– Mam wrażenie, że znam ludzi, których właśnie poznałam, i potrafię wyczuć, co myślą.
– Niedawno się tu przeprowadziliśmy. Przeprowadziłam się z rodziną i zaczęłam uczęszczać do nowej szkoły. Ale co trzecia osoba, którą poznaję, sprawia, że mam wrażenie, że ją znam od dawna, i to nie tylko pod względem wyglądu, ale też charakteru.
– Opowiedziałem o tym mojemu ojcu. On również doświadczył podobnej sytuacji, a nawet zapytał kuriera, czy ma w Ankarze, w miejscu, gdzie kiedyś mieszkaliśmy, jakiegoś krewnego. To sytuacja, która obawiamy się oboje i która nas niepokoi.
– Co więcej, od około dwóch miesięcy ludzie, których ledwo znam, zaczęli mówić za mnie rzeczy, które ja sama nie wiedziałam, czy powinnam powiedzieć. Właściwie to trwało od dzieciństwa, ale ostatnio stało się to znacznie bardziej uciążliwe. Początkowo nie było to aż tak zauważalne, ale od tygodnia takie sytuacje zdarzają się nawet z ludźmi, których poznałam dzień wcześniej. Początkowo myślałam, że to zbieg okoliczności, że tak się dzieje z moimi bliskimi, przyjaciółmi i rodziną. Ale to się dzieje coraz częściej i zaczyna mnie przerażać…
Drogi bracie/Droga siostro,
– To jest bardzo subiektywna sprawa.
Ocena tego na podstawie obiektywnych kryteriów jest dość trudna. Niemniej jednak, w celu udzielenia Państwu pomocy, zwrócimy uwagę na kilka punktów:
a)
Na początek musimy jasno stwierdzić, że takie sytuacje nigdy nie powinny się zdarzać.
„reinkarnacja”
To nieprawda. Z wielu wersetów wynika, że reinkarnacja jest błędna. Temat ten został wyjaśniony na naszej stronie. Można tam zajrzeć.
b)
Takie incydenty, czyli
„spotkanie z widokiem, który wydaje się znajomy, mimo że widzisz go po raz pierwszy”
Może być kilka powodów:
Po pierwsze:
Może się zdarzyć, że widząc scenę, którą kiedyś widział we śnie i zapomniał, człowiek przypomina sobie jej obraz z tego snu. Możliwe, że po przebudzeniu nie pamięta tego snu. Pamięć o tych zapomnianych snach może zostać pobudzona przez wydarzenia w życiu codziennym.
„Mam wrażenie, że już to kiedyś przeżyłem.”
der.
Po drugie:
U niektórych osób o wrażliwej duszy widok, który ujrzeli jeszcze w świecie duchów,
(po wcieleniu się duszy w ciało – czyli jako normalny człowiek)
Możliwe, że kiedy zobaczy to znowu na świecie, przypomni sobie dawne informacje.
c)
Czasami człowiek
instynkt/intuicja/przeczucie/przewidywanie zdarzeń
Z racji swojej intuicyjnej natury, odczuwa pewne rzeczy, które mają się wydarzyć. Kiedy coś, co zostało przyswojone podświadomie dzięki tej intuicji, pojawia się w normalnym życiu, osoba ta ma wrażenie, że widziała to wcześniej. W rzeczywistości jednak to, co wydaje się widzieć, nie jest rzeczywiste, ale zostało zobaczone w wirtualnym świecie za pomocą intuicji.
d)
Nie należy traktować tego jako powód do niepokoju. Poczucie, że coś się wydarzy, zanim się wydarzy, pojawienie się wspomnianej osoby za trzy-pięć minut, wrażenie, że się już widziało daną osobę lub widok, czytanie w myślach, jednoczesne wyrażanie tej samej myśli przez kilka osób, nagłe natchnienia… Każdy z nas doświadczył takich zdarzeń. Wszystko to wskazuje na niezwykle złożoną i fascynującą naturę ludzkiej istoty, wykraczającą poza fizyczny wymiar.
e)
Francuski naukowiec Emil Katy Boyer
„Przyszłość psychologii jako dziedziny naukowej”
w swoim dziele zatytułowanym
„Nie myśl, że już to widziałeś”
wydarzenie
„Deja Vu”
określił to jako przypadek.
– Niektórzy specjaliści od psychologii dzielą to na trzy części:
Deja Vu
(już widziane),
„Deja Senti”
(Już zauważone)
,
„Już odwiedzone”
(wcześniej odwiedzony)
– W badaniach naukowych temat ten jest interpretowany w szczególności na dwa sposoby:
Po pierwsze:
Ludzka pamięć czasami zawodzi i może przekazywać błędne informacje, wprowadzając mózg w błąd. Jedną z takich błędnych informacji jest…
„widzieć wcześniej”
to marzenie.
Po drugie:
Otrzymanie informacji/wiedzy przez człowieka – w postaci znaczeń – odbywa się poprzez przekazanie ich do prawej i lewej półkuli mózgu. Czasami odpowiednie informacje docierają do prawej półkuli wcześniej niż do lewej. Z powodu tej różnicy czasowej, informacja, która jest w czasie teraźniejszym dla prawej półkuli, dla lewej półkuli stanowi obraz jeszcze nieobecnego zdarzenia. W ten sposób osoba porównuje informację, którą zobaczyła później lewą półkulą, z informacją, którą zobaczyła wcześniej prawą półkulą, i myśli, że widziała ją już wcześniej.
(zob. Funkhouser, Arthur, Trzy rodzaje déjà vu, 1996, 1)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
