– Zgodnie z wierzeniami islamu, nawet w najgorszym człowieku znajduje się iskra światła Bożej (proszę o poprawienie, jeśli się mylę). Jak może Stwórca, którego część znajduje się w człowieku w postaci tej iskry, zgodzić się na wieczne palenie się w piekle?
– Jak można pogodzić to, że człowiek, niezależnie od tego, jak bardzo jest zły, ma być wiecznie palony w miejscu zwanym piekłem, w „nieznośnych męczarniach”, z istnieniem Stwórcy, który jest nazywany nieskończenie miłosiernym?
Drogi bracie/Droga siostro,
Najpierw,
„Według wierzeń islamskich, nawet w najgorszym człowieku znajduje się iskra światła Bożej.”
Jakie jest źródło tej informacji? Nie udało nam się znaleźć takich informacji.
Po drugie:
Nieskończone miłosierdzie Boga nie jest sprzeczne z wiecznym przebywaniem niewiernych w piekle. Wyjaśnijmy to w kilku punktach:
a)
Bóg stworzył w wiecznym świecie dwa miejsca. Jednym jest rajskie, gdzie objawiają się atrybuty piękna i miłosierdzia, a drugim piekło, gdzie objawiają się atrybuty majestatu i gniewu.
Czy możliwe jest, aby Bóg nie rozróżniał swoich przyjaciół od swoich wrogów?
„Nie rozróżnianie przyjaciela od wroga”
Ponieważ uważane jest to za wielki defekt, to oczywiście nie jest rozsądne myśleć o czymś takim w odniesieniu do Boga.
Wtedy Bóg umieści swoich przyjaciół w raju na wieki, a swoich wrogów w piekle na wieki, i da im do zrozumienia, że ich zna, a tym, którzy mają świadomość, da to do zrozumienia.
b)
Istnienie nieskończonego miłosierdzia Boga nie oznacza braku Jego gniewu. Nie możemy wyobrażać sobie Boga według własnego uznania. Innymi słowy, w religii nie ma miejsca na wyobrażanie sobie boga, który jest całkowicie obojętny na grzech. O tym, jaki jest charakter Boga, czy ma miłosierdzie i gniew, dowiemy się tylko od Niego samego. Bóg mówi:
„Powiedz moim sługom, że Ja jestem Opraczający (grzechy), Miłosierny, obdarzający łaską. Jednakże mój gniew jest straszliwy!”
(Hicr, 15/49-50)
Oskarżanie Boga o niesprawiedliwość, gdy ma on tak wyraźnie wyrażone słowa, i wykorzystywanie Jego miłosierdzia przeciwko Niemu, mówiąc: „Skoro ma nieskończone miłosierdzie, to dlaczego karze?”, jest naprawdę bezsensowne.
c)
Jednym z najjaśniejszych dowodów na nieskończone miłosierdzie Boga jest to, że pomimo stworzenia ich z niczego i obdarzenia ich niezliczonymi błogosławieństwami, On nie niszczy tych, którzy okazują Mu brak szacunku, nie pozbawia ich środków do życia, nie ogłusza ich natychmiast, nie oślepia ich, nie zaślepia ich uszu, nie wrzuca ich natychmiast w otchłań piekła, nie zabiera im natychmiast życia i nie wysyła ich do piekła.
Jak wytłumaczyć fakt, że Najwyższy Stwórca, którego wszechświat jest świadkiem, że posiada nieograniczoną moc, nie unicestwia natychmiast swoich nikczemnych wrogów, skoro ma na to moc, jeśli nie Jego nieskończonym miłosierdziem?
d)
Jak wspomniano w powyższym wersecie, Bóg posiada nie tylko miłosierdzie, ale także gniew i karę. To prawda, że miłosierdzie objawia piękno człowieka, a gniew – jego majestatyczność. Miłosierdzie i współczucie ukazują piękno, a gniew i majestatyczność – potęgę. Miłosierdzie i współczucie prowadzą do nagrody, gniew i karę – do kary.
Wspominany z uznaniem w kręgach humanitarnych.
„dostojność osobista”
Bycie właścicielem, zapewne, nie oznacza współczucia. Wręcz przeciwnie, ujawnia powagę, powściągliwość i doskonałość kogoś, kto reaguje na błędy.
Podobnie, to, że Bóg otwiera stoły dobrodziejstw dla wszystkich, bez względu na przyjaźń czy wrogość, jest odzwierciedleniem Jego nieskończonego miłosierdzia. Trzeba być głupcem lub ślepym, żeby to zaprzeczyć.
Natomiast karanie przez Boga tych, którzy okazują mu brak szacunku, świadczy o Jego nieograniczonej mocy, chwale, wielkości, wywyższeniu, o tym, że jest jedynym bogiem i władcą.
Zatem, podobnie jak nagroda, która jest odzwierciedleniem nieskończonego miłosierdzia, system kar, który jest odzwierciedleniem nieskończonej godności, jest dowodem na to, że Bóg jest doskonałą istotą.
e)
Żaden władca ani państwo nie postawiłoby tych, którzy mu się poddają, na równi z tymi, którzy się buntują. Takie postępowanie bowiem oznaczałoby, że władca/prezydent nie rozumie własnego honoru, jest pozbawiony poczucia własnej wartości, jest na tyle głupi i naiwny, że nie potrafi odróżnić dobra od zła. I to oskarżenie jest w pełni zasłużone. Bo człowiek doskonały nie postawiłby dobrych ludzi na równi z złymi, przyjaciół z wrogami.
