– Przeczytałem, że w islamie karą za zamordowanie z premedytacją osoby nie-muzułmańskiej przebywającej pod opieką muzułmanów nie jest kisaas (odwet). Oznacza to, że muzułmanin może zabić zimmiego (osobę chronioną) z własnej woli, bez obaw o karę kisaas.
– W hadisach nie ma mowy o zabijaniu wierzącego w odwezcie za niewierzącego…
Drogi bracie/Droga siostro,
Osoba, która umyślnie zabije drugą osobę, zostanie zabita, jeśli bliscy ofiary zażądają zemsty.
Według Hanafitów;
Wolny muzułmanin jest zabijany w odwecie za zabicie wolnego muzułmanina, ale również w odwecie za zabicie zimmiego (obywatela nie-muzułmańskiego) i niewolnika. Innymi słowy,
Wolny muzułmanin, który zabije niewolnika lub zimmunowanego, również zostanie zabity.
Zgodnie z tym, kto w krainie islamu bezpodstawnie zabije zimmunowanego, podlega karze w zależności od charakteru zabójstwa.
odwet lub inne kary
zostaje zastosowany. Sprawca jest muzułmaninem,
obywatel chroniony (zimmī) lub cudzoziemiec posiadający paszport (müstemen)
niech będzie, wyrok pozostaje niezmieniony.
Imam Malik, Szafi’i,
Według uczonych, w tym Ahmeda i Leysa,
Wolny muzułmanin nie zabija zimmiego.
Jeśli jeden zimmí zabije drugiego zimmí, zasada kasy (odwet) jest nadal stosowana, nawet jeśli sprawca później nawróci się na islam. W tej kwestii panuje zgoda.
Zgodnie z naukami islamu, wszyscy ludzie są potomkami Adama i Havy.
Wypowiedź Proroka Mahometa (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim) na ten temat jest szczególnie istotna w kontekście naszego tematu:
„Ludzie! Wiedzcie, że wasz Pan jest jeden, a wasz ojciec jest jeden. Wiedzcie, że Arab nie ma przewagi nad nie-Arabem, ani nie-Arab nie ma przewagi nad Arabem; czerwony nie ma przewagi nad czarnym, ani czarny nad czerwonym, chyba że ze względu na pobożność… Czy przekazałem przesłanie?”
(Musnad, 5/411)
„Najważniejsza rzecz dla człowieka to wolność.”
(Merginani, el-Hidaye, Kair; 1965, 2/173)
i
„Przebicie krwi człowieka jest zabronione bez wyraźnie określonego, uzasadnionego powodu.”
Dlatego
„bezpieczeństwo życia”
i
„wolność”
Nie wymaga dowodu. Jest to prawo naturalne.
Nie ulega wątpliwości, że zabicie człowieka bez uzasadnionego powodu oznacza pogwałcenie prawa do życia wszystkich ludzi. Karanie takiego czynu w najsurowszy sposób jest konieczne ze względu na poszanowanie wartości ludzkiego życia. Jak bowiem czytamy w Koranie:
„Nałożono na was obowiązek zemsty za zabitych.”
i
„W zemście jest dla was życie w tym świecie i w życiu przyszłym.”
(Al-Baqara, 2/187-179)
Wyrok został ogłoszony.
Kısas;
polega na wymierzeniu sprawcy kary, która jest odpowiednikiem (identyczna z) popełnionym czynem.
W karze wymierzalnej (qisas) istnieje element kompensacji. Dlatego w przypadku zabójstwa ze świadomym zamiarem, qisas jest drugim zabójstwem, identycznym z pierwszym. Oznacza to, że ten, kto zabił, zostaje zabity w zamian za tego, kogo zabił.
W rządach islamskich;
„zemsta”
i
„dieta”
To nie jest przepis dotyczący tylko muzułmanów. Jeśli muzułmanin umyślnie zabije nie-muzułmanina (zimmiego), to zostanie mu wymierzona kara wymierzenia kary.
(Merginani, 4/160)
Ponieważ nasz Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) zastosował karę wymierzalną (qisas) na osobie, która zabiła nie-muzułmanina należącego do grupy chronionej (dhimma).
„Oczywiście, że to ja mam największe prawo do odzyskania pieniędzy, które mi się należą.”
(Buhari, Post, 22) – powiedział.
