– Jeśli jedna osoba przysięga: „Przysięgam, że zjem to danie”, a druga: „Przysięgam, że nie zjem tego dania”, jaki będzie skutek tych przysięg?
– Prosiłbym o rozważenie tego z perspektywy szkół teologicznych Hanafi i Szafi. Czy w obu przypadkach należy dokonać kafaratu, czy tylko w jednym? Jeśli tak, to w którym przypadku?
Drogi bracie/Droga siostro,
– Według większości uczonych poza szkołą Hanafi (trzy inne szkoły teologiczne), miara przysięgi
To jest intencja serca, to jest zamysł.
Z tego powodu, jeśli ślubowanie w tym pytaniu zostało złożone w sposób świadomy i celowy,
Zarówno ten, kto powiedział „przysięgam, że zjem”, jak i ten, kto powiedział „przysięgam, że nie zjem”, musi uiścić grzywnę za złamane ślubowanie.
W tej kwestii panuje zgoda między czterema szkołami teologicznymi.
– Jeśli te złożone przysięgi nie miały na celu złożenia przysięgi, tylko…
wspomniane jako nawyk językowy
w tym przypadku, zgodnie z prawem Hanafitów, nadal obowiązuje kafar (karykatura) za przysięgę. (Cumhur – większość, większość uczonych)
Maliki, Szafiici, Hanbaleici
według którego nie jest wymagane zadośćuczynienie. Ponieważ w tym przypadku przysięga się
złączny / łącznik
brakuje intencji i zamysłu, które są niezbędne do popełnienia tego czynu.
Ten różny sposób postrzegania,
„Bóg nie będzie wam winił za przysięgi, które przypadkowo wypowiedzieliście (przysięgi nieważne).”
(5:89)
wynika z odmiennej interpretacji wersetu w tym przekładzie.
– Według Hanafitów,
przysięga nieważna, nieobowiązująca, nie wymagająca zadośćuczynienia (Lağv).
to przysięga dotycząca przeszłości lub teraźniejszości.
Na przykład, osoba, która wczoraj była w szpitalu, myśli, że tam nie była.
„Przysięgam, wczoraj nie byłem w szpitalu.”
do tego dochodzi
„przysięgać bezmyślnie”
Nie ma za to żadnego zadośćuczynienia. Albo za ptaka, którego zobaczył z daleka.
„Przysięgam, że to jest wrona.”
jeśli tak powie, a okaże się, że to nie jest wrona, nie jest wymagana kasta za złamane ślubowanie.
Jednakże,
przysięga dotycząca przyszłości
-celowo, czy niecelowo-
Uważa się to za przysięgę i wymaga zadośćuczynienia.
Zgodnie z tym, obie przysięgi w pytaniu
-ponieważ należy do przyszłości-
Potrzebne jest zadośćuczynienie.
Oczywiście, w tym przypadku tylko jeden z tych dwóch ludzi złamie przysięgę. Ponieważ ta osoba albo zje, albo nie zje.
Jeśli go zje, to on złamie przysięgę, a jeśli nie zje, to jego przyjaciel złamie przysięgę i będzie musiał zadośćuczynić.
– Zgodnie z odłamami Maliki, Szafii i Hanbali,
Jeśli przysięgi zawarte w pytaniu zostały złożone bez intencji, jedynie z przyzwyczajenia, to nie są to prawdziwe przysięgi, lecz przysięgi nieważne (Lağv), i nie jest wymagana kasta (kefaret).
(por. V. Zuhayli, el-Fıkhu’l-İslami, 1/138-139)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
