คำอธิษฐานที่เกิดจากความคิดในใจ ความรู้สึกในหัวใจ ความนึกคิด หรือความปรารถนาจากใจจริงนั้นมีผลหรือไม่?

– การนำสิ่งของผ่านเข้าไปถือเป็นพิธีกรรมการถวายได้หรือไม่?

– คำมั่นสัญญาที่คิดขึ้นในใจถือว่ามีผลหรือไม่?

– เพียงแค่คิดในใจจะถือว่าเป็นการอุทิศสิ่งของแล้วหรือไม่?

– คำสัญญาที่เกิดจากใจเท่านั้นที่ถือว่ามีผลบังคับใช้หรือไม่?

พี่น้องที่รักของเรา

คำมั่นสัญญา

,

แม้ว่าจะไม่ได้ถูกกำหนดให้มีหน้าที่ทางศาสนา

คือการปฏิบัติศาสนกิจที่บุคคลนั้นได้ผูกพันตนเองไว้ด้วยคำสัญญาของตนเอง

เพื่อให้คำมั่นสัญญาถือว่าถูกต้องตามหลักศาสนา จะต้องมีเงื่อนไขบางประการที่ต้องปฏิบัติตาม

1.

เฉพาะแต่เท่านั้น


ด้วยคำพูดที่แสดงออกถึงความหมายนั้น


ได้.

การถวายสิ่งของด้วยการเขียน การทำเครื่องหมาย หรือเพียงแค่ความตั้งใจนั้นไม่ถือว่าเป็นการถวายที่สมบูรณ์

2.


ตามนิกายฮะนะฟี

ไม่ว่าจะเป็นการทำพิธีอุทิศ หรือการกำหนดสิ่งที่จะอุทิศนั้น ก็เหมือนกับการสาบาน


เรื่องตลกกับเรื่องจริงเหมือนกัน

ความยินยอมและความชราก็ไม่ใช่เงื่อนไขที่จำเป็น

ตามความเห็นของชะฟีอี

เงื่อนไขสำคัญคือต้องเป็นความสมัครใจเท่านั้น การทำบุญที่เกิดจากความถูกบังคับถือเป็นโมฆะ

ตามความเชื่อของนิกายมาลิกี

ไม่ว่าการปฏิญาณจะเกิดขึ้นในขณะที่โกรธหรือแก่ชรา ก็ไม่มีความสำคัญ

3.

ผู้ที่ทำพิธีถวายเครื่องบูชาควรปฏิบัติตามกฎระเบียบ เช่นเดียวกับการประกอบพิธีกรรมทางศาสนาอื่นๆ


มุสลิมและผู้มีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามศาสนา

(บรรลุวัยผู้ใหญ่)

ควรจะเป็น


เป็นเงื่อนไข ดังนั้น การที่ใครบางคนทำพิธีสัจจาคำก่อนที่เขาจะเข้ารับศาสนาอิสลามนั้น ไม่มีผลผูกพัน และการที่เด็กและคนวิกลจริตทำพิธีสัจจาคำก็ไม่มีผลเช่นกัน

คลิกเพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติม:

– คำมั่นสัญญา (คำสัญญาต่อพระเจ้า)

ด้วยความรักและคำอวยพร…

ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