พี่น้องที่รักของเรา
ข้อความในอายะเตือนว่าชาวยิวไม่ได้จริงใจในคำพูดของพวกเขา แม้รู้ว่ากรรมอันตรายของตนเอง แต่กลับอ้างว่าตนเป็นมิตรของอัลเลาะห์ แต่กลับไม่ปรารถนาความตาย หากพวกเขาเป็นมิตรของอัลเลาะห์จริง พวกเขาจะไม่กลัวความตาย อายะนี้จึงเปิดโปงความเท็จของชาวยิว
ในข้อ 94 ของซูเราะฮฺอัล-บะกะเราะฮฺ ได้มีการเรียกร้องให้ชาวยิวขอความตาย หากพวกเขามั่นใจในคำกล่าวอ้างที่ว่าสวรรค์หลังความตายเป็นของพวกเขาโดยเฉพาะ ไม่ใช่ของคนอื่น และในข้อ 95 ได้กล่าวไว้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ จากข้อความนี้ เราเข้าใจได้ว่าพวกเขาอ้างว่าความสุขในสวรรค์หลังความตายเป็นของพวกเขาโดยเฉพาะ ที่นี่ไม่ได้หมายถึงความกังวลเกี่ยวกับสวรรค์หลังความตาย แต่เป็นการอ้างว่าพวกเขาทั้งหมดเป็นมิตรของพระเจ้าในบรรดาผู้คนทั้งหมด แต่ก็มีการเตือนว่าพวกเขาจะไม่ปรารถนาความตายที่พวกเขาหลีกหนีอยู่ จึงชี้ให้เห็นว่าพวกเขาไม่จริงใจในคำกล่าวอ้างเหล่านั้น (1)
จุดร่วมระหว่างคำเชิญในซูเราะฮฺอัล-บะกะเราะห์กับคำเชิญในที่นี้ก็คือ เหตุผลหลักที่พวกเขาจะไม่ปรารถนาความตายเลยก็คือ พวกเขาได้กระทำการชั่วร้ายจนทำให้ความหวังในชีวิตหลังความตายดับสูญไป และถึงแม้จะรู้ว่าชีวิตหลังความตายมีอยู่จริง แต่พวกเขาก็ผูกพันกับชีวิตในโลกนี้อย่างมาก ประเด็นสุดท้ายนี้ได้ถูกกล่าวไว้ในข้อ 96 ของซูเราะฮฺอัล-บะกะเราะห์ และในข้อ 8 ของที่นี้ด้วย (2), (3)
1. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ โปรดดู Ismail Taşpınar, Duvarın Öteki Yüzü! Yahudi Kaynaklarına Göre Yahudilikte Âhiret İnancı, Istanbul 2003 โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำอธิบายที่เน้นข้อความและประโยคบางส่วนในพระธรรมโตราห์ที่บ่งชี้ถึงการมีอยู่ของชีวิตหลังความตาย
2. สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับพระธรรมโมเสสและศาสนาชาวยิว โปรดดู อาลีอิมรอน 3/3-4; Ömer Faruk Harman, “Tevrat”, İFAV Arus., IV, 363-367; ผู้เขียนเดียวกัน, “Yahudilik”, İFAVAns., IV, 464-470; สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับธรรมชาติของการตาย โปรดดู อาลีอิมรอน 3/185; สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างจิตวิญญาณและร่างกาย โปรดดู อัลนิสา 4/1; และ อัลอิศรอ 17/85
3. สำหรับคำอธิบายข้อพระคัมภีร์ที่เกี่ยวข้อง โปรดดูที่ Diyanet Tefsiri, Kur’an Yolu: V, 272-273.
คลิกเพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติม:
ด้วยความรักและคำอวยพร…
ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ
