พระอัลเลาะห์ตรัสว่า “เราได้ประทานคำสอน (อัลกุรอาน) ลงมา และเราจะคุ้มครองคำสอนนั้น” (ฮิจรฺ 9) ซึ่งแสดงว่าพระองค์ทรงคุ้มครองอัลกุรอาน และเนื่องจากพระคัมภีร์โมเสส (เทวร์) ก็ถูกเรียกว่าคำสอน (Enbiya,105) ดังนั้นพระคัมภีร์โมเสสก็ควรได้รับการคุ้มครองเช่นกันไม่ใช่หรือ?

รายละเอียดคำถาม

สิ่งที่กล่าวอ้างอิงจากอายะห์ที่ 9 ของซูเราะฮ์อัล-ฮิจร และอายะห์ที่ 105 ของซูเราะฮ์อัล-อันบิยา คือ: 1) ใช้คำว่า “ซิกร์” (คำเตือน) สำหรับพระธรรมโมเสสที่ประทานลงมา ก่อนพระธรรมดามูฏ เนื่องจากพระองค์ทรงประทาน “ซิกร์” (พระธรรม) ลงมา จึงทรงคุ้มครองมัน ถ้าพระธรรมโมเสสก็เป็น “ซิกร์” ที่พระองค์ทรงประทานลงมา ทำไมพระธรรมโมเสสจึงไม่ได้รับการคุ้มครอง? คำว่า “ซิกร์” ใช้กับทั้งคัมภีร์กุรอานและพระธรรมโมเสส มีคำสัญญาว่าจะคุ้มครอง “ซิกร์” แล้วทำไมพระธรรมโมเสสถึงเปลี่ยนแปลงไป? 2) ทำไมพระเจ้าจึงทรงคุ้มครองคัมภีร์กุรอาน แต่ไม่ทรงคุ้มครองพระธรรมโมเสสหรือพระธรรมอีซา? พระเจ้าทรงเลือกปฏิบัติระหว่างพระธรรมหรือไม่? ไม่ใช่ทั้งหมดเป็นพระวจนะของพระเจ้าหรือ? ถ้ามีการเปลี่ยนแปลง ทำไมพระเจ้าจึงทรงอนุญาตให้มันเกิดขึ้น?

คำตอบ

พี่น้องที่รักของเรา

หัวข้อนี้พร้อมคำตอบและข้อคิดเห็นต่างๆ ได้ถูกย้ายไปแล้ว คลิกเพื่ออ่าน…


ด้วยความรักและคำอวยพร…

ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ

คำถามล่าสุด

คำถามของวัน