสิ่งที่ผู้คนประดิษฐ์ขึ้นเองหรือว่าท่านศาสดา (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ก็ละหมาดแบบแปลกๆ อย่างนี้ด้วย การละหมาดหน้าผากต้องแตะพื้นไม่ใช่เหรอ?
พี่น้องที่รักของเรา
องค์ประกอบหลักของการละหมาด เช่น การยืน (กิยาม), การคุกเข่า (รุกู), การกราบ (ซัชดา) ฯลฯ เป็นเหมือนกันในทุกนิกายของอะห์ลุสซุนนะห์
การกราบไหว้หินที่นำมาจากเคอร์เบลาเป็นธรรมเนียมปฏิบัติในกลุ่มชีอะห์บางกลุ่ม พวกเขาทำเช่นนี้เพื่อรำลึกถึงท่านฮุเซน (ร.อ.)
ในสมัยของศาสดาโมฮัมหมัด (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ไม่มีธรรมเนียมปฏิบัติเช่นนี้
ตามนิกายเจฟฟารีแล้ว
การกระทำการซุกูด (การก้มลงคำนับหน้ามหาเทพ) สามารถทำได้เฉพาะบนพื้นดินและหินเท่านั้น
ไม่สามารถสวดซะจิเฎาะบนพรมหรือเสื่อในมัสยิดได้ ด้วยเหตุนี้ ในระหว่างการสวดมนต์ในมัสยิดหรือที่บ้าน ผู้คนจึงวางก้อนหินไว้บนพื้นก่อน แล้วจึงสวดซะจิเฎาะลงบนก้อนหินนั้น อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างในการนิยามคำว่า “หน้าผาก” ที่ต้องสัมผัสพื้น ทำให้เกิดคำถามว่าสามารถสวดซะจิเฎาะบนก้อนหินขนาดเล็กได้หรือไม่ ตามคำจำกัดความหนึ่ง หน้าผากคือบริเวณตั้งแต่เหนือคิ้วทั้งสองข้างไปจนถึงปลายผม หากยึดตามคำจำกัดความนี้ ขนาดของก้อนหินที่ใช้สวดซะจิเฎาะจะต้องมีขนาดอย่างน้อยเท่ากับหน้าผากที่กล่าวถึง ดังนั้น การสวดซะจิเฎาะบนก้อนหินตามคำจำกัดความนี้ถือว่าไม่ถูกต้องและทำให้การสวดมนต์ไม่สมบูรณ์
ตามคำจำกัดความอื่นแล้ว
รับไปเถอะ
คือส่วนที่อยู่ระหว่างขมับ ซึ่งตามหลักการแล้ว แม้ว่าหินจะเล็ก ก็ยังถือว่าเป็นการละหมาดได้
ด้วยความรักและคำอวยพร…
ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ
