Drogi bracie/Droga siostro,
Właśnie za to, co zrobili i co stworzyli.
„Nikt nie może pociągnąć Boga do odpowiedzialności.”
(Al-Anbiya, 21/23)
Ale my, jako ludzie, powinniśmy postępować w tym, jak i we wszystkim innym, tak jak prorok Abraham (a.s.).
„aby nasze serca zostały uspokojone”
(Al-Baqara, 2/260)
tego chcemy. Dlatego też nieuchronnie zadajemy sobie pytanie:
– Skoro tak, to dlaczego Bóg stworzył szatana i zło i pozwolił im nam szkodzić?
– Czy stworzenie zła jest złem, a stworzenie szaleństwa szaleństwem?
Od razu należy zaznaczyć, że stworzenie zła nie jest złem; złem jest popełnianie zła.
Albowiem Bóg nie stwarza czegoś, aby było złe, lecz aby było dobre. To my sami zmieniamy to, co Bóg stworzył jako dobre, w coś złego. Na przykład szatan został stworzony z ognia, a ogień jest najlepszym przykładem. Stworzenie ognia nie jest złem, ale dotknięcie go jest złem. Jeśli człowiek kontrolował ogień, to korzysta z niego; w przeciwnym razie cierpi.
Innym przykładem jest deszcz. Przyjście deszczu ma tysiące konsekwencji, a wszystkie są dobre. Jeśli ktoś ucierpi z powodu deszczu z powodu swojej nieodpowiedzialności,
„Stworzenie deszczu nie jest aktem miłosierdzia.”
nie mogą powiedzieć i
„jest złem”
nie mogą tak orzec.
Bóg stworzył aniołów, pozbawionych zdolności do grzechu, oraz zwierzęta, które nie ponoszą odpowiedzialności. Oprócz tych dwóch stworzeń, stworzył człowieka, który może być zarówno doskonalszy od aniołów, jak i gorszy od zwierząt pozbawionych rozumu. W tym kontekście, aby umożliwić człowiekowi rozwój, szatanowi dano szansę, a człowiekowi dano ego, które nakazuje mu zło.
Świat ten jest polem uprawnym dla życia wiecznego.
Obydwa miejsca w zaświatach, raj i piekło, będą owocem wiary i uczynków ludzi. Dlatego ludzkość została poddana próbie.
Osoby, które przeżyły życie w wierze i czynach prawych, postępując we wszystkim zgodnie z prawem, otrzymają w nagrodę niebo.
Ci, którzy idą inną drogą, będą mieszkańcami piekła.
Jeśli człowiek nie ulegnie swoim pożądliwościom i nie posłucha szatana, może dokonać duchowego postępu i osiągnąć wyższy stan niż aniołowie. Jeśli jednak zrobi przeciwnie, może spaść poniżej zwierząt.
Jak wiadomo, diament i węgiel to w istocie ten sam pierwiastek – węgiel. Różnica polega jednak na ich strukturze krystalicznej, co sprawia, że jeden jest diamentem, a drugi węglem. Podobnie jest z ludźmi. Wszyscy ludzie są wyposażeni w te same materialne i duchowe narzędzia. Jednakże, ich właściwe lub niewłaściwe użycie prowadzi do różnic między ludźmi, i tak w społeczeństwie obok ludzi o „diamentowym” charakterze pojawiają się ci o „węglowym”.
Innym aspektem tej sprawy jest to, że człowiek, podążając za szatanem, naraża się na szkodę,
„Kto jest przyczyną, jest jak ten, kto działa.”
Zgodnie z tym prawem, szatan również ponosi ogromną odpowiedzialność w tej sprawie i zwiększa swój ból w piekle. Okazja, której pragnie, aby mógł znieść ludzi z drogi, stanie się dla niego klęską, a on sam doświadczy wielokrotnego cierpienia tych, których zwichnął z drogi.
Gdyby Bóg chciał, mógłby nie dać szatanowi tej szansy. Wtedy zadanie to wykonałaby ludzka natura. Wynik byłby ten sam. Dając szatanowi możliwość zniepsucia ludzi, zadał mu wielką klęskę, karząc go, można powiedzieć, za jego pychę.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
