Drogi bracie/Droga siostro,
Od Adama (a.s.) do Proroka Mahometa (s.a.w.) wszyscy prorocy głosili prawdę. Podstawy wiary, fundament religii, pozostały niezmienne. Jednakże, to, co nazywamy szariatem, czyli przepisy dotyczące kultu i spraw doczesnych, zmieniało się od czasów Adama (a.s.) do Proroka Mahometa (s.a.w.), dostosowując się do potrzeb i wymagań każdej epoki. Bóg, dbając o życie i dobrobyt ludzi każdej epoki, objawiał każdemu narodowi odrębny szariat. W 48. wersecie Sūry Al-Ma’ida czytamy o tym:
„Każdemu z was ustanowiliśmy prawo i jasną drogę.”
Bóg nie pozostawił żadnego narodu bez proroka, wysłał im proroków, aby przekazali im prawdę. To, że 124 000 proroków zostało posłanych, aby przekazywać ludziom przesłanie, jest prawdą zawartą w hadisie.
Największa sprawa wszystkich proroków
prawdy o jedności Boga i wierze
Celem jest przekazanie przesłania ludziom. Dlatego też obecność wiary w jedynego Boga i niektórych przepisów z poprzednich religii w Koranie jest całkowicie naturalna. Ponieważ sprawa proroków jest jedna, a ich odbiorcami są ludzie, a Bogiem jest ten sam Bóg, który jest Panem tych religii.
Podobieństwo między monoteistycznym przekonaniem w islamie a zoroastryzmem wskazuje na to, że założyciel tego drugiego był prorokiem. Podobnie jak w innych religiach doszło do przekłamań, tak samo miało to miejsce w zoroastryzmie, który w ten sposób dotarł do naszych czasów. Nie ma w tym nic dziwnego.
Kliknij, aby uzyskać więcej informacji:
ZARATUSZTRYZM
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
