Drogi bracie/Droga siostro,
Sen,
Sen jest dla człowieka ważną potrzebą, a Bóg stworzył dzień do pracy w celu zarobienia na utrzymanie, a noc do spania i odpoczynku.
Sen to nie brak świadomości, lecz czas odpoczynku.
W tym wersecie Koranu sen jest porównywany do śmierci.
„To On pozbawia was świadomości w nocy, podczas snu, a potem, gdy nadejdzie dzień, wie, co robiliście. To On też pozbawia was świadomości i budzi was w ciągu dnia, aż do czasu, gdy upłynie wasz przeznaczony czas życia. W końcu wasz powrót będzie do Niego, a On wskaże wam jedno po drugim, co zrobiliście, i wam to wynagrodzi.”
(Al-An’am, 6/60)
To On, Bóg, jest tym, który w nocy pozbawia was świadomości, wprawia was w stan snu, odbiera wasze dusze, a On wie, co zdobyliście, co uczyniliście i co osiągnęliście w ciągu dnia, czego wy nie wiecie. Oznacza to, że zanim zasnęliście, poprzez ruchy waszych organów wywarliście pewne wpływy, uczyniliście pewne rzeczy, zdobyliście pewne rzeczy materialne lub duchowe, dobre lub złe – to są wasze uczynki. Zużycie i uszkodzenie waszego ciała i organów również należy do tych zdobyczy. Niektóre z tych rzeczy, które zdobyliście i uczyniliście własnymi rękami w ciągu dnia, gdy byliście przytomni, wiecie, a niektórych nie wiecie. Ale gdy nadchodzi noc, Bóg odbiera wam zdolność myślenia, jesteście jak umarli, pozbawieni świadomości i rozumienia. Wtedy nie wiecie nawet tych rzeczy, które znaliście w ciągu dnia i które były waszymi własnymi dziełami. A On, Bóg, wie o wszystkim, nawet gdy jesteście w tym stanie śmierci.
Następnie ożywia was w ciągu dnia. W czasie snu, bez waszej wiedzy, naprawia i odnawia uszkodzone części ciała, uzdrawiając zniszczone narządy. Wracając wam świadomość i rozum, które wam zabrał, ożywia was ponownie rano, przywracając do życia materialnego i duchowego, jak przedtem. Wtedy zdajecie sobie sprawę z różnicy między nocą a dniem, czujecie się tak, jakbyście nigdy niczego nie stracili, jakby w międzyczasie nie minął żaden okres stagnacji.
To, co jest jasne i oczywiste dla tych, którzy rozumieją i rozważają, to fakt, że jest to zmartwychwstanie w życiu duchowym, a także w życiu materialnym. Oba życia, każdego dnia, każdej nocy, a nawet każdej chwili, są takie duchowe i cielesne.
„zmartwychwstanie po śmierci”
jest w nim. Chociaż wielu uważa to za zmartwychwstanie w sensie metaforycznym, to przy poważnym, naukowym podejściu, jest to w pełni dosłane zmartwychwstanie.
„ba’s” (zmartwychwstanie)
Okazuje się, że tak jest.
Jak upadek liścia, ziarna, kamienia, a także ruch gwiazd i ogólne przyciąganie ziemskie oznaczają to samo, a wywnioskowanie z tego jest naukowe, tak zrozumienie zmartwychwstania po śmierci na podstawie zasypiania i budzenia się jest jeszcze bardziej oczywistym faktem. Zjawisko zasypiania i budzenia się, pozornie banalne, jest niezwykle istotne i zasługuje na uwagę zarówno z punktu widzenia fizjologii, jak i psychologii. Codzienne zużywanie i obumieranie części organów, a następnie ich odnawianie i powrót do stanu pierwotnego, powtarzające się każdego dnia i nocy, stanowią świadectwo i dowód na istnienie, wieczność i jedność Boga, a także na Jego moc zmartwychwstania, przedstawiając pełne znaczenie zmartwychwstania po śmierci. To z kolei dowodzi, że zmartwychwstanie po śmierci nie tylko jest możliwe, ale też faktycznie ma miejsce.
Tak właśnie Bóg zabiera dusze ludzi w każdej nocy, a gdy śpią, wie wszystko o tym, co mają, zarówno materialne, jak i duchowe, a następnie przywraca je do życia następnego dnia, aby wypełnił się przeznaczony czas, aby upłynął zapisany czas, życie. Tak jak to się dzieje, tak samo, gdy nadejdzie ta godzina, wasz powrót będzie do Niego. Ostatecznie powrócicie tylko do Niego. A potem On wam powie o tym, co robiliście w tym życiu.
(Elmalılı Hamdi Yazır, Komentarz do Koranu)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
