“พระเจ้าทรงสร้างหมูขึ้นมาก่อน แล้วทำไมถึงห้ามกิน (เป็นไปไม่ได้) อาจเป็นเพราะท่านศาสดาโมฮัมหมัด (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ไม่ได้ขายหมูตอนที่ท่านค้าขายสัตว์หรือเปล่า (เป็นไปไม่ได้) นอกจากนี้ สัตว์ที่กล่าวถึงในอัลกุรอานก็เป็นสัตว์ในภูมิภาคอาหรับเสมอ แสดงว่าอัลลอฮ์ลืมพูดถึงสัตว์ในขั้วโลกและนกในเขตร้อน”
– จะเรียกคนที่ไม่เชื่อเรื่องพระเจ้าที่พูดอย่างนั้นว่าอะไรได้?
– ผมกำลังตั้งคำถามเกี่ยวกับศาสนาของผม แต่โชคดีที่ผมยังไม่ได้เบี่ยงเบนจากเส้นทางที่ถูกต้องซึ่งก็คือศาสนาอิสลาม แต่ผมต้องเผชิญกับคำพูดของผู้ไม่เชื่อในพระเจ้า และผมอยากจะถามคุณเกี่ยวกับคำตอบของคำถามเหล่านั้นด้วยครับ
พี่น้องที่รักของเรา
– การที่พระเจ้าทรงสร้างหมูนั้น ไม่ได้ขัดแย้งกับความจริงที่ว่าหมูเป็นสัตว์ที่ไม่สะอาดและห้ามรับประทาน เพราะถ้าไม่มีหมู พระองค์จะทรงห้ามการรับประทานมันได้อย่างไร?
จะสามารถสร้างคำตัดสินบนสิ่งที่สูญหายไปแล้วได้หรือไม่? ดังนั้นข้อโต้แย้งเช่นนั้นจึงไม่สมเหตุสมผล
– หมูก็เป็นผลงานศิลปะอันงดงามที่พระเจ้าทรงสร้างขึ้นเช่นกัน แต่ว่า…
“เพราะท่านศาสดาไม่ได้ขายหมูเมื่อท่านค้าขายสัตว์…”
ความคิดที่ว่า “ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็” นั้นไม่มีคุณค่าทางยุทธวิธีเลย
เพราะว่า:
ก)
ไม่มีข้อมูลหรือบันทึกทางประวัติศาสตร์ใด ๆ ที่ระบุว่าศาสดาโมฮัมหมัด (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ทำธุรกิจค้าสัตว์หลังจากที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นศาสดาแล้ว
ข)
ตามตรรกะที่ไร้สาระนี้ ควรจะกล่าวถึงสัตว์และนกอีกหลายชนิดที่ห้ามรับประทานในศาสนาอิสลาม นอกเหนือจากหมู ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สมเหตุสมผลอย่างยิ่ง
ค)
เป็นที่ทราบกันดีว่าศาสดาโมฮัมหมัด (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ไม่ได้ทรงรับประทานเนื้อจิ้งจก แต่ก็ไม่ได้ทรงห้ามผู้ติดตามของพระองค์ที่รับประทานจิ้งจกด้วย
(บุฮารี, อัตอิมะ, 10, 14; มุสลิม, ซัยด, 43-47/1945-1948; อบู ดาวูด, อัตอิมะ, 28)
นี่คือความจริงที่สามารถกำจัดความกังวลใจดังกล่าวได้ถึงรากเหง้า
ดังนั้น หลักการทางศาสนาอิสลามจึงไม่ได้เกิดขึ้นเพื่อประโยชน์ของศาสดาโมฮัมหมัด (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) แต่เกิดขึ้นตามพระประสงค์ของอัลลอฮฺ
– การพูดในภาษาที่ผู้ฟังเข้าใจได้ คือสิ่งที่จำเป็นสำหรับศิลปะแห่งการพูดอย่างมีประสิทธิภาพ
ไม่จำเป็นต้องพูดถึงความไร้ประโยชน์และความไร้สาระของการพูดที่ไม่ได้ฝังอยู่ในจิตใจของผู้ฟังและไม่มีคุณค่าสำหรับเขา ดังนั้น
เป็นเรื่องปกติและเป็นวิทยาศาสตร์อย่างยิ่งที่อัลกุรอานจะกล่าวถึงเรื่องราวที่ชาวอาหรับซึ่งเป็นกลุ่มเป้าหมายหลักของอัลกุรอานรู้จักอยู่แล้ว
ด้วยเหตุผลนี้เองที่ศาสดาและชนเผ่าต่างๆ ที่กล่าวถึงในอัลกุรอาน มักเป็นคนจากภูมิศาสตร์เดียวกันกับชาวอาหรับ ซึ่งเป็นกลุ่มเป้าหมายหลักแรก
– แม้จะผ่านไปสิบสี่ร้อยปีแล้วก็ตาม
การพูดถึงชีวิตที่ขั้วโลกซึ่งคนส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยสนใจนั้น จะมีประโยชน์อะไรกับคนในยุคนั้น?
