– ขอคำอธิบายเกี่ยวกับเส้นทางชีวิตของมนุษย์ในโลกนี้ก่อนที่จะเข้าสู่โลกหน้า และขอข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะเฉพาะของเส้นทางชีวิตดังกล่าวด้วย
พี่น้องที่รักของเรา
การเดินทางของมนุษย์จากมุมมองของความคิดอิสลาม:
เริ่มต้นจากโลกแห่งวิญญาณ, ในครรภ์มารดา, ในโลกนี้, ในเบอร์ซัค, ในวันสิ้นโลก, ในสะพานซิรัต จนถึงสวรรค์หรือนรก
ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เส้นทางนี้คือเส้นทางหลักของการเดินทางที่ทุกคนจะต้องทำ แต่ว่า…
การเดินทางเป็นอย่างไร
ส่วนที่เหลืออีกมาก
ในแง่ของจิตวิญญาณ
แสดงให้เห็นถึงตัวตนของตนเอง
นี่
รูปแบบของการเดินทาง
ถ้า,
คำสั่งและข้อห้ามของพระอัลเลาะห์
กำหนดไว้ ผู้ที่ดำเนินชีวิตตามคำสั่งและข้อห้ามเหล่านี้ การเดินทางของพวกเขาจะดำเนินไปในทิศทางที่ถูกต้อง และในที่สุดก็จะบรรลุถึงสวรรค์ ซึ่งเป็นบ้านเกิดที่แท้จริงของมนุษย์ ส่วนการเดินทางในทิศทางตรงกันข้าม จุดหมายปลายทางสุดท้ายคือนรก
“โอ้ผู้ศรัทธาเถิด! จงยำเกรงต่ออัลลอฮฺ จงระวังสิ่งที่ตนได้เตรียมไว้สำหรับวันพรุ่งนี้ (วันอาคิเราะห์) และจงระวังการลงโทษของอัลลอฮฺ เพราะอัลลอฮฺทรงรู้ทุกสิ่งที่พวกท่านกระทำ”
(อัลฮัชร, 59/18)
ในข้อพระคัมภีร์ที่กล่าวถึงเรื่องนี้และข้ออื่นๆ ที่คล้ายคลึงกัน กล่าวถึงสิ่งที่ผู้คนต้องการมากที่สุดระหว่างการเดินทาง (ซึ่งก็คือการปฏิบัติตามคำสั่งและข้อห้ามของพระเจ้า)
“ความยำเกรง”
เน้นย้ำถึงความสำคัญของการเตรียมตัวให้พร้อม
ปัจจัยเดียวที่ทำให้มนุษย์เติบโตทางจิตวิญญาณ ทำให้จิตวิญญาณสูงส่ง ฝึกฝนสติปัญญา ทำให้จิตใจบริสุทธิ์ และยกระดับจิตใจจากระดับเนฟส์อัมมาระ (จิตใจที่มักทำผิด) ไปสู่ระดับเนฟส์ลัฟวามา (จิตใจที่เตือนสติ), เนฟส์มุตมันนา (จิตใจที่สงบ), เนฟส์รัซียะ (จิตใจที่พอใจ) และเนฟส์มัรซีเย (จิตใจที่ได้รับการยอมรับ) คือ…
เป็นน้ำ
.
