– หลักฐานที่สนับสนุนความคิดเห็นที่ว่าผู้ที่ทำฮัจญ์แบบตัมมัตูและกิรันสามารถละศีลอดได้ในวันเทศกาลมีอะไรบ้าง?
พี่น้องที่รักของเรา
ตามหลักศาสนาฮะนะฟี
ผู้ที่ทำฮัจญ์แบบแบ่งปันผลประโยชน์และฮัจญ์แบบตัดเชือก
– ในกรณีที่พวกเขาไม่สามารถหาโอกาสได้ที่จะทำการเสียสละสัตว์พลีได้ พวกเขาจะเก็บเงินที่ใช้สำหรับทำการเสียสละสัตว์พลีไว้ในระหว่างการทำฮัจญ์
– เวลาในการถือศีลอดสามวันนั้น เริ่มต้นหลังจากเข้าสู่สถานะอุมเราะห์ในเดือนฮัจญ์ และจะสิ้นสุดในวันอารัฟฟา ไม่จำเป็นต้องถือศีลอดสามวันติดต่อกัน เวลาที่เหมาะสมที่สุดคือ เริ่มต้นหนึ่งวันก่อนวันตัรวียะห์ และสิ้นสุดในวันอารัฟฟา
(ดู: Sabunî, Ravaiu’l-beyan, I/251)
ผู้ที่ไม่ถือศีลอดจนถึงวันก่อนวันอีด จะไม่สามารถถือศีลอดในวันอีดได้อีกต่อไป
พวกเขาต้องทำการเสียสละ (ซาดะกาห์) เพราะการอดอาหารนี้เป็นค่าแทนการเสียสละ (ซาดะกาห์) และถูกกำหนดให้เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้เป็นการทดแทนการเสียสละ (ซาดะกาห์) ดังที่ระบุไว้ในข้อพระคัมภีร์
“…คือการอดอาหารสามวันในระหว่างการทำฮัจญ์…”
(ดู อัลบะกะเราะ 2:196)
ได้มีคำสั่งให้ถือศีลอดสามวัน และกำหนดเวลาการถือศีลอดไว้ตรงกับช่วงเวลาฮัจญ์ ดังนั้น ผู้ที่ไม่ปฏิบัติตามหน้าที่ถือศีลอดจนถึงวันคริสต์มาส จะถือว่าได้ละทิ้งสถานะอิห์รัม และจะต้องทำการเสียสละสองครั้ง ครั้งหนึ่งคือการเสียสละสำหรับเตมัตตุอ์ และอีกครั้งหนึ่งเป็นการชดเชยการละทิ้งสถานะอิห์รัมก่อนการเสียสละฮัจญ์
(ดู อัล-ดุรุรุ้ล-มุห์ตาร, II, 264; อัล-ลูบับ, I, 193; อัล-ฟิกฮุ้ล-อิสลามี, III, 225)
ตามหลักการของนิกายมาลิกี
จำเป็นต้องถือศีลอดสามวันและเจ็ดวันติดต่อกัน เวลาเริ่มถือศีลอดสามวันคือหลังจากเข้าสู่สถานะอิห์รัมของการละหมาดฮัจญ์ และจะสิ้นสุดในวันอารัฟฟา แต่สำหรับผู้ที่ไม่สามารถถือศีลอดในช่วงเวลานั้นได้ ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม จะต้องถือศีลอดในวันมินา/วันเทศกาลอีดอัฎฮาแทน
(ดู บิดายาตุล-มุจตะฮิด, เล่ม 1, หน้า 357; อัล-ฟิกฮุล-อิสลามี, เล่ม 3, หน้า 226)
ตามหลักการของนิกายชาฟีอี
การถือศีลอดสามวันและเจ็ดวันดังกล่าวติดต่อกันเป็นสิ่งที่แนะนำ/มีคุณค่ามากกว่า เวลาเริ่มถือศีลอดสามวันนี้เริ่มต้นหลังจากเข้าสู่สถานะอิห์รัมสำหรับการละหมาดฮัจญ์ เพราะในข้อพระคัมภีร์…
“การอดอาหารสามวันในพิธีฮัจญ์”
ดังนั้น การถือศีลอดนี้จึงไม่ควรทำก่อนเข้าสู่สถานะอิห์รัมฮัจญ์ การถือศีลอดสามวันก่อนวันอารัฟฟะห์ถือเป็นสิ่งที่แนะนำ เพราะการถือศีลอดในวันอารัฟฟะห์สำหรับผู้ที่กำลังทำฮัจญ์นั้นเป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง
(ดู มัจญู, VII, 185; ซาบูนี, ราวาอิลูบะยาน, I, 251)
ตามความเห็นดั้งเดิมของอิหม่ามชะฟีอีย์ การถือศีลอดสามวันนี้ในวันเทศกาลตะชรีคเป็นสิ่งที่อนุญาตได้ แต่ตามความเห็นใหม่นั้น ไม่เป็นที่อนุญาต นักวิชาการชะฟีอีย์ที่เห็นด้วยกับความเห็นนี้มีความเห็นเช่นเดียวกับนักวิชาการฮะนะฟี คือ การถือศีลอดในวันคริสต์มาส/วันเทศกาลตะชรีคไม่เป็นที่อนุญาต อิหม่ามนาวะวีกล่าวว่านี่คือความเห็นที่ถูกต้องที่สุด
(รวม; VI, 443-445)
นักปราชญ์ที่ยึดถือคำกล่าวเดิมของอิหม่ามนั้น เห็นว่า ผู้ที่ไม่ถือศีลอดสามวันนี้ก่อนวันอีด สามารถถือศีลอดในวันอีดได้
(ดู มัจญู, VI/441; ซาบูนี, ราวาอิลูบะยาน, I, 251)
.
