สาบานว่าฉันจะกินอาหารมื้อนี้ให้ได้, สาบานว่าฉันจะไม่กินอาหารมื้อนี้เลย?

รายละเอียดคำถาม


– ถ้าคนสองคน คนหนึ่งสาบานว่า “ฉันจะกินอาหารจานนี้” อีกคนสาบานว่า “ฉันจะไม่กินอาหารจานนี้” คำสาบานของทั้งสองคนจะมีผลอย่างไร?

– ขอความกรุณาให้พิจารณาตามหลักการของนิกายฮะนะฟีและชาฟิอี่ด้วยครับ ต้องชำระค่าบาปทั้งสองนิกายหรือเพียงนิกายเดียวครับ? ถ้าต้องชำระค่าบาป ต้องชำระให้ใครครับ?

คำตอบ

พี่น้องที่รักของเรา

– ตามความเห็นของนักปราชญ์จากนิกายอื่น ๆ นอกนิกายฮะนะฟี / ตามความเห็นของนักปราชญ์จากสามนิกายอื่น ๆ ขอบเขตของคำสาบานคือ…

คือเจตนาของหัวใจ คือความตั้งใจ

ด้วยเหตุนี้ หากคำสาบานในคำถามนั้นเป็นสิ่งที่ถูกกระทำโดยเจตนาและตั้งใจไว้

ทั้งผู้ที่พูดว่า “ฉันจะกินอย่างแน่นอน” และผู้ที่พูดว่า “ฉันจะไม่กินอย่างแน่นอน” ต้องชำระค่าปรับจากการละเมิดคำสาบาน

ในเรื่องนี้ทั้งสี่นิกายมีความเห็นตรงกัน

– ถ้าคำสาบานเหล่านั้นไม่ได้มีเจตนาที่จะเป็นคำสาบานจริงๆ แต่เป็นเพียง

เป็นเรื่องของนิสัยทางภาษา

ถ้าเป็นเช่นนั้น นิกายฮะนะฟีก็ยังต้องชำระค่าปรับจากการผิดคำสาบานอยู่ดี (ตามความเห็นของนิกายส่วนใหญ่)

มุสลิมนิกายมาลิกี, ชะฟีอ์, และฮันบะลี

ไม่จำเป็นต้องชำระค่าปรับ เพราะที่นี่ไม่มีการสาบาน

ตัวเชื่อมต่อ / ตัวเชื่อมโยง

ไม่มีเจตนาและเจตนารมณ์ที่จำเป็นต่อการเกิดขึ้น

ความแตกต่างในวิธีการมองโลกแบบนี้


“อัลลอฮฺจะไม่ทรงถือโทษท่านในคำสาบานที่ท่านได้กล่าวออกมาโดยไม่ตั้งใจ (คำสาบานที่ถูกยกเลิก)”



(อัล-มาอิดะฮฺ 5:89)

เกิดจากการตีความที่แตกต่างกันของข้อความในบทกวี


– ตามหลักการของนิกายฮะนะฟี,

คำสาบานที่ไม่มีผลบังคับใช้และไม่จำเป็นต้องชดใช้ค่าปรับ (Lağv yemini)

คือคำสาบานที่เกี่ยวข้องกับอดีตหรือปัจจุบัน

ตัวอย่างเช่น คนๆ หนึ่งอาจคิดว่าไม่ได้ไปโรงพยาบาลเมื่อวาน ทั้งๆ ที่ไปมาแล้ว

“ฉันสาบานว่าฉันไม่ได้ไปโรงพยาบาลเมื่อวานนี้”

นี่คือบทเรียน

คำสาบานที่ถูกยกเลิก

ไม่มีค่าไถ่โทษใดๆ หรือสำหรับนกที่เห็นจากระยะไกล

“สาบานเลย นี่คือกาจริงๆ”

ถ้าเขาพูดอย่างนั้นแล้วปรากฏว่าไม่ใช่กา ก็ไม่ต้องชำระค่าปรับจากการสาบาน

แต่ว่า

คำสาบานที่ให้ไว้กับอนาคต

-ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม-

ถือเป็นคำสาบานและต้องชดใช้บาป

ดังนั้น คำสาบานทั้งสองในคำถามจึง

-เพราะมันเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับอนาคต-

จำเป็นต้องชดใช้บาป

แน่นอนว่า ในกรณีนี้ มีเพียงคนหนึ่งเท่านั้นที่ผิดคำสาบาน เพราะคนๆ นั้นจะกินอาหารหรือไม่กินอาหารก็ได้

ถ้าเขาปฏิบัติตามคำสาบาน เขาจะถูกลงโทษ แต่ถ้าเขาไม่ปฏิบัติตามคำสาบาน เพื่อนของเขาจะถูกลงโทษ และต้องชดใช้บาป


– ตามหลักการของนิกายมลกี, ชาฟีอ์ และฮันบลิ,

คำสาบานที่ปรากฏในคำถาม หากเป็นเพียงการพูดตามนิสัยโดยไม่มีเจตนา ก็ไม่ใช่คำสาบานที่แท้จริง แต่เป็นคำสาบานที่ถูกยกเลิก และไม่จำเป็นต้องชดใช้ค่าปรับ

(ดูเทียบกับ วาลิด ซูฮัยลี, ฟิกฮ์อิสลาม, 1/138-139)


ด้วยความรักและคำอวยพร…

ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ

คำถามล่าสุด

คำถามของวัน