เราสามารถเรียนรู้ได้จาก hadith (คำสอนของศาสดาอิสลาม) ต่อไปนี้ว่าเส้นทางที่มนุษย์วางไว้ในชีวิตตามปรัชญาชีวิตของตนนั้นถูกต้องหรือไม่ขณะที่ยังอยู่ในโลกนี้:
“คนฉลาดคือคนที่คอยควบคุมจิตใจตนเอง/คอยคำนวณคิดอย่างรอบคอบและเตรียมตัวสำหรับชีวิตหลังความตาย ส่วนคนอ่อนแอ/ขี้เกียจ/โง่เขลาคือคนที่ตามใจความอยากและความปรารถนาของจิตใจตนเองและยังหวังว่าจะได้รับรางวัลอันดีจากพระเจ้า”
(ดูรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับฮาดิสนี้ที่บันทึกโดยติรมิซี, อิบน์มาจา, อิบน์ฮันบัล และฮาคิม ใน อัจลูนี 2/144)
พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ขึ้นมาจากการไม่มี และทรงส่งมนุษย์มาสู่โลกนี้เพื่อการค้าขาย พระองค์ทรงประทานชีวิตอันสั้นแต่มีค่ามากให้แก่มนุษย์ เพื่อให้ได้มาซึ่งชีวิตทั้งสองภพ แต่บ่อยครั้งมนุษย์ไม่รู้คุณค่าของทุนทรัพย์นั้น และประมาทเลินเล่อ จนใช้ทุนทรัพย์ทั้งหมดไปกับชีวิตชั่วคราวและชั่วร้ายนี้
แต่ความเป็นจริงแล้ว ควรใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งในสิบของชีวิตให้กับการใช้ชีวิตในโลกนี้ และใช้เวลาเก้าส่วนในสิบให้กับการใช้ชีวิตนิรันดร์
เมื่อโลกนี้เป็นเพียงชั่วคราว และมนุษย์ก็เป็นเพียงผู้เดินทางที่พักพิงอยู่บนโลกนี้ชั่วคราว คดีเรื่องการได้มาซึ่งชีวิตนิรันดร์หรือการสูญเสียมันจึงเป็นคดีที่เกิดขึ้นกับทุกคนในชีวิตอันสั้นสั้นนี้ การพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อได้มาซึ่งชีวิตนิรันดร์จึงเป็นสิ่งที่ชาญฉลาดที่สุด
อับดุลลอฮ์ บิน อุมัร (ร่อ) กล่าวว่า:
ศาสดาอิสลามทรงจับมือฉันไว้ และ
“จงเป็นเหมือนคนแปลกหน้าหรือผู้เดินทางในโลกนี้”
กล่าวไว้ และอิบนุ อุมัร (รอดิลลอฮุ อันฮุ) กล่าวต่อว่า:
“ถ้าถึงตอนเย็นแล้ว อย่ารอเช้า ถ้าถึงตอนเช้าแล้ว อย่ารอเย็น จงเตรียมตัวสำหรับยามเจ็บป่วยในยามที่ยังแข็งแรง จงเตรียมตัวสำหรับความตายในยามที่ยังยังมีชีวิตอยู่”
ได้ทรงพระราชทานคำสั่งมาแล้ว
(บุฮารี, ริกัค, 3)
มนุษย์ได้เป็นผู้ที่ผูกพันกับพระเจ้าด้วยความศรัทธา และได้ลิ้มรสความสุขที่ได้มีผู้คุ้มครองและผู้พิทักษ์
“ฉันมีพระผู้สร้าง ผู้ทรงสร้างฉัน ผู้ทรงจัดวางอวัยวะทุกส่วนของฉัน และทรงจัดระเบียบโลกจิตวิญญาณของฉันอย่างงดงามที่สุด พระองค์ทรงควบคุมความรู้สึกทุกอย่างของฉันให้ทำงานอย่างแยกส่วนกัน การไหลเวียนของเลือดของฉันเป็นเพราะพระเมตตาของพระองค์ เช่นเดียวกับการหมุนเวียนของโลกของฉันก็เป็นเพราะพระเดชานุภาพของพระองค์ ดังนั้น ฉันจึงไม่ได้อยู่โดดเดี่ยว ฉันไม่ได้ไร้ญาติ ฉันไม่ได้ไร้ที่พึ่ง”
และเดินทางไปรอบๆ อพาร์ตเมนต์ด้วยความอนุญาตจากเจ้าของ
ขอให้โชคดีแก่ผู้ที่รู้จักเจ้าของและได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่พักแล้วเดินทางต่อ และบรรลุถึงความสุขนิรันดร์…
ด้วยความรักและคำอวยพร…
ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ
