ความตั้งใจของเราที่มุ่งหวังความพอพระทัยของพระเจ้านั้น มุ่งไปที่การกระทำของเรา หรือมุ่งไปที่ตัวเราเอง?

คำตอบ

พี่น้องที่รักของเรา



ในการสอบศาสนา

สิ่งที่ถูกประเมินไม่ใช่ตัวบุคคล แต่เป็นคำพูดและการกระทำ ซึ่งก็คือสิ่งที่พวกเขาได้ทำลงไป

เพราะว่า ถ้าหากพิจารณาถึงตัวบุคคลตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว ก็คงจะไม่มีปัญหาแบบนี้

-เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย-

ไม่สามารถพูดถึงการประเมินที่ยุติธรรมได้ การทดสอบทางโลกของมนุษย์ก็เช่นกัน

ดังนั้น การที่มนุษย์ได้รับความพอพระทัยจากพระเจ้า หมายความว่าการกระทำของเขาได้รับการยอมรับจากพระเจ้า บุคคลที่มีการกระทำที่ดี ย่อมได้รับการพิจารณาว่าเป็นคนดี เช่นเดียวกัน บุคคลที่ทำบาป ก็จะได้รับการพิจารณาตามการกระทำที่ชั่วร้ายของเขา

แน่นอนว่า ผู้ที่ทำสิ่งดีๆ จะถูกมองว่าเป็นคนดี และผู้ที่ทำสิ่งเลวร้ายจะถูกมองว่าเป็นคนเลว กล่าวคือ คุณลักษณะที่ดีและเลวร้ายจะส่งผลให้ผู้ที่เป็นเจ้าของคุณลักษณะนั้นถูกมองว่าเป็นคนดีหรือคนเลวตามผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น


“แน่นอนว่าคนดีจะไปสวรรค์ ส่วนคนชั่วจะไปนรก”


(อัล-อินฟิทาร์ 82/13-14)


“อัลลอฮฺไม่ทรงรักผู้กระทำอธรรม… อัลลอฮฺทรงรักผู้มีศรัทธาและผู้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระองค์”


(อิลีอิมรอน, 3/57, 76)

เราพบการประเมินนี้ในข้อพระคัมภีร์ที่แปลว่า…

โดยพื้นฐานแล้ว องค์ประกอบของศรัทธาและนิจศีลนั้นเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง – เหมือนกับกลางวันและกลางคืน – และไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้ สิ่งใดก็ตามที่อยู่ร่วมกับนิจศีลจะไม่มีคุณค่า หลังจากที่ได้ศรัทธาแล้ว – ดังที่ได้อธิบายไว้ข้างต้น – ความผิดพลาดของผู้คนในบททดสอบจะไม่สามารถทำให้ความถูกต้องหายไปได้ กล่าวได้ว่า ทุกการกระทำที่ดีซึ่งหมายถึงคำตอบที่ถูกต้อง…

“พระประสงค์ของพระเจ้า”

เป็นคุณค่าที่สมควรได้รับคะแนน อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับที่นักเรียนจะต้องตอบคำถามส่วนใหญ่ได้อย่างถูกต้องเพื่อให้สอบผ่านในโรงเรียน ในการสอบทางศาสนาก็เช่นกัน บุคคลจะต้องตอบคำถามส่วนใหญ่ได้อย่างถูกต้องเพื่อให้ประสบความสำเร็จ -และได้รับความพึงพอใจจากพระเจ้าอย่างเต็มที่-


ตัวอย่างเช่น;

การละหมาดเป็นกรรมที่นำมาซึ่งความพอพระทัยของพระเจ้า ส่วนการดื่มสุราเป็นกรรมที่ทำให้สูญเสียความพอพระทัยนั้น ดังนั้น คนที่ดื่มสุราและละหมาดด้วยกัน หมายความว่าเขามีทั้งสิ่งที่ถูกต้องและสิ่งที่ผิด พระเจ้าทรงพอพระทัยกับการละหมาดอย่างแน่นอน แต่ไม่ทรงพอพระทัยกับการดื่มสุรา ในวันสิ้นโลก จำนวนกรรมดีที่ทำได้มากหรือน้อยจะกำหนดว่าคนๆ นั้นจะผ่านการพิพากษาหรือไม่


“ผู้ใดที่ดุลแห่งความดีมีน้ำหนักมาก ก็จะได้เข้าสู่ชีวิตที่พึงพอใจ แต่ผู้ใดที่ดุลแห่งความดีมีน้ำหนักเบา ก็จะได้เข้าสู่ที่ที่ชื่อว่าฮาวียะห์ คุณรู้หรือไม่ว่าฮาวียะห์คืออะไร? ฮาวียะห์คือไฟที่ลุกโชนอย่างแรงกล้า!”


(คารีอา, 88/6-11)

ข้อความในบทที่แปลนี้เน้นย้ำถึงความจริงข้อนี้


ด้วยความรักและคำอวยพร…

ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ

คำถามล่าสุด

คำถามของวัน