–
Mam obsesję na punkcie ciągłego patrzenia w lustro i ciągłego uczucia, że coś ze mną jest nie tak. Jak się tego pozbyć?
Drogi bracie/Droga siostro,
– Spojrzenie w lustro
To jest obrzezanie.
Dzięki temu narzędziu można zauważyć i usunąć brud z twarzy i nosa, nie dając przy tym nikomu powodu do niepokoju.
– Ale jak ze wszystkim, tak i z patrzeniem w lustro
Ekstrema nie są dobre.
U osoby, która ma skłonność do nadmiernego patrzenia w lustro
dwa stany psychiczne
jeden z nich jest dostępny:
a)
Osoba ta jest bardzo zadowolona ze swojej osoby i błędnie uważa, że inni również ją lubią.
W takiej sytuacji czuje ciągłą potrzebę patrzenia w lustro, aby upewnić się, że ani ona sama, ani inni nie zauważą w niej najmniejszej wady.
b)
Osoba ta uważa, że jej wygląd fizyczny jest gorszy od wyglądu innych osób.
Aby to zrekompensować, chce jak najbardziej upiększyć się. Dlatego też czuje potrzebę częstego patrzenia w lustro.
– Oba te uczucia są błędne, ponieważ oba są skrajne. Nadmierna samoocena prowadzi do samouwielbienia i rozpieszczania, a nadmierny pesymizm – do niepokoju i beznadziejności. W naszej opinii, w tej kwestii nie należy się wahać.
korzysta z pomocy wykwalifikowanego i religijnego psychologa
jest pożyteczny.
– Te dwa stany psychiczne prowadzą człowieka do cielesności/ cielesnego egoizmu, do oddawania się cielesnym pożądaniom. To z kolei prowadzi go do…
lenistwu
rzuca.
– Nie zapominajmy, że na świecie każdy może znaleźć kogoś piękniejszego od siebie, ale też kogoś brzydszego.
Piękno/brzydło są względne.
Dlatego każdy powinien być wdzięczny za ciało, które Bóg mu dał.
– Ważną kwestią jest również to:
Człowiek pragnie chwalić się swoimi zaletami. Jednak niektóre z tych zalet są wynikiem jego własnych starań, a inne to piękno, które Bóg w nim stworzył.
Zdolności, którymi człowiek może się szczycić, mają znaczenie tylko w dziedzinie, w której sam osiągnął sukces.
Na przykład, posiadanie dobrych cech charakteru, wywiązywanie się z obowiązków religijnych, pobożność, szacunek dla Boga, miłość do ludzi, zdobywanie wiedzy itp. to przykłady takich zalet. Należy rozumieć te zalety jako dar, łaskę i dobroć Boga.
Inne zalety są darem losu, w ich posiadanie nie wkładamy żadnego wysiłku. Na przykład chwalenie się urodą, wzrostem, przystojnością… to znaczy przywłaszczanie sobie darów Bożych, uznawanie cudzego dobra za własne, odwracanie wdzięczności i uznania, które należą się Bogu, na własne potrzeby i pragnienia.
Zatem,
– czy to z naszej woli, czy niezależnie od naszej woli
– Podobnie jak przypisywanie sobie zasługi za dary, jakie Bóg nam dał w postaci duszy i ciała, co prowadzi do pychy i oddalenia się od prawdy, tak samo lekceważenie i pogardzanie tymi darami stworzonymi przez Boga prowadzi do tego samego.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
