Jakie jest źródło hadisu o tym, że po napisaniu należy położyć pióro na uchu?

Szczegóły pytania


– Czy mógłby Pan/Pani wyjaśnić hadis, który rzekomo pochodzi od Zjeda ibn Sabita (ra) i brzmi: „Po napisaniu, połóż pióro na uchu, ponieważ to wzmocni pamięć zmęczonej osoby”, oraz podać jego dokładne źródło?

Odpowiedź

Drogi bracie/Droga siostro,

Odpowiedni hadis brzmi następująco:

Zejd ibn Thabit przekazał: Wszedłem do Proroka, pokój i błogosławieństwo niech będą z nim, a przed nim siedział pisarz. Usłyszałem, jak mówił:



Przyłóż długopis do ucha, a przypomni ci o tym, co masz zrobić.

Z przekazu Zejda ibn Sabita (r.a.) wynika, że powiedział on: „Wchodząc do Meszczyka Proroka (s.a.w.), zobaczyłem przy nim pisarza i usłyszałem, jak mu mówił:



„Połóż pióro na uchu, bo to lepiej przypomni piszącemu.”





(Tirmizi, Istizan 21)

Tirmizi, odnośnie łańcucha przekazu tego hadisu, który przekazał, zrobił następujące oświadczenie:

Ten hadis jest dziwny. Znamy go tylko w tej formie, a jego łańcuch przekazu jest słaby. Mówi się, że Anbese ibn Abdurrahman i Muhammad ibn Zazan, przekazawcy tego hadisu, byli słabi w przekazie.

(Tirmizi, księżyc)

Zgodnie z inną relacją, pochodzącą od Ibn Asakira,

Sekretarz objawień, Muawiya, czasami wkładał pióro do ust.

Prorok Mahomet (s.a.w.) powiedział do niego:

„Muawio! Połóż pióro na uchu, gdy piszesz, bo to bardzo pomoże ci pamiętać.”

polecił.

(zob. Feyzü’l-kadir, 1/555, h.no: 836)

Podkreśla się również, że ta relacja jest słaba.

(zob. miesiąc Faiżul-Kadir)

Jak wiadomo, pióro jest jednym z narzędzi i środków, które pozwalają wyrazić uczucia i emocje drzemiące w ludzkim sercu. Czasami język w ustach odzwierciedla uczucia człowieka poprzez mówienie, a czasami pióro pełni tę funkcję poprzez pisanie. Zaleca się, aby podczas pisania pióro znajdowało się na wysokości ucha, w linii prostej między okiem a uchem.

To pomaga osobie przypomnieć sobie temat, nad którym rozmyśla, a zdania przychodzą do głowy szybciej. Ponieważ, gdy długopis spoczywa na uszach, osoba nie spieszy się z pisaniem, ale pisze z rozwagą i uwagą. Natomiast, gdy długopis znajduje się w dłoni, pisze szybko, bez większego zastanowienia, co może uniemożliwić wyrażanie się w oczekiwany sposób.

Oprócz tej mądrości, gdy długopis jest umieszczony przy uchu, łatwiej jest go wziąć, aby ponownie pisać, ponieważ znajduje się w pobliżu. Jeśli zostanie umieszczony w innym miejscu, pobranie go może być trudne.


Odstawienie długopisu.

w takim przypadku zaprzestanie pisania może oznaczać, że dana osoba przestaje myśleć o temacie, o którym pisała.



Więcej informacji i ocen na temat hadisów można znaleźć w:


Munawi, Feyzü’I-Kadir, 4/336, hno: 5216.

et Tıbi, Şerhu’t Tıbi ala Mişkati’I Mesabih, Karaçi-1413, 9/21, hno: 4658.

Al-Kari, Mirkatu’l-Mefatih, 8/437-8, hno: 4658.

Szarhusz-Szifa, Bejrut-Tsz., 1/726.

Hafaci, Nesimu’r-Riyad, 4/271-2.

Mubarakfuri, Tuhfet, Kair 1991, 7/496-7.

Müstakimzade, Tuhfe-i Hattatin, s. 17.


Z pozdrowieniami i modlitwami…

Islam w pytaniach i odpowiedziach

Najnowsze Pytania

Pytanie Dnia