Hazreti Ali (r.a.):
”
Pobieranie cizy (podatku od muzułmanów) od poddanych (nie-muzułmanów) ma na celu, aby ich mienie było traktowane jak nasze, a ich krew jak nasza.
(Molla Hüsrev, Dürer, Ist., 1307, 5/91)
w ten sposób zwrócił uwagę na aspekt prawny sprawy.
Jak powiedział Prorok (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim):
„Wierzącego nie zabija się w odwecie za niewiernego.”
hadis dotyczy wojowników wrogich islamowi, którzy nie podpisali umowy o ochronie (zimmet). Ponieważ
wojskowego
(niewiernego, który walczy przeciwko islamowi)
jego krew nie jest niewinna. Nawet jeśli cudzoziemiec z pasaportem (müstemen) zabije wojownika (harbî), nie zostanie mu wymierzona kara wymiernej zemsty.
(zob. Merginani, 4/160)
Z tego powodu, z punktu widzenia prawa, dhimmi (mniejszość religijna) mieszkający w kraju islamskim jest wyżej niż muzułmanin mieszkający w Dar al-Harb (kraj w stanie wojny z islamem).
(Molla Hüsrev, 2/363)
Ponieważ nie stosuje się kary wymierzalnej (qisas) za zabicie muzułmanina mieszkającego w dar al-harb. Ale mieszkającego w dar al-islam…
nie-muzułmanin
(zimmiego)
Ten, kto zabija, zostaje zabity w odwecie!
Argumenty uczonych, którzy twierdzą, że muzułmanin, który celowo zabije zimmunizowanego (zimmiego), również zostanie zabity, można podsumować w następujący sposób:
a) Uzasadnienie proceduralne:
– Jeśli nie ma wskaźnika, że przepisy ustanowione przez prawodawcę dla poprzednich pokoleń zostały uchylone, to przepisy te obowiązują również dla następnych pokoleń. W tym sensie w Koranie;
„Wypisaliśmy im tam całą dusze z ciała…”
(Al-Maida, 5/32, 45)
tak się mówi.
– Życie i majątek ludności chronionej (zimmów) i innych osób nie-muzułmańskich podlegają tym samym przepisom, co życie i majątek muzułmanów. Zimmowie bowiem, zawierając umowę z muzułmanami, przyjmują islamskie prawo w dziedzinie prawa. Dlatego, jeśli muzułmanin umyślnie zabije zimmiego, należy zastosować karę wymierzenia (qisas).
(Šejbani, Kitabu’l-hucce, Bejrut, 1983, 4//322)
b) Uzasadnienie przeniesienia:
–
„Nałożono na was obowiązek zemsty za zabitych.”
(Al-Baqara, 2/178)
Wyrażenie zawarte w wersecie jest ogólne i obejmuje wszystkich zabitych.
– „Nie zabija się muzułmanina w zamian za niewiernego”.
(Ibn Mace, Dieta, 21)
wspomniane w hadisie
niewierny
słowo to oznacza osoby, z którymi się prowadzi wojnę. Ponieważ w zwyczaju,
„niewierny”
zwłaszcza, gdy się tak mówi
”
wrogi niewiernych
„mieszkaniec nie-islamskiego państwa, z którym toczy się wojna”
rozumie się.
(Mawzili, starzec, 5/27)
– „Zimmi nie podlega karze kazaś w ramach zimmiatu.”
Jeżeli wyrażenie to odnosi się do wiernego, to znaczy, że nie stosuje się zasady kasy (odwet za zabójstwo) w przypadku, gdy wierny zabije niewiernego, a także w przypadku, gdy zimi zabije niewiernego (wroga).
(Kasani, Bedai, 7/237)
– Według przekazu imama Muhammada, pewien muzułmanin zabił osobę należącą do społeczności zaimat. Kiedy sprawa została zgłoszona Prorokowi (s.a.w.), powiedział:
„Jestem jednym z tych, którzy pilnują jego majątku.”
Następnie wydał rozkaz i wymierzono karę wymierną muzułmaninowi.
