– Jestem ateistą.
„Wszyscy prorocy mieli cud, gdyby nie mieli cudów, nikt by im nie uwierzył.”
powiedziałem. On mi odpowiedział:
„Tylko ci, którzy byli świadkami tych cudów, mogą być pewni, że rzeczywiście miały miejsce. Późniejsze pokolenia, w tym my, ich nie widziały. Dlatego, na przykład, nigdy nie dowiemy się, czy cuda Jezusa miały miejsce. Tylko ci, którzy byli świadkami tych cudów, rozumieją, że był on prawdziwym prorokiem. Późniejsze pokolenia, ponieważ nie widziały ich, nie mogą w żaden sposób wiedzieć, czy był to prawdziwy, czy fałszywy prorok.”
powiedział.
– Myślę, że skoro wierzą w Jezusa, to znaczy, że widzieli cuda, dlatego uważają Jezusa za prawdziwego proroka.
Czy moje myślenie jest poprawne, czy też to, co powiedział ten ateista, jest prawdą?
Drogi bracie/Droga siostro,
– Masz rację.
Kiedy pojawia się jakikolwiek prorok, zawsze ma on coś, co przekonuje ludzi.
„boskie poselstwo”
dokumentem, można by nazwać jeden lub kilka cudów, które miały miejsce. Niektórzy ludzie z tamtych czasów uwierzyli na podstawie tych cudów.
Kiedy czytamy o pewnych wydarzeniach w źródłach historycznych, wierzymy w nie, mimo że nie byliśmy ich świadkami. Dzieje się tak dlatego, że nie każdy ma okazję być świadkiem każdego wydarzenia.
Dzisiejsze prawa obowiązujące w fizyce, chemii, astronomii, medycynie i innych dziedzinach nauki,
Ile osób zapoznało się z danymi naukowymi?
Nie mówiąc już o zwykłych ludziach, takich jak my, nawet jeden na tysiąc ekspertów w tych dziedzinach osobiście widział te eksperymenty i obserwacje.
Dlatego nie jest konieczne, żeby wszystko zobaczyć na własne oczy.
Wizja umysłowa jest również ważnym okienkiem testowym.
My przyjmujemy te ustalenia naukowców nie oczami, ale rozumem.
Podobnie, choć nie widzieliśmy cudów proroków na własne oczy, możemy się o nich dowiedzieć z źródeł historycznych.
W historii najsłynniejsze wydarzenia to niewątpliwie te, które przyciągnęły największą uwagę ludzi.
„Otrzymałem objawienie od Allaha”
jest to zjawisko pojawienia się proroków, którzy głosili słowo. Jeśli wierzymy w istnienie królów Sumeru i Babilonu, których nigdy nie widzieliśmy, to z logicznego punktu widzenia musimy wierzyć również w istnienie Abrahama, Mojżesza i Jezusa.
W rezultacie,
Choć nie widzieliśmy cudów proroków, to o nich słyszeliśmy. Przekazywano je z pokolenia na pokolenie,
-choćby bez szczegółów-
zasadniczo wydaje się to oczywiste.
– Ateista również ma rację ze swojego punktu widzenia:
Ponieważ dla materialistów liczy się nie rozum, lecz wzrok. Nie wierzą w to, czego nie widzą. Jednak rozum też nie widzą, ale go nie zaprzeczają…
– Niemniej jednak, faktem jest, że gdy dzisiaj wzywamy kogoś do wiary w wcześniejszych proroków, nie dysponujemy namacalnymi dowodami. Ponieważ cuda tych proroków były zmysłowe/odwoływały się do zmysłów.
Skoro dziś nie da się powtórzyć tych samych wydarzeń, to niemożliwe jest też, aby wiara oparta na cudach stała się rzeczywistością. Na przykład, gdybyśmy komuś powiedzieli, że Mojżesz rzucił swoją laskę na ziemię i przemieniła się w węża, a Jezus wskrzeszał umarłych, a druga strona odpowiedziała, że „tego nie widziała i nie uwierzy, dopóki tego nie zobaczy”, to znaczy, że niewiele można zrobić.
Właśnie dlatego, obok zmysłowych cudów, jakie dokonał ostatni prorok, Mahomet (pokój z nim), Koran, będący jego największym cudem, został przedstawiony jako cud intelektualny.
Rozum nie jest jak oko. Ma zdolność do rozumienia ponad czasem i przestrzenią. A Koran jest właśnie przykładem objawienia ponadczasowego i uniwersalnego, odpowiadającego tej zdolności rozumu.
Na przykład, gdyby ktoś, nawet piętnaście wieków później, chciał zbadać proroctwo Mahometa (pokój z nim), nie musiałby wracać piętnaście wieków wstecz. Może po prostu zajrzeć do Koranu, który mamy pod ręką, zrozumieć jego nadludzką pozycję i uwierzyć.
W tym hadisie Prorok (pokój i błogosławieństwo Boga niech będą z nim) wskazał na ten intelektualny cud Koranu i wyjaśnił jego mądrość:
„Każdemu z proroków, których Bóg posłał, dał cud, dzięki któremu ludzie uwierzyli w niego. Mój cud jednak różni się od ich cudów – jest nim objawienie/Koran, które Bóg mi objawił. Dlatego mam nadzieję, że w Dniu Sądu Ostatecznego będę prorokiem z największą liczbą zwolenników spośród nich wszystkich.”
(Buhari, Ittisam, 1)
To uzasadniona nadzieja, ponieważ jedynym, zawsze aktualnym cudem jest Koran.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
