– W 25. wersecie Sūry Ar-Rad (13) czytamy: „Ci, którzy łamią przysięgę złożoną Bogu, po tym jak ją potwierdzili, ci, którzy zerwują więzi, które Bóg nakazał zachować (więzi rodzinne), i ci, którzy szerzą zepsutą moralność na ziemi – na nich niech będzie przekleństwo, a ich miejscem w piekle będzie najgorsze miejsce”.
– Jeśli ktoś, kto złamał obietnicę złożoną Bogu, jest przeklęty, to czy osoba, która nawróciła się, a następnie złamała swoje nawrócenie, nie podlega temu samemu?
– Czy osoba, która się nawraca, nie składa tym samym obietnicy Bogu?
– Czy mógłby Pan/Pani wyjaśnić to wraz z uzasadnieniem?
Drogi bracie/Droga siostro,
Nie, osoby, które naruszają zasady pokutne, nie podlegają temu.
Osoby, o których mowa w tym wersecie,
niewierny
są to ci, którzy się nawrócili. Wiążący jest przykład wierzącego, który się nawrócił.
Chociaż złamie swój postulat, popełni grzech, ale nie stanie się niewiernym.
„Klątwa”
oznaczać, znaczyć
To znaczy być pozbawionym Bożej łaski. A to z kolei oznacza samotność.
Dotyczy to niewiernych.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
