Skoro Bóg nas nie potrzebuje, to dlaczego nas stworzył?

Allah’ın bize ihtiyacı yoksa neden yarattı?
Szczegóły pytania
Odpowiedź

Drogi bracie/Droga siostro,

Zacelowanie w lukę oznacza wypełnienie braku, uzupełnienie niedostatku. Działanie jako osoba potrzebująca oznacza wypełnienie luki, uzupełnienie braku.

Zatem Bóg nie potrzebuje niczyjej pomocy.

Bóg jest istnieniem wiecznym. Nie potrzebuje istnienia, jak również nie ma żadnych braków. Ponieważ brak i potrzeba są cechami stworzeń.

Nie każde działanie wynika z potrzeby. Poet nie pisze wierszy, ponieważ jest w potrzebie. Ponieważ pisanie wierszy nie zaspokaja żadnej z jego potrzeb.

Podobnie, malarz nie maluje z potrzeby. Wręcz przeciwnie, ten poeta i ten malarz napisali ten wiersz i namalowali ten obraz, aby przejawić swoje umiejętności w czyn.

Podobnie, nie odczuwał takiej potrzeby. Jednak Bóg pragnął ujrzeć objawienia, wzory, manifestacje swoich tysięcy imion i cech, takich jak nieskończona moc, wiedza i mądrość. Dlatego też –

Tak, jak my, Bóg również pragnął przede wszystkim sam ujrzeć swoje atrybuty, które są wieczną piękną i doskonałością, i stworzył stworzenia, aby sam mógł je podziwiać. A następnie pokazał to swoje dzieło świadomym istotom.

– Poza tym, przecież Bóg nie stworzył wszechświata tylko w jednym celu…

Te wyjaśnienia dotyczą aspektu sprawy, który my, jako ludzie, jesteśmy w stanie zrozumieć. Nie byłoby przesadą stwierdzenie, że Bóg, którego imiona i atrybuty są nieskończone, ma w procesie stworzenia nieograniczone cele…

Jednakże,

Innymi słowy, Bóg stworzył istoty żywe nie dlatego, że czegoś potrzebował, ale dlatego, że odczuwał święte i czyste zadowolenie, godne Jego samemu.

Posłuchajmy tej sprawy od eksperta w dziedzinie, jakim jest Bediüzzaman Said Nursi:

„Jak działalność w świecie stworzeń wynika z pragnienia, tęsknoty, przyjemności.

A nawet w każdej czynności jest niewątpliwie pewien urok; być może każda czynność jest rodzajem uciechy.

W ten sposób, w odpowiedni i właściwy sposób, istnieje coś nieskończonego i nieskończonego, zgodnego z Wajib-ul-Wudżud.

I jest to nieograniczone dobro, płynące z tej świętej dobroci i tej świętej miłości.

I nieograniczona radość płynąca z tej świętej pasji.

I ten, który pochodzi z tego świętego ekstazu, jest – jeśli można tak powiedzieć – nieograniczony.

Zarówno z tej świętej, boskiej dobroci, jak i z nieskończonej łaskawości, która rodzi się z radości i doskonałości stworzeń, wynikających z ich działania w mocy Bożej, z przechodzenia ich zdolności z potencjału w czyn i z ich doskonalenia, pochodzi – jeśli można tak powiedzieć – nieskończona i nieograniczona miłość należąca do Najwyższego i Miłosiernego.

– Nasza ostatnia rada to przeczytanie Risale-i Nur.

Wszystkie Twoje wątpliwości w tej kwestii znikną, wystarczy, że będziesz szczerym klientem i będziesz chciał się czegoś nauczyć…


Z pozdrowieniami i modlitwami…

Islam w pytaniach i odpowiedziach

Najnowsze Pytania

Pytanie Dnia