พี่น้องที่รักของเรา
สาบานต่อพระเจ้า
, ใช่ไหม
“ขอสาบานด้วยพระเจ้า, ขอสาบานด้วยพระเจ้า, ขอสาบานด้วยพระเจ้า”
โดยการกล่าวคำว่า “อัลเลาะห์” ซึ่งเป็นชื่อเฉพาะของพระเจ้า หรือ
อัลเลาะห์ผู้ทรงเมตตาและผู้ทรงพระคุณ
เช่น ชื่อศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ หรือไม่ก็
พระบารมีอันยิ่งใหญ่, พระเดชานุภาพอันประเสริฐ
โดยการสาบานต่อหนึ่งในคุณลักษณะที่แท้จริงของพระองค์ เช่น
ห้ามสาบานด้วยชื่อของศาสดา ห้ามสาบานด้วยชื่อของกะบะ ห้ามสาบานด้วยชื่อของอัลกุรอาน หรือสาบานด้วยชีวิตหรือศีรษะของสิ่งมีชีวิตใดๆ มีเพียงความเห็นหนึ่งเท่านั้นที่ระบุว่าการสาบานด้วยชื่ออัลกุรอานนั้นถือว่าถูกต้อง เนื่องจากเป็นคำพูดของพระเจ้า
“ฉันสาบาน”, “ฉันปฏิญาณ”, “ขอให้พระเจ้าอวยพร”, “ขอให้ฉันได้ปฏิบัติตามพันธสัญญาที่ฉันทำไว้กับพระเจ้า”
คำพูดเช่นนี้ก็ถือเป็นคำสาบานได้เช่นกัน
การถือสิ่งที่เป็นฮะลีล (ถูกตามหลักศาสนาอิสลาม) ว่าเป็นฮะรัม (ต้องห้าม) ก็ถือเป็นการสาบานเช่นกัน
“ถ้าฉันทำอย่างนี้ สิ่งนี้จะกลายเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับฉัน”
เหมือนกับว่า…
“ถ้าฉันสูบบุหรี่อีกครั้ง ขอให้พระเจ้าอย่ารับฟังคำอธิษฐานและคำสวดมนต์ของฉันเลย”
การสาบานแบบนั้นไม่ถูกต้อง
การไม่ปฏิบัติตามคำสาบานที่ให้ไว้ถือเป็นการฝ่าฝืนคำสาบาน และต้องชดใช้ค่าปรับ (ค่าชดเชย) ค่าปรับสำหรับการฝ่าฝืนคำสาบานนั้น คือ การให้อาหารหรือเครื่องนุ่งห่มแก่คนยากจน 10 คน วันละสองมื้อ เช้าและเย็น หากไม่สามารถทำได้ ก็ให้ถือศีลอดติดต่อกันสามวัน ห้ามมีสิ่งใดมาขัดขวางการถือศีลอดนี้ มิฉะนั้นค่าปรับจะถือเป็นโมฆะและต้องเริ่มถือศีลอดใหม่ ตามหลักการของชาฟีอ์ ไม่จำเป็นต้องถือศีลอดติดต่อกันสามวัน
สิ่งแรกที่ต้องทำในการชำระบาปจากการสาบานหรือการละศีลอด คือการปลดปล่อยทาส อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการเป็นทาสได้ถูกยกเลิกไปแล้วในปัจจุบัน เราจึงไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงข้อนี้อีกต่อไป
ด้วยความรักและคำอวยพร…
ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ
