– ถ้ามันถูกต้อง เราจะใช้มันที่ไหนและอย่างไร?
พี่น้องที่รักของเรา
แน่นอนว่าข้อผิดพลาดและข้อบกพร่องต่างๆ เป็นของเรา หากมันเกี่ยวข้องกับเจตจำนงของมนุษย์
ชะตา,
เป็นหลักสำคัญของศรัทธา และสามารถอธิบายได้ดังนี้:
“ชะตา”
พระองค์ทรงรู้ด้วยพระญาณนิรันดร์ของพระองค์ซึ่งเป็นสิ่งที่เคยเกิดขึ้นและจะเกิดขึ้นตลอดกาล ตั้งแต่เริ่มแรกจนถึงที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่าง สภาพการณ์ เวลา สถานที่ คุณลักษณะ และคุณสมบัติของทุกสิ่งทุกอย่าง และทรงกำหนดไว้ตามพระญาณนั้น”
ดังนั้น ไม่ว่าเราจะทำอะไรด้วยเจตจำนงของเราหรือไม่ก็ตาม ทุกสิ่งทุกอย่างคือชะตากรรม อย่างไรก็ตาม
บุคคลมีความรับผิดชอบต่อสิ่งที่ตนกระทำด้วยเจตจำนงของตนเอง แต่ไม่รับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นโดยไม่พึงประสงค์
เราจะใช้ประโยค “ชะตาของฉันเป็นอย่างนี้เอง!..” ได้ในสถานการณ์ใดบ้าง?
“ในหมู่คนธรรมดาที่ไม่มีความก้าวหน้าทางจิตวิญญาณนั้น มีการใช้คำว่า ‘ชะตา’ แต่การใช้คำนี้ก็อยู่ในเรื่องของอดีตและโชคร้ายเท่านั้น เป็นยาแก้ความสิ้นหวังและความเศร้า มิใช่ในเรื่องของอนาคตและความสำเร็จ เพราะจะนำไปสู่ความเสื่อมและทุรุจริต”
“คนธรรมดาที่ไม่มีพัฒนาการทางจิตวิญญาณ”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สิ่งตรงข้ามจะผุดขึ้นมาในใจเราดังนี้:
กลุ่มชนชั้นสูงที่พัฒนาทางจิตวิญญาณ, ผู้ที่บรรลุภาวะสูงสุด, อุลียา, อัสฟีอา
ความเข้าใจเรื่องชะตาของผู้มีบุญ ผู้มีคุณธรรม ผู้เป็นมิตรแท้ของพระเจ้าเหล่านี้แตกต่างออกไป พวกเขาอยู่ในภาวะยอมจำนนอย่างสมบูรณ์ พวกเขาทำสิ่งต่างๆ ด้วยแรงบันดาลใจจากพระเจ้า ส่วนใหญ่แล้ว พวกเขาทำสิ่งต่างๆ ด้วยแรงบันดาลใจจากพระเจ้า ท่านมูลาญ่าต้องการให้เรารู้สึกถึงสภาพของคนเหล่านั้นด้วยตัวอย่าง เขาเปรียบเทียบการเคลื่อนไหวของคนว่ายน้ำในทะเลกับวัตถุที่ตกลงไปในทะเล แล้วกล่าวว่า:
“การเคลื่อนที่ของสิ่งแรกเกิดจากตัวมันเอง ส่วนสิ่งหลังนั้นเกิดจากการเคลื่อนที่ของทะเล”
นี่เป็นกรณีพิเศษ เรามาพูดถึงเรื่องทั่วไปกันดีกว่า คือ
“คนส่วนใหญ่ควรจะมองเรื่องชะตากรรมอย่างไร”
มาพูดถึงหัวข้อนี้กันดีกว่า ผู้เขียนหนังสือ Nur แนะนำให้ผู้คนเหล่านี้ระลึกถึงพระพรหมทายาทในยามที่ประสบกับความโชคร้ายและเหตุการณ์ที่ฝังใจในอดีต และระบุประโยชน์ของสิ่งนี้คือการไม่สิ้นหวังและไม่โศกเศร้าอย่างไม่จำเป็น
การเสียใจและคร่ำครวญตลอดชีวิตเพราะโอกาสที่พลาดไปในอดีตนั้นไม่มีประโยชน์ต่อมนุษย์เลย แต่ความเสียหายนั้นแน่นอน คนแบบนี้ควรปล่อยอดีตให้เป็นไปตามชะตา
“มันก็มีประโยชน์อยู่บ้าง”
เพื่อช่วยชีวิตผู้ที่ประสบอุบัติเหตุและได้รับบาดเจ็บ ให้พ้นจากความทุกข์ทรมานและความเจ็บปวด
“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงเป็นอย่างนี้ หรือว่าฉันน่าจะขึ้นรถบัสของบริษัทนั้น”
แทนที่จะพูดคำพูดเช่นนั้น ควรตระหนักว่านี่คือการปรากฏการณ์ของชะตา และควรอดทนรอคอยโดยมองหาวิธีรักษา เพราะเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นนอกเหนือจากเจตจำนงของเขา และการย้อนเวลากลับไปเป็นไปไม่ได้
แต่คนเราไม่สามารถคิดแบบนั้นได้เกี่ยวกับการก่อกบฏที่เคยทำมา และเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
เพราะเขายังมีโอกาสที่จะกลับใจจากบาปที่ได้กระทำไปแล้ว ก่อนอื่นเขาต้องเริ่มต้นจากเส้นทางนี้ มิฉะนั้นเขาจะยิ่งก้าวไปสู่การกบฏและการทำบาปต่อไป ในอีกด้านหนึ่ง หากบาปเหล่านี้เกิดขึ้นจากการละเมิดสิทธิของผู้อื่น ก็จำเป็นต้องชดใช้สิทธิของผู้อื่นนั้น เขาไม่สามารถโยนความผิดให้เป็นกรรมและทำให้ผู้เสียหายต้องเดือดร้อนได้ นี่คือตัวอย่างของการกบฏ
ส่วนเรื่องอนาคตนั้น เนื่องจากมนุษย์ไม่รู้ว่าชะตาของตนจะเป็นอย่างไร จึงจำเป็นต้องใช้สติปัญญาและเจตจำนงของตนเอง เมื่อทำหน้าที่ของตนเสร็จแล้ว จึงสามารถวางใจและมอบหมายให้เป็นไปตามพระประสงค์ได้ มิฉะนั้นจะไม่ได้นั่งเฉยๆโดยไม่ทำอะไรเลย
คลิกเพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติม:
– คุณช่วยให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องชะตากรรมได้ไหมคะ/ครับ
ด้วยความรักและคำอวยพร…
ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ
