บางคนถือการละหมาดที่เป็นศาสนกิจ (ละหมาดห้าเวลา, ไปมัสยิดวันศุกร์ ฯลฯ) เป็นการแก้บน พวกเขาพูดว่า “ถ้าเรื่องนี้สำเร็จ ฉันจะละหมาดสี่สิบวัน” หรือ “ถ้าเรื่องนี้สำเร็จ ฉันจะไปมัสยิดวันศุกร์ครั้งแรก” เราจะยกตัวอย่างอะไรให้พวกเขาเห็นได้บ้างเพื่อให้พวกเขาเข้าใจว่าสิ่งนี้ไม่ถูกต้อง?
พี่น้องที่รักของเรา
การปฏิญาณมีเงื่อนไขอยู่หลายประการ ซึ่งเราสามารถสรุปได้ดังนี้:
1.
สิ่งที่เป็นวัตถุของการอุทิศนั้นต้องเป็นสิ่งที่เป็นศาสนกิจหรือสิ่งที่ควรปฏิบัติ (เช่น การเข้าฮัจญ์ การอดอาหาร การละหมาด)
2.
สิ่งที่อุทิศให้เป็นสิ่งที่มุ่งหวังอยู่แต่แรก
การละหมาด การอดอาหาร การฮัจญ์ ฯลฯ เป็นการปฏิบัติศาสนกิจที่มุ่งหมายโดยตรง ไม่ใช่เป็นเพียงเครื่องมือหรือวิธีการสู่การปฏิบัติศาสนกิจอื่น แต่การละหมาดอนามัย (อับดัส) ไม่ใช่เช่นนั้น มันเป็นเพียงเครื่องมือหรือวิธีการเพื่อให้สามารถละหมาด หรือแตะต้องมุสฮัฟ หรือทำอิบาดัตอื่นๆ ได้ ดังนั้น การอุทิศการละหมาดอนามัยจึงไม่มีความหมายทางศาสนา กล่าวคือ ไม่ถือเป็นการอุทิศสิ่งใด
3.
การที่การกราบไหว้ที่อุทิศให้ไม่ได้เป็นสิ่งที่จำเป็นและบังคับให้บุคคลนั้นต้องทำอยู่แล้ว
การที่ใครสักคนสัญญากับพระเจ้าว่าจะละหมาดวันศุกร์ หรือว่าจะถือศีลอดเดือนรอมฎอนนั้น เป็นการสัญญาสัญญาที่ไม่ถูกต้อง เพราะการละหมาดวันศุกร์และการถือศีลอดเดือนรอมฎอนเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดให้ทำอยู่แล้ว
4.
สิ่งที่ถวายนั้นต้องไม่ใช่ความผิดที่เข้าข่ายบาป
“ถ้างานที่ฉันเริ่มทำอยู่ตอนนี้ประสบความสำเร็จ ฉันจะดื่มไวน์สักขวด”
หรือ
“ถ้าฉันทำเรื่องนี้สำเร็จได้ ฉันจะยอมสละชีวิตก็ได้”
เช่นเดียวกับคำสัญญาเหล่านี้ ซึ่งไม่ถูกต้องเพราะเป็นการกระทำที่เป็นบาป
5.
สิ่งที่อุทิศให้ต้องเป็นไปได้จริง
“ถ้าคนนั้นมา หรือถ้าลูกชายฉันกลับมาอย่างปลอดภัย ฉันจะถือศีลอดในวันที่เขามาหรือกลับมา”
หากผู้ที่ตั้งสัจจะไว้ว่า “ฉันจะอดอาหารวันนั้น” นั้น มาถึงหลังจากเวลาพลบค่ำ หรือตื่นนอนและรับประทานอาหารเช้าแล้ว ก็จะไม่สามารถอดอาหารได้ในวันนั้น เพราะได้รับประทานอาหารเช้าไปแล้ว หรือมาถึงหลังจากเวลาพลบค่ำ ทำให้เวลาที่ตั้งสัจจะไว้ได้ผ่านพ้นไปแล้ว
6.
สิ่งที่เขาอุทิศนั้นต้องอยู่ในครอบครองของเขาเอง
การอุทิศสิ่งของที่ตนไม่ได้เป็นเจ้าของนั้นไม่ถูกต้องตามหลักศาสนา
“ถ้าไอ้คนนั้นมาล่ะก็ ฉันจะเชือดแกะของเพื่อนบ้านแล้วแจกจ่ายให้หมด”
หากเขาเรียกมันว่า “ของฉัน” นั่นจะไม่ถูกยอมรับ เพราะแกะนั้นไม่ใช่ของเขา แต่เป็นของคนอื่น
การสัญญาสิ่งที่ตนเองมีหน้าที่ต้องทำอยู่แล้วนั้น ไม่ถือว่าเป็นคำสัญญาที่ถูกต้องตามเงื่อนไขของคำสัญญา
(Celal Yıldırım, ฟิกฮ์อิสลาม)
ด้วยความรักและคำอวยพร…
ศาสนาอิสลามผ่านคำถามและคำตอบ