Tak, jak mógłby jakiś bandyta, rabuś i tyran ludu zwrócić się do szlachetnego władcy/króla tamtych stron:
„Nie możesz mnie wsadzić do więzienia, i nie możesz tego zrobić…?”
gdyby ktoś ośmielił się dotknąć jego honoru, z pewnością, nawet gdyby w tym mieście nie było więzienia, zbudowałby je specjalnie dla tego niegrzecznego człowieka i wtrąciłby go do środka. Dokładnie tak samo jest z niewiernym, który swoim niewiernictwem…
do Jego chwały i majestatu
dotyka bardzo mocno. I
do Jego potężnej, majestatycznej mocy
dotyka zaprzeczeniem. I
do Jego doskonałej boskości
ma z nim związek z powodu gwałtu.
Oczywiście, choć piekło nie ma wielu powodów i mądrości istnienia dla wielu celów, to jednak dla takich niewiernych istnieje piekło.
„Stworzyć/stworzyć i w nich umieścić – to jest godne Jego wspaniałego majestatu i chwały.”
(zob. Nursi, Asa-yı Musa, 48-49)
Skoro te fakty są oczywiste, to twierdzenie, że Bóg nie jest miłosierny i nie jest doskonałym bytem, pod pretekstem karania Jego wrogów, jest przestarzałym wybuchem fantazji, najbardziej wyrafinowanym oszczerstwem i najstarszym kłamstwem na świecie.
f)
Bóg –
niech to będzie niewierzący, niech to będzie politeista, niech to będzie wierzący –
Czyż pozostawienie otwartych drzwi do nawrócenia dla wszystkich i przebaczenie grzechów tym, którzy szczerze żałują, nie jest przejawem Jego nieskończonego miłosierdzia?
– Jak wynika z Koranu i hadisów, Bóg przebacza miliardom grzeszników, nie wkładając ich do piekła. Czy to nie świadczy o nieskończonym przebaczeniu i miłosierdziu Boga?
– Czyż to, że Bóg ostatecznie wybawi z piekła każdego, kto ma w sercu choćby odrobinę wiary, nie jest wyrazem Jego nieskończonego miłosierdzia?
– Choć niewierzący zasłużył na to (wejście do piekła) swoimi czynami, to po odpytaniu za swoje czyny,
pożądają ognia i odczuwają z nim pewną bliskość, uwalniając się od wcześniejszych cierpień. To nagroda za dobre uczynki, które ci niewierzący czynili na ziemi, i objawienie się im Bożej łaski.
w tym względzie istnieją wskazówki hadysiowe.”
(Znaki cudownego objawienia, 81)
Czy Allah może złagodzić karę tym, którzy trafili do piekła jako niewierzący, po tym jak odcierpieli zasłużoną karę, a nawet…
-Jak to ujął Ibn Arabi-
Czyż przyzwyczajanie do ognia, jak ryby do pływania w wodzie, nie jest przejawem Jego nieskończonego miłosierdzia?
g)
Uważamy, że każdy, kto przeczyta bez uprzedzeń te cenne słowa Bediüzzazana na ten temat, zostanie przekonany przez własne sumienie o istnieniu piekła.
Podsumowując, przedstawiamy:
„Istnienie piekła i jego straszliwe kary nie są sprzeczne z nieskończonym miłosierdziem, prawdziwą sprawiedliwością i mądrością, która nie zna marnotrawstwa i jest w pełni zrównoważona. Wręcz przeciwnie, miłosierdzie, sprawiedliwość i mądrość wymagają jego istnienia. Albowiem, tak jak karanie tyrana, który naruszył prawa tysiąca niewinnych, i zabicie potwora, który rozszarpiał sto zwierząt, jest aktem sprawiedliwości wobec ofiar…”
tysiąc
To miłosierdzie.
A przebaczenie temu tyranowi i uwolnienie potwora to stu niewinnym ofiarom stu razy więcej okrutności, niż pojedyncze, bezmyślne miłosierdzie.
Podobnie, bezbożny, który trafia do piekielnego więzienia, swoim bluźnierstwem narusza prawa imion boskich (manifestacje tysięcy imion Boga, takich jak Rahman, Rahim, Karim), zaprzecza świadectwu stworzeń, które świadczą o tych imionach, zaprzecza ich prawom, zaprzecza ich wysokim obowiązkom, które nieustannie wypełniają, takim jak deklarowanie, że stworzenia/istoty są wolne od wszelkiego niedoskonałości, i w ten sposób narusza ich prawa, oraz zaprzecza ich obowiązkom służby wobec Boga, który jest celem stworzenia wszechświata, przyczyną jego istnienia i trwania, który tworzy, zarządza, wychowuje, kształci, karmi, chroni i strzeże, i w ten sposób zaprzecza ich obowiązkom wdzięczności i odzwierciedlania najpiękniejszych i najdoskonalszych cech Boga w ontologicznych zwierciadłach, popełnia tak wielkie zbrodnie i niesprawiedliwości, że traci zdolność i prawo do przebaczenia. Staje się zasługującym na grubość wersetu: „Bóg nigdy nie przebaczy, jeśli Mu się coś przypisuje”.
Nie wtrącanie go do piekła to nieodpowiednia miłosierdzie w zamian za bezczelne bezlitosne traktowanie tych, których prawa zostały naruszone.
(Promienie, s. 230)
Kliknij, aby uzyskać więcej informacji:
– Jak to może być sprawiedliwe, że niewierzący będą wiecznie w piekle?
– Czy palenie niewiernych w piekle jest sprawiedliwe?
– Mówi się, że ci, którzy są w piekle, po pewnym czasie przyzwyczajają się do cierpienia. Czy to nie oznacza, że cierpienie staje się dla nich mniej dotkliwe?
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
