Drogi bracie/Droga siostro,
Fałszywe zeznanie pod przysięgą,
przysięgać na coś, co jest sprzeczne z prawdą.
Ten, kto składa fałszywe zeznania pod przysięgą,
Próbuje oszukać ludzi, powołując się na Boga jako świadka swojego słowa, tym samym nadużywając Jego świętego imienia i kłamstwa. Dlatego Prorok (s.a.w.) powiedział, że jednym z największych grzechów jest fałszywe przysięganie. (Buhari, Edeb, 6).
„Nie składajcie fałszywych przysiąg, aby oszukać innych, bo wtedy ten, kto stoi na solidnych fundamentach, może się potknąć, i doświadczycie strasznej kary za to, że przeszkadzaliście innym w drodze do Boga. Czeka was za to wielka kara (w życiu pozagrobowym).”
(Al-Nahl, 16/94)
Werset ten wskazuje, że karą za fałszywe przysięganie jest boskie ukarzenie.
Ktoś, kto złamie przysięgę złożoną na przyszłość, może uwolnić się od grzechu przysięgi poprzez zapłatę kastracji (zob. Kastracja za złamanie przysięgi); ale fałszywa przysięga jest grzechem tak wielkim, że nawet kastracja nie może zmniejszyć jej kary,
Za kłamstwo przysięgą nie ma odpuszczenia.
Osoba, która popełniła taki grzech, powinna skłonić się do pokutnego żalu przed Bogiem, którego w imię kłamstwa przywołała na świadka, prosić o przebaczenie i nigdy więcej nie powtarzać tego grzechu. Tylko Bóg może jej przebaczyć.
Jeśli kłamliwe ślubowanie pozbawiło kogoś jego praw, nawet jeśli stało się to w drodze prawnej, popełniono drugi grzech. Nie ma przebaczenia i odkupienia, dopóki nie zostanie zwrócona niesłusznie uzyskana korzyść.
Na przykład, jeśli ktoś świadomie przysięga, że spłacił dług, którego nie spłacił, a druga strona nie jest w stanie udowodnić swojego roszczenia, a sędzia wyda wyrok, że ten, który złożył fałszywe zeznanie, jest wolny od długu, to osoba ta popełnia dwa wielkie grzechy jednocześnie.
Czasami zdarza się, że z powodu nieuwagi, złych nawyków, błędu… człowiek składa fałszywe przysięgi. Z pewnością grzech ten nie jest taki sam, jak w przypadku przysięgi złożonej w złych intencjach. Jednakże, bezmyślne i niepotrzebne przywoływanie imienia Boga również jest grzechem. Dlatego należy panować nad językiem, nie należy czynić przysięgi nawykiem, a przysięgać należy tylko w bardzo ważnych sytuacjach.
Intencja w przysiędze,
zależy od intencji osoby, która nakazuje złożenie przysięgi. Dlatego, jeśli osoba składająca przysięgę ma w sercu inne myśli, nadal składa fałszywą przysięgę. Na przykład, jeśli osoba, której nakazuje się złożyć przysięgę w sprawie długu wobec Ahmeda, ma na myśli spłatę długu wobec Mehmeda i przysięga: „spłaciłem swój dług”, składa fałszywą przysięgę.
(Akif KÖTEN, Encyklopedia Islamu Şamil)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