หลักฐานที่ยืนยันสิ่งเหล่านี้คือ hadith ที่บันทึกโดยบุฮารี ซึ่งกล่าวว่า: ท่านอายิชา (ร.อ.) และอิบนุ อุมัร กล่าวว่า:
“การอดอาหารในวันเทศกาลตัชริกนั้นได้รับอนุญาตเฉพาะสำหรับผู้ที่หาเครื่องบูชาไม่ได้เท่านั้น”
(บุฮารี, ซาวม์, 68)
ตามนิกายฮันบะลีแล้ว
การถือศีลอดสามวันและเจ็ดวันติดต่อกันนั้นไม่ใช่สิ่งที่จำเป็น การถือศีลอดสามวันนั้นมีสองช่วงเวลาที่เหมาะสม ช่วงเวลาหนึ่งเป็นที่แนะนำ อีกช่วงเวลาหนึ่งเป็นที่ยอมรับได้ ช่วงเวลาที่แนะนำ/มีคุณค่ามากกว่านั้น เริ่มต้นจากการเข้าสู่สถานะอิห์รัมฮัจญ์ และสิ้นสุดในวันอารัฟฟา ส่วนช่วงเวลาที่ยอมรับได้นั้นคือ…
-ดังที่ฮาเนฟีได้คาดการณ์ไว้-
เริ่มจากการเข้าสู่สถานะอุมเราะห์ และจะต่อเนื่องไปจนถึงวันอารัฟฟา หากผู้ที่ทำฮัจญ์แบบตัมมัตูอ์ไม่ได้ถือศีลอดนี้ในเวลาปกติ เขาจะต้องถือศีลอดในวันต่อๆ มา รวมถึงวันเทศกาลทัชรีกด้วย
(ดู อัล-มุฆนี เล่ม 3 หน้า 478-78, อัล-ฟิกฮุ้ล-อิสลามี เล่ม 3 หน้า 228)
มีรายงานจากอิหม่ามอะห์เม็ดที่ว่าเขาไม่เห็นชอบกับเรื่องนี้ด้วย
(Mecmu, VI, 445).
สรุปแล้ว,
ยกเว้นนิกายฮะนะฟี -İ
เมื่อพิจารณาจากคำกล่าวของอิหม่ามชะฟีอีและอิหม่ามอัห์หมัด –
ตามหลักการของนิกายหลักสามนิกายที่ถือเป็นส่วนใหญ่แล้ว การถือศีลอดสามวันในวันเทศกาลอีดอัฎฮา/วันทัชรีคถือว่าถูกต้องตามหลักศาสนา
เหตุผลก็คือ:
ก.
อัลลอฮ์ตรัสไว้ในอัลกุรอานว่า (โดยความหมาย):
“ผู้ที่หาเครื่องบูชาไม่ได้ จะต้องอดอาหารสามวันในระหว่างการทำฮัจญ์ และเจ็ดวันเมื่อกลับถึงบ้านเกิด รวมเป็นสิบวันเต็ม”
(อัลบะกะเราะ, 2/196)
ได้มีคำสั่งให้ถือศีลอดสามวันนี้ ดังนั้น การถือศีลอดสามวันนี้จะต้องทำในวันฮัจญ์ สำหรับผู้ที่ยังไม่ได้ถือศีลอดในวันก่อนหน้า เหลือเพียงวันเทศก์เท่านั้น ดังนั้นพวกเขาต้องถือศีลอดในวันเหล่านั้น
(อัลฟิกฮุ้ล-อิสลามี, เล่ม 3, หน้า 228)
ข.
ท่านอายิชา (ร.อ.) และอิบนุ อุมัร
“การอดอาหารในวันเทศกาลตัชริกนั้นได้รับอนุญาตเฉพาะสำหรับผู้ที่หาเครื่องบูชาไม่ได้เท่านั้น”
คำพูดที่แปลความหมายเช่นนี้ แสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้ยินเรื่องนี้โดยตรงจากท่านศาสดา (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) กล่าวคือ เป็น hadis marfu
(นิวาวี, เมจมู, VI, 442; อัลฟิกฮุ้ลอิสลามี, III, 228)
ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีใบอนุญาตพิเศษสำหรับเรื่องนี้
ด้วยความรักและคำอวยพร…
ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ
