Drogi bracie/Droga siostro,
W życiu pozagrobowym nie ma już możliwości spłaty zaległych modlitw ani postów. Ponieważ próba, której poddawani jesteśmy, zaczęła się w tym świecie i w tym świecie się kończy.
„W tym dniu nogi im się podwiną (sprawy się skomplikują, z powodu grozy dnia sądu), a będą proszeni o pokłon. Ale nie będą w stanie tego zrobić. Ich twarze pokryje poniżenie, a ich oczy będą pełne upokorzenia. A przecież w tym świecie, gdy byli zdrowi i silni, proszeni byli o pokłon.”
(Kalem, 68/42-43)
Zarówno werset, który mówi o klękaniu, jak i inne, które o tym wspominają, nie mają na celu spłaty jakiegoś długu, ale raczej pokazanie, że w Dniu Sądu ostatecznego modlitwa będzie faktycznie niemożliwa, nawet gdyby ktoś chciał, i mają zachęcić ludzi, aby poważnie traktowali swoje obowiązki religijne, póki jeszcze mają na to możliwość w tym świecie.
„W tym dniu żadne usprawiedliwienie nie pomoże tym, którzy czynili niesprawiedliwość, ani też nie będzie od nich wymagane żadne staranie, aby zyskać uznanie Boga.”
(Rum, 30/57)
Jak wspomniano w wersecie, możliwość naprawienia dawnych błędów już nie istnieje. Okres próby się zakończył, ci, którzy przeszli, przeszli, a ci, którzy zostali, zostali.
Niektóre przekazy mówią o tym, że każdy narząd ma swoją własną nagrodę lub karę. Na przykład, ci, którzy postą, wejdą do raju przez bramę o nazwie „Rayyan”, co oznacza „gasiący pragnienie”, ponieważ cierpieli z powodu głodu i pragnienia. To jednak,
„el-cezau min cinsi’l-amel” – nagrody i kary są adekwatne do rodzaju popełnionego czynu.
To pokazuje zasadę. Zgodnie z tą zasadą, ci, którzy na świecie nie postili, aby uniknąć głodu i pragnienia, zostaną pozostawieni głodni i spragnieni pod upałem dnia sądu, cierpiąc w ten sposób część swojej kary. Jednak jeśli Bóg zechce, przebaczy im to i nie nałoży kary. To będzie Jego łaska. To odrębny temat.
Podobny los może spotkać tych, którzy nie modlą się – o ile nie zostaną przebaczeni – i mogą zostać ukarzani na rozżarzonej płycie w dniu Sądu Ostatecznego. Jednakże nie znaleźliśmy w źródłach przekazów o takim hadisie.
Nawet jeśli nie ma wersetu lub hadisu w tym stylu, o którym mowa w pytaniu, zarówno werset, jak i autentyczne hadisy wskazują, że porzucenie modlitwy jest wielkim grzechem i że kara za to będzie surowa, jeśli nie zostanie przebaczone.
Przykładem mogą być te dwa wersetu w ich tłumaczeniu.
„Potem przyszło pokolenie, które porzuciło modlitwę i podążało za swoimi żądzy i pożądaniami. Dlatego też poniesie karę za swoje przewinienia, wchodząc do otchłani piekielnej (do jądra piekła).”
(Maria, 19/59)
„Ci, którzy przebywają w raju, będą rozmawiać między sobą o losie grzeszników w piekle. Grzeszników zapytają: „Co doprowadziło was do piekła?”. Oni odpowiedzą: „Nie odprawialiśmy modlitw…”
(Al-Muddaṣṣir, 74/40-43)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
