Drogi bracie/Droga siostro,
Zakat od należności (których spłaty się oczekuje, których spłaty się nie zrezygnowano) jest, według większości uczonych (w tym Hanafitów), płacony corocznie przez wierzyciela. Według Imana Malika, niezależnie od tego, czy należności są zabezpieczone, czy nie, zakat od nich płaci się w roku ich ściągnięcia.
-nie z poprzednich lat, tylko z tego roku-
należy ją odprowadzić. Niektórzy uczeni uważają jednak, że nie należy odprowadzać zekatu od należności, ponieważ udzielenie pożyczki potrzebującemu jest również formą pomocy.
W odniesieniu do długoterminowych należności, których wartość materialna spadła, można zastosować interpretację Imam Malika i zasadę, że udzielanie pożyczek potrzebującym jest formą pomocy, i nie odprowadzać podatku zekatu od tych należności.
Wymagalnych należności, których spłata jest pewna,
Każdego roku wierzyciel zobowiązany jest do zapłaty jałmużny (zakatu) od należności. Jeśli zakać nie został zapłacony przed ściągnięciem należności, należy go uiścić po ściągnięciu, obejmując również lata poprzednie. Nie ma obowiązku płacenia zakatu co roku od należności, które zostały zaprzeczone lub których nie ma szans na odzyskanie. Jeśli taka należność zostanie później spłacona, wierzyciel staje się zobowiązany do zakatu od tej daty; nie płaci zakatu za lata poprzednie. Jeśli osoba, od której wierzyciel jest należność, nie zaprzecza, należy obliczyć i zapłacić zakać za lata poprzednie od momentu otrzymania należności. Jeśli jednak zaprzecza, zakać płaci się od roku, w którym otrzymał należność.
1) Silne wierzytelności:
Są to należności z tytułu udzielonych pożyczek oraz należności za towary handlowe.
Po uznaniu tych należności przez dłużników, należy wypłacić zadośćuczynienie za zakańczające się lata, gdy zostaną one ściągnięte. Na przykład: jeśli ktoś ma należność w wysokości dziesięciu tysięcy lirów, która zaległa przez dwa lata i została uznana, po jej ściągnięciu należy wypłacić zadośćuczynienie za te dwa lata. Jeśli wartość tych dziesięciu tysięcy lirów jest równa tysiącowi srebrnych dirhemów, to za pierwszy rok należy wypłacić 250 lirów, czyli 25 srebrnych dirhemów. Z pozostałych 9750 lirów, zgodnie z Imamem Azamem, za drugi rok należy wypłacić 240 lirów, czyli 24 srebrne dirhemy, co stanowi jedną czterdziestą część 9750 dirhemów, z wyłączeniem reszty wynoszącej piętnaście dirhemów. Według dwóch imamów należy wypłacić 243 liry i 30 kuruszy, ponieważ i reszta piętnaście dirhemów podlega zadośćuczynieniu w proporcji jednej czterdziestą części.
Jeśli dług jest znaczny i minął rok od jego powstania, a zebrano z niego co najmniej 40 dirhemów, należy natychmiast wypłacić z niego jałmużnę. Jeśli zebrano mniej, nie ma obowiązku natychmiastowego wypłacenia jałmużny. Jednak osoba, która otrzymała ten dług, a posiada inne aktywa podlegające opodatkowaniu, powinna wypłacić jałmużnę z obu tych aktywów łącznie. Jeśli jednak taki dług jest negowany, według Imamów Muhammada, wypłacenie jałmużny za minione lata nie jest konieczne po jego ściągnięciu. Posiadanie przez wierzyciela weksla lub świadków nie zmienia tego wyroku. Ponieważ nie każdy dowód jest wiarygodny dla sądu. Nie każdy może też wszcząć postępowanie i przedstawić swoje dowody. To jest uznawane za prawidłowe stanowisko.
Istnieje również pogląd, że należy odprowadzać zadek od pieniędzy pożyczonych tylko w roku, w którym je otrzymano, i w latach następnych, a nie w latach, w których były one należne z tytułu bezodsetkowej pożyczki.
2) Średnie należności:
Ktoś, kto kupił towar nie przeznaczony do sprzedaży, otrzyma zwrot pozostałej kwoty.
Na przykład należność z tytułu czynszu za mieszkanie lub kwota pieniędzy żądana w zamian za oddanie starego ubrania. Takie należności nie podlegają zakaćowi za lata, w których pozostają u dłużnika. Zakać jest jednak wymagany, gdy zebrane zostaną pełne dwa nisaby (200 dirhem srebra). Jeśli zebrano mniej niż nisab, zakać nie jest wymagany. Jednakże, jeśli właściciel posiada inne aktywa podlegające zakaćowi, zakać od tej należności również jest wypłacany wraz z zakaćem od tych aktywów, jeśli łącznie osiągają one wartość nisabu.
Według przekazów, które uważane są za bardziej wiarygodne, Imam Azam powiedział:
W tym przypadku nie jest wymagane zapłacenie zadośćuczynienia (zakat) za zaległe lata.
Zezakatu podlegają tylko te pieniądze, które posiadacz posiadał przez cały rok. Jeśli posiadacz ma inne aktywa podlegające zekatu, to zekat należy odprowadzić od wszystkich.
3) Niewymagalna wierzytelność:
To jest kwota, która pozostaje do pobrania od kogoś bez zapłaty za towar.
Dotyczy to np. pieniędzy z testamentu, które pozostały u spadkobiercy i powinny zostać wypłacone właścicielowi, należności z tytułu odszkodowania, które jeszcze nie zostały wypłacone, zaległych należności z tytułu posagu, należności z tytułu rozliczenia majątkowego po rozwodzie. Nie ma obowiązku odprowadzania zadośćuczynienia za te należności za lata minione. Zadośćuczynienie odprowadza się dopiero po osiągnięciu kwoty odpowiadającej nisabowi i upływie roku. Jednakże, ilekroć zostaną zebrane, dodaje się je do innych aktywów podlegających zadośćuczynieniu, a tym samym odprowadza się zadośćuczynienie za nie razem z innymi aktywami. Według jednego przekazu, odszkodowanie i należności z tytułu kityby (zgodnie z prawem islamskim) są wyłączone z tej zasady. Te należności podlegają zadośćuczynieniu od momentu ich otrzymania.
Według Imamów Szafiego, wierzycielowi przysługuje:
nie opóźnia odprowadzania zadośćuczynienia (zakat).
Należy odprowadzać zadek od należności, nawet jeśli nie zostały one ściągnięte. Dzieje się tak dlatego, że udzielenie pożyczki jest całkowicie dobrowolnym aktem. Prawo ubogich nie może być więc opóźniane.
Kliknij, aby uzyskać więcej informacji:
Czy należy odprowadzać zadek od rzeczy oddanych w pożyczkę?
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
