– Dlaczego wiedza o tym, co znajduje się za Sidrat al-Muntaha, jest nam zabroniona?
– Czy poznanie absolutnej niewidzialności jest zabronione ludziom?
Drogi bracie/Droga siostro,
a. Ukrywanie wiedzy o świecie nadprzyrodzonym przed ludźmi
Jedną z ważnych mądrości jest to, że człowiek nie dowiaduje się o nieszczęściach i klęskach, które go spotkają. Gdyby na przykład człowiek dowiedział się, że za dziesięć lat spotka go jakaś klęska, przez te dziesięć lat byłby pod jej wpływem, a życie stałoby się dla niego trucizną. Podobnie, wyobraźmy sobie osobę, która dowiedziałaby się z całą pewnością, że za dwadzieścia lat, w taki a taki miesiąc i dzień, umrze. Przez te dwadzieścia lat, wiedząc, że każdego dnia zbliża się do roku i dnia swojej śmierci, życie byłoby dla niej nie do zniesienia. Dowodem na to jest sytuacja osób, które zachorowały na raka, chorobę śmiertelną, choć niekoniecznie, ale z dużym prawdopodobieństwem.
Poznanie tych tajemnic, biorąc pod uwagę te niebezpieczeństwa, jest również niezgodne z ludzką zdolnością do ich zrozumienia. Jak stwierdzono w Koranie,
„Wiedza, jaką otrzymują ludzie, jest niewielka.”
(Al-Isra, 17/85)
To, że ludzie, mający bardzo ograniczoną zdolność poznawczą, mogliby poznać nieograniczoną wiedzę Allaha, który posiada nieskończone mądrość, jest sprzeczne z naturą rzeczy.
Gdyby ludzie znali wszystkie tajemnice, nie dałoby się zapewnić pokoju i spokoju w społeczeństwie. W takim przypadku każdy znałby wszystkie ukryte czyny innych. A gdyby ktoś znał wszystkie grzechy popełnione przez członków swojej rodziny, oznaczałoby to przekształcenie rodziny w pole bitwy od samego początku.
Wiemy, jak bardzo społeczeństwo jest zaniepokojone podsłuchami telefonicznymi, które dotknęły niektóre osoby.
„Czy oni też mnie podsłuchują?”
Wiele osób nie potrafi swobodnie mówić. Nie trudno sobie wyobrazić, w jaki morze cierpienia i przykrości wpadliby ludzie, gdyby każdy ich słowo i czyn był znany innym.
b.
Wady wymienione w punkcie pierwszym dotyczą również tego przypadku. Niemniej jednak, jeśli
„Sidrat al-Muntaha”
Jeśli za „tym, co jest po tamtej stronie” rozumie się świat wieczny, to fakt, że nie jest on widoczny dla wszystkich, jest koniecznym elementem próby. Najsprawiedliwszym warunkiem próby jest bowiem jej ukryty charakter. Gdyby ludzie widzieli niebo i piekło każdego dnia, nie byłoby nikogo, kto wpadłby w niewiarę, ani nikogo, kto świadomie popełniałby błędy. Wtedy największy cel próby – czyli wspólne przebywanie tych o diamentowych i tych o węglowych sercach, tych leniwych i tych pracowitych na tym samym poziomie – zostałby zrealizowany. To jednak sprzeciwia się miarom sprawiedliwości i słuszności.
Podobnie, gdyby Tablica Ochroniona (Levh-i Mahfuz) była dostępna dla wszystkich, pojawiłyby się te same niebezpieczeństwa. Jeśli chodzi o boską istotę Boga, to jest to oczywista prawda, że jest to niemożliwe. Ponieważ majestat i wielkość wymagają zasłony.
c.
Wiedza o absolutnym ghajbie nie jest zabroniona ludziom; ponieważ nawet gdyby chcieli, nie mogliby uzyskać takiej wiedzy. Wiedza o absolutnym ghajbie to wiedza w boskim poznaniu Allaha. Posiadanie przez ludzi tej wiedzy należałoby do nieskończonych atrybutów Allaha –
haşa
– co oznacza, że stają się Jego partnerami. Jaki związek może mieć człowiek, który zapomina, co jadł rano, i nie wie, jak działają jego wewnętrzne organy, z absolutną niewidzialnością?
Kliknij, aby uzyskać więcej informacji:
– Co oznacza wiara w niewidzialny świat?
– Czy Bóg objawia swoim stworzeniom niektóre sprawy niewidzialne? Czy człowiek może wiedzieć o kimś innym rzeczy, których nie widział?
– Niektóre wersety mówią, że „nikt oprócz Boga nie zna rzeczy ukrytych”. Niektórzy prorocy i…
– Jak człowiek może otworzyć się na świat metafizyczny?
– Dlaczego wiara w proroków jest uważana za element wiary w niewidzialny świat?
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
