– Jeśli ten werset został obalony, to dlaczego poprzednie przepisy nadal znajdują się w naszej księdze?
– Jakie korzyści przynoszą współczesnym ludziom stare przepisy?
Drogi bracie/Droga siostro,
Oto tłumaczenia odpowiednich wersetów:
„Żony tych, którzy zginęli wśród was, powinny czekać okres żałoby, czyli cztery miesiące i dziesięć dni, zanim ponownie wejdą w związek małżeński. Jeśli po upływie tego okresu podejmą decyzję w sposób zgodny z prawem, nie ponosicie żadnej odpowiedzialności za ich decyzje. Bóg wie wszystko, co czynicie.”
(Al-Baqara, 2/234)
„Mężowie, którzy umierają, pozostawiając żony, powinni w testamencie zapewnić, że ich żony nie zostaną wydalane z domu przez rok i że będą mogły utrzymywać się z majątku, który pozostawili. Jeśli jednak same zdecydują się odejść, nie ponosicie odpowiedzialności za ich osobiste działania, o ile są one zgodne z prawem. Bóg jest Władcą, mądrym i roztropnym.”
(Al-Baqara, 2/240)
Pierwszy werset mówi o okresie oczekiwania, jaki musi przestrzegać wdowa.
okres oczekiwania (idda) wynosi cztery miesiące i dziesięć dni
Określono, że (z wyjątkiem ciąży, w której należy czekać do porodu) okres oczekiwania dla wdowy wynosi zgodnie z konsensem uczonych cztery miesiące i dziesięć dni, niezależnie od wieku, czy przechodziła menstruację, czy nie, czy była w związku małżeńskim, czy nie.
(por. V. Zuhayli, el-Fıkhu’l-İslamî, 7/638)
Według zdecydowanej większości uczonych, w drugim wersecie…
„zmarli mężowie nie powinni być wyprowadzani z domu przez rok po śmierci żony…”
Dotyczący tego przepis został najpierw objawiony, a następnie uchylony przez 234. werset tej samej sury.
(por. Šawkānī, Ibn ʿĀšūr, komentarz do odpowiedniego wersetu)
Jednakże, zgodnie z kolejnością w Koranie, fakt, że werset, który został abrogowany, pojawia się przed wersetem, który go abrogował, utrudnia przyjęcie tego poglądu. Chociaż niektórzy twierdzą, że pierwszy z tych wersetów został objawiony później niż drugi, to jest to kwestia trudna do udowodnienia.
(Ibn Aszur, agy)
Z tego powodu lepiej jest nie mówić o abrogationi (odwołaniu) między tymi dwoma wersetami.
(al-Dżazairi, eyserü’t-tefasir, komentarz do danego wersetu)
Bardziej prawdopodobne wyjaśnienie tego brzmi następująco: Ten drugi werset,
To nie dotyczy okresu żałoby, ale testamentu.
Oznacza to, że w tym wersecie zaleca się, aby mężczyźni, którzy zbliżają się do śmierci, w testamencie zobowiązywali się do tego, aby ich żony nie były wyprowadzone z domu, w którym przebywały, przez okres około roku, i aby otrzymywały alimenty. To zalecenie nie jest obowiązkiem, lecz wskazaniem.
(por. Reszit Rıza, el-Menar, el-Meraği, komentarz do odpowiedniego wersetu)
Krótko mówiąc, w pierwszym wersecie mowa o obowiązku, jaki spoczywa na kobiecie, której mąż zmarł.
okres oczekiwania (idda) wynosi cztery miesiące i dziesięć dni
zostało wspomniane. W drugim wersecie natomiast mowa jest o mężu.
rok, który należy odczekać w zamian za dom i alimenty, jeśli zostawiła testament
chodzi o to.
Z tego punktu widzenia, przepisy zawarte w tych dwóch ajetach wzajemnie się uzupełniają. W każdym przypadku kobieta, której mąż zmarł, musi pozostać w domu przez cztery miesiące i dziesięć dni. Jeśli zgodzi się na dom i utrzymanie zaproponowane przez męża, powinna pozostać tam przez rok. Jeśli jednak po upływie czterech miesięcy i dziesięciu dni odmówi przyjęcia domu i utrzymania, nie ma przeszkód, aby opuściła dom.
(patrz: el-Menar, agy)
Z tego powodu nie ma sprzeczności między tymi dwoma wersetami.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