(Kitabu’l-hucce, 4/329-345)
c) Uzasadnienia racjonalne:
– Egzekucja zemsty na muzułmaninie, który zabił zimmiego, jest uzasadniona w większym stopniu niż egzekucja zemsty na muzułmaninie, który zabił innego muzułmanina. Ponieważ różnice religijne między ludźmi mogą prowadzić do zabójstw nawet w sytuacjach normalnego konfliktu. Dlatego też, traktując zimmiego jako wroga, egzekucja zemsty jest konieczna w przypadku zabójstwa. W przeciwnym razie bezpieczeństwo życia zimmiego nie byłoby w pełni zapewnione.
Umowa powiernicza
należy uznać, że traktuje ich na równi z muzułmanami pod względem ochrony życia, mienia, religii, honoru i innych praw.
– Ponieważ z dżizją zawarto umowę, życie dżizji jest chronione przez prawo, tak jak życie muzułmanina. Ponadto, jedność religijna nie jest absolutnie konieczna w przypadku stosowania kisaṣ (zasady odwetowej).
(Kasani, 7/237)
– Niepoddanie karze wymierzalnej (qisas) muzułmanina, który zabił zimmiego, doprowadzi do tego, że zimmowie nie będą chcieli zawierać umowy zimmizmu, co w takim przypadku spowoduje ogromne szkody dla państwa islamskiego.
(Mosul, 27.05)
Długie dyskusje na ten temat, które toczyły się wśród prawników islamskich i w szczególności poglądy Hanafitów, pokazują, jak ważne dla muzułmanów od najwcześniejszych czasów były prawa mniejszości. Nawet jeśli poglądy te budziły niepokój i obawy wśród opinii publicznej, Hanafici konsekwentnie trzymali się ich, uznając poszanowanie praw człowieka za niezbędne dla utrzymania porządku społecznego.
(zob. Bardakoğlu, Ali. Metodologiczne spory i ich konsekwencje w prawie islamskim, materiały dydaktyczne, Kayseri 1987, s. 64)
Rady Islamskiej
„Deklaracja Praw Człowieka w Islamie”
oświadczenia opublikowanego pod tym nazwiskiem,
„Prawo do życia i prawo do równości”
Artykuł ten jest ważny ze względu na to, że odzwadnia współczesne spojrzenie na temat z perspektywy szkoły Hanafi.
„Prawo Międzynarodowe Prywatne”
Warto zwrócić uwagę na to, że wprowadza ona zasady, które powinny być brane pod uwagę w tej dziedzinie.
(Więcej informacji w komunikacie, patrz: Diyanet Dergisi, numer 1, Ankara 1992)
Wnioski
Wśród prawników muzułmańskich istnieją różne poglądy na temat kary, jaką należy wymierzyć muzułmaninowi, który zabił cudzoziemca mieszkającego wśród muzułmanów na podstawie umowy o ochronę (dhimma).
Na te poglądy, które są różne, wpływ mają rozumienie tematu w społeczeństwach, w których żyją te osoby, ich relacje z państwami obcymi oraz źródła religijne, z których czerpią wiedzę.
(Teksty Koranu i Hadisów)
różnice w interpretacji tych źródeł miały wpływ na postrzeganie i rozumienie praktyk z określonych okresów.
Wśród muzułmańskich prawników, prawnicy z szkoły Hanafi.
„przewidywanie kary wymierzalnej (qisas) dla muzułmanina, który zabił zimmiego”
Choć ich pogląd jest mniejszościowy, to zarówno jego zgodność z praktyką, jak i fakt, że jest on zgodny z zasadami islamu dotyczącymi równości ludzi, równego traktowania praw i praw oraz wolności przyznawanych mniejszościom żyjącym w państwie muzułmańskim, jest godny uwagi.
W dzisiejszych czasach, kiedy relacje między państwami osiągnęły bardzo wysoki poziom, koncepcja prawa międzynarodowego zyskała na znaczeniu w niektórych gałęziach prawa, a idei, że wszyscy ludzie mają podstawowe prawa i wolności, niezależnie od podstawowych różnic, takich jak religia, rasa czy język, przeważa, można przypuszczać, że poglądy szkoły Hanafi mogłyby wnieść wkład w tego rodzaju myśli.
(Szczegółowe informacje można znaleźć w: Dr Menderes Gürkan, Zastosowanie zasady kisaas w przypadku zabójstwa zimy przez muzułmanina, czasopismo Instytutu Nauk Społecznych Uniwersytetu Erciyes, numer 8, rok 1999, s. 315-324)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
