– Wypadki, takie jak te, które miały miejsce w wyprawie Zjeda ibn Harisy i innych, w których nagle atakowano i rabowano karawan zajmujący się legalnym handlem, w dzisiejszych czasach nie wydają się zbyt rozsądne. Wydają się być sprzeczne z prawem handlowym.
– Jak można wytłumaczyć atak na karawan handlowy, zwłaszcza gdy nie nastąpiło bezpośrednie użycie broni i nie ogłoszono wojny?
– Islam chronił prawa i przywileje nawet niewiernych. Ponadto, fakt, że cztery piąte mienia karawanu zostało rozdysponowane jako łupy wojenne wśród towarzyszy, którzy brali udział w wyprawie, i że tym się chwalono, wydaje się mało odpowiedni dla szlachetnego zawodu towarzysza.
– Proszę o wyjaśnienie, czym były seriyyaty. (Ibn Sa’d, Tabakat, 2/36; Suyuti, Jami’ussagir, 2/10; Ibn Hiszam, Sira, 3/53)
Drogi bracie/Droga siostro,
W kraju, z którym jesteś w stanie wojny
Wszystkie działania obywateli, które wzmocnią ten kraj i doprowadzą do pokonania muzułmanów, są częścią wojny.
Obejmuje to również wsparcie w zakresie handlu zagranicznego i logistyki.
Państwo muzułmańskie, które podpisało międzynarodowe konwencje, przestrzega ich, a w sprawach nieobjętych konwencjami nadal obowiązują wzajemne środki zaradcze.
Wcześniej, wrogowi
„Zatrudnimy się waszym karawanem i przejmą go.”
zostało to ogłoszone, a mimo to oni kontynuują działalność; robi się, co trzeba, a skonfiskowany majątek wrogów jest uważany za legalny dla państwa islamskiego.
W społecznościach, w których żyjemy w pokoju, nie atakuje się karawanów ani nie konfiskuje się ich mienia.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
