Drogi bracie/Droga siostro,
Diabeł,
ponieważ jest to niewidoczny wróg, którego pochodzenie jest nieznane,
Ucieczka do Boga przed jego podstępami i nawiedzaniem jest niezwykle ważna dla nas, słabych stworzeń. Człowiek nie może uwolnić się od szatana. Uwolnienie oznaczałoby zniesienie tajemnicy próby, co jest sprzeczne z mądrością naszego stworzenia. Dlatego szatan nawiedza go przez całe życie, próbując wmawiać mu różne rzeczy.
W tej sprawie Prorok (s.a.w.) powiedział:
Każdy z was ma swojego demona.
” – tak przykazali.
Choć dla wierzącego nie ma całkowitego uwolnienia od szatana, istnieją sposoby, aby go od siebie oddalić i osłabić. Prorok Mahomet (s.a.w.):
”
Podczas podróży człowiek może osłabić swojego wielbłąd, a wierzący może osłabić swojego szatana.
” tak nakazał.
Wysiłki szatana można zniwelować poprzez wspomnienie o Bogu i prośbę o Jego pomoc. Mujahid, w komentarzu do sury Al-Falaq, mówi:
„Szatan, który jest Hannasem, osiedla się w sercu. Kiedy wspomina się Boga, zbiera się i ucieka, a gdy serce pogrąża się w zaniedbaniu, ponownie staje się aktywny. Walka ta przypomina starcie ciemności z światłem. Jak światło zaganija ciemność, tak wspomnienie Boga odpycha szatana. Na ten sekret wskazuje Koran w…”
„Szatan ich pokonał i sprawił, że zapomnieli o wspominaniu Boga.”
(Walka, 58/19)
zostało postanowione.”
Jak osłabić diabła
Abu Hurajra relatuje:
„Pewnego dnia spotykają się szatan wierzącego i szatan niewierzącego. Szatan niewierzącego jest tłusty, dobrze odżywiony, błyszczący i czysty. Szatan wierzącego jest natomiast chudy, brudny, zaniedbany i nagi. Szatan niewierzącego zwraca się do szatana wierzącego:
— Co się tu dzieje?
– pyta. Szatan wierzącego:
— Cóż mi zrobić, wpadłem na takiego człowieka, że gdy on je, to czyta imię Boże, a ja głoduję. Gdy on pije, to czyta imię Boże, a ja cierpię z pragnienia. Gdy on się ubiera, to czyta imię Boże, a ja jestem nagi. Gdy on się oczyszcza, to czyta imię Boże, a ja pozostaję brudny, — powiedział. Wtedy szatan tego niewierzącego dodał:
— Jestem przyjacielem takiego człowieka, że nie zaczyna niczego z tych rzeczy od imienia Boga. Udostępniam mu swój udział w jedzeniu, piciu i ubieraniu, — mówi.
.”
(Gazalī, İhyâ, III).
W Koranie znajduje się wiele wersetów dotyczących ucieczki do Boga przed złem szatana. Oto niektóre z tych wersetów:
„Jeśli szatan cię skusi, uciekaj natychmiast do Allaha. Albowiem On jest Słuchającym, Wiedzącym.”
(Al-A’raf, 7/200);
„I powiedz: „O, Panie mój! Szukam schronienia u Ciebie przed podburzaniem szatanów! Szukam schronienia u Ciebie, o, Panie mój, przed ich obecnością u mnie!”
(Al-Mu’minun, 23/97-98)
W tych wersetach wskazano, że szatan może potajemnie wkraczać w życie człowieka, zwłaszcza podczas modlitwy, wmaśniając mu złe myśli i prowokując go do zaniechania dobrych uczynków oraz popadania w grzech.
Szczególnie wtedy, gdy ktoś zaczyna czytać Koran, pojawiają się różne natręctwa, które mają na celu rozproszenie uwagi i uniemożliwienie odbiorcy odczucia wpływu Koranu, a nawet…
„Tak się Koranu nie czyta”
próbując zniechęcić do czytania Koranu. Przed tymi wszystkimi jego podstępami mamy szukać schronienia u Boga:
„Kiedy czytasz Koran, szukaj schronienia u Allaha przed wyklętym szatanem!”
(Al-Nahl, 16/98)
Chodzi o to, żebyśmy nie przestali czytać Koranu.
„Błogosławieństwo od szatana, złego ducha”
mówiąc, najpierw
„Bogu uciekam się przed szatanem, który został odrzucony od Bożej łaski i wygnany z raju”.
polega na odmawianiu modlitwy.
Szczególnie ci, którzy pragną zdobywać wiedzę i oddawać się kultowi religijnemu, powinni szukać schronienia u Boga przed panowaniem szatana. Tylko w ten sposób mogą uchronić się przed złem tego podstępnego wroga.
„Jeśli złe myśli od szatana cię dręczą, uciekaj natychmiast do Boga. Albowiem On jest Słuchającym, Wiedzącym.”
(Fussılet, 41/36)
Myśli szatańskie nie mają klasy ani granic.
On chce mieszać się we wszystko, wszystko zakłócać i cieszy się, gdy mu ulegamy, nawet w drobnych rzeczach. Ma bowiem plany na przyszłość i, aby je zrealizować, najpierw nas podtyka do drobnych grzechów. Kiedy doprowadzi do popełnienia pierwszego grzechu, radośnie krzyczy, jakby odniósł wielkie zwycięstwo.
Albowiem ten, kto wspiął się na pierwszy stopień, który wskazał mu szatan, łatwiej i swobodniej wspiąłby się na drugi.
Ucieczka do Boga przed szatanem nie jest domeną wyłącznie zwykłych ludzi. Prorocy, święci i osoby prawe również uciekali do Boga, błagając Go o pomoc i prosiąc o Jego łaskę. Właściwie, w Koranie…
Powiedz: „Czyżby mój Pan miał wam okazać cześć, gdybyście się do Mnie nie modlili?”
(Furkan, 25/77);
„Proście Mnie, a Ja was wysłucham. Albowiem ci, którzy odwracają się ode Mnie i szukają wielkości, wejdą do piekła w pogardzie.”
(Al-Mu’min, 40/60)
;
„Tylko On jest godzien, aby Go prosić i błagać. A ci, których proszą i błagają oprócz Niego, nie spełnią ich próśb. Są oni jak ten, kto wyciąga obie dłonie ku wodzie, aby ją napić, podczas gdy woda nie wejdzie mu do ust. Modlitwa niewiernych jest niewątpliwie błędna.”
(13:14)
Wersetami tymi wierzący zostali wezwani do modlitwy do Boga i szukania w Nim schronienia. Należy również pamiętać, że
„Aby zyskać jego przychylność, z bojaźnią i nadzieją, potajemnie, bez przesady, w czasach niedostatku i obfitości”
(Ra’d, 7/55-56; Ra’d, 7/205-206; Kehf, 18/28; Secde, 32/16)
Modlitwa do Allaha jest naszym obowiązkiem i jest to coś, czego nasz Pan od nas oczekuje. Modlitwa bowiem jest również aktem kultu.
Źródło:
– Arif Aslan, Szatan – Dżin – Anioł, Wydawnictwo Nesil
– Wasze pytania, Mehmet Dikmen – Adem Tatlı, Wydawnictwo Cihan.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