“ถ้าเราส่งอัลกุรอานลงมาเป็นภาษาต่างชาติ พวกเขาจะพูดว่า ‘ทำไมข้อความของมันถึงไม่ได้อธิบายอย่างชัดเจน? ภาษาต่างชาติ ผู้รับสารเป็นชาวอาหรับ! จะเป็นไปได้อย่างไร?’ ”
(ฟุสซิเล็ต, 41/44)
จากข้อความในอายะห์ที่แปลได้นี้ เราสามารถเข้าใจได้อย่างง่ายดายว่า จำเป็นต้องพูดถึงสิ่งที่ผู้ฟังกลุ่มแรกเข้าใจได้ และสิ่งที่พวกเขารู้ แน่นอนว่า หากอัลกุรอานพูดถึงเรื่องราวที่คนในยุคนั้นไม่เข้าใจ เช่นในคำถาม พวกเขาคงจะ…
“ทำไมข้อความของพระองค์จึงไม่ถูกประกาศให้ทราบอย่างชัดเจน? ทำไมจึงไม่มีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เราสามารถเข้าใจได้?”
พวกเขาจะพูดอย่างนั้น
– และเราก็ไม่สามารถเข้าใจเรื่องนี้ได้จริงๆ:
ผู้ที่ศรัทธาต่ออัลลอฮ์และศาสดา เมื่อพวกเขาไม่เข้าใจเหตุผลในบางเรื่องของอัลลอฮ์ ซึ่งพวกเขาเชื่อว่าพระองค์ทรงมีปัญญาและภูมิปัญญาอันไร้ขอบเขต พวกเขาก็ไม่รู้จักขอบเขตของตนเอง…
“สิ่งใดก็ตามที่อัลเลาะห์ทรงกระทำนั้นย่อมถูกต้อง เพราะเราเชื่อว่าพระองค์ทรงมีปัญญาและพระเมตตาอันหาที่สุดมิได้ แม้ว่าเหตุผลของเราอาจจะไม่สามารถเข้าใจได้ แต่เราก็ยอมรับสิ่งนั้นด้วยความศรัทธา…”
พวกเขาไม่ได้พูดออกมา และเพราะพวกเขาไม่ได้พูดออกมา พวกเขาก็เลยเกิดภาวะวิกฤตทางจิตใจ ทางความคิด และแม้แต่ทางศรัทธา…
ใช่แล้ว!
คุณจะเชื่อว่าอัลกุรอานเป็นคำพูดของพระเจ้าได้ยังไง แล้วจะมาบอกว่าศาสดาโมฮัมหมัด (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ได้กำหนดบทบัญญัติหรือข้อความบางอย่างตามความต้องการของเขาเองได้อีก… เป็นไปไม่ได้เลย…
การกำจัดความคิดกังวลเหล่านี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ คือเงื่อนไขเดียวที่จะรักษาศรัทธาไว้ได้
– อีกอย่างหนึ่งที่น่าละอายใจมากก็คือ การลังเลสงสัยในศรัทธาของตนเอง เพราะความคิดบางอย่างของพวกผู้ไม่เชื่อในพระเจ้า ซึ่งไม่มีเหตุผลใดๆ และในสายตาของเรา พวกเขาเป็นคนโง่ที่สุด และไม่ศึกษาความรู้ทางศาสนาที่จะสามารถตอบโต้พวกเขาได้!..
แต่สิ่งที่ง่ายที่สุดในการแก้ไขปัญหานี้คือ คัมภีร์ริซาเล-อิ-นูร์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำลายรากฐานของความไม่เชื่อ
ด้วยความรักและคำอวยพร…
ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ
