Drogi bracie/Droga siostro,
Religia islamu sprzeciwia się wszelkiemu złu i krzywdzie. Dążąca do ukształtowania człowieka jako człowieka, islam prowadzi go do prawdziwego człowieczeństwa. Dlatego też islam nie tylko nakazuje czyny prowadzące do doskonałości i piękna, ale również zabrania działań prowadzących do obrzydzenia i brzydoty.
Wychodząc z tych ogólnych zasad, możemy stwierdzić, że wszelkie czyny, które obrażają i drażnią innych ludzi, takie jak przeklinanie i obelgi, są grzechem i są zabronione w islamie. Obrażanie muzułmanów jest bowiem haram (zabronione) i czyni człowieka grzesznikiem. Nawet jeśli niewierzący byłby niewinny i bezgrzeszny, drażnienie go jest zabronione w islamie. Jak bowiem powiedział nasz Prorok (s.a.w.):
„Ktoś, kto znęca się nad osobą chronioną (zimmim), jest niewątpliwie moim wrogiem i przeciwnikiem.”
(al-Hindī, Kenzu’l-Ummal, IV / 618; al-Camiu’s-Sağîr, I / 1210)
Jaka jest kara za obrażanie muzułmanina?
Nasz Prorok (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim) powiedział:
„Obrażanie muzułmanina jest grzechem, a walka z nim jest bluźnierstwem.”
(Müslim, 1/325)
Bezpodstawne obelżanie i znieważanie muzułmanina jest zgodnie z konsensem islamskim haram (zakazane). Osoba, która to czyni, jest grzesznikiem, a jej karą jest karcenie. Albowiem Allah uczynił muzułmanów braćmi i nakazał pojednanie skłóconych.
Ten, kto bezpodstawnie walczy i staje w opozycji do muzułmanów, nie popełnia grzechu kacerstwa, co oznacza odstępstwo od wiary, w oczach prawowiernych muzułmanów. Jednakże, jeśli wierzy, że wojna z muzułmanami jest dozwolona, wówczas odstępuje od wiary. Sprawa ta jednakże pozostaje kontrowersyjna.
Według Hattabiego:
„Nie oskarżajcie się nawzajem o herezję. Potem zaczniecie się nawzajem zabijać, uznając to za coś dopuszczalnego.”
mówi.
Jaki jest wyrok, gdy muzułmanin nazywa innego muzułmanina niewiernym?
Prorok Mahomet (s.a.w.):
„Nikt nie powinien krzywdzić swojego brata w wierze.”
„O, niewierny!”
Jeśli tak powie, to z powodu tego oskarżenia o niewiarę, jeden z nich na pewno odwróci się od wiary. Jeśli ten ktoś mówi prawdę, to wspaniale. W przeciwnym razie jego słowa obróżą się przeciwko niemu samemu.
tak powiedział. (Müslim 1/319)
„Z powodu oskarżenia o herezję, jeden z tych dwóch na pewno odwróci się od wiary.”
Znaczenie tego wyrażenia jest takie, że oskarżenie o niewiarę wraca do samego oskarżyciela, który staje się niewiernym. Ponieważ jeśli ten, kto oskarża o niewiarę, mówi prawdę, to oskarżony jest niewiernym. Jeśli jednak kłamie, to oskarżenie wraca do niego samego. Jednakże stwierdzenie, że sam staje się niewiernym, nie oznacza wykluczenia z religii, lecz oznacza, że grzech tego oskarżenia wraca do niego samego.
Określenie brata w wierze mianem niewiernego może prowadzić do własnego odstępstwa od wiary. Ponieważ
„Grzechy są pocztą ateizmu.”
tak mówią. Obawia się, że ten, kto powtarza te słowa, może wpaść w herezję. Dlatego nie należy nazywać żadnego wierzącego niewiernym.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
