1. Napisałeś, że analogiczne rozumowanie nie czyni go nieważnym. Dlaczego zatem analogia porównująca Boga z człowiekiem jest błędna?
– Dlaczego stwierdzenie: „Czyli człowiek, mając mniej miłosierdzia, nie wysłałby swojego dziecka w miejsce, gdzie mogłoby popełnić złe czyny i się spalić, a Bóg wysyła. Oznacza to, że człowiek jest bardziej miłosierny niż Bóg” jest błędne?
2. Czy Bóg nie mógłby okazać nam swojego miłosierdzia bez zmuszania nas do cierpienia?
– Znamy prawdę poprzez przeciwieństwa, ale czy Bóg nie mógłby nam mimo to okazać swojego miłosierdzia?
– Nie ma niczego, czego nie byłby w stanie zrobić. Przecież jest do tego zdolny…
Drogi bracie/Droga siostro,
Uogólnienia analogiczne
obie strony
„nie zrobiłby tego”.
Oznacza to, że nie zapewniają one bezpośredniej identyfikacji. Mają jedynie strukturę, która umożliwia nam przejście między dwoma różnymi obszarami.
Jednak, jak wspomnieliśmy w naszej poprzedniej odpowiedzi, Bóg ma wiele imion i przymiotów.
Wskazujący na istnienie Boga
Allah
Nazwa ta jest nazwą zbiorczą. Zatem
Rahim
tak jak w tym przypadku, gdzie jest to zawarte w nazwie
Sprawiedliwy
w tym imię. Albo
Cemil
tak jak jest nazwany
Kahhar
imię,
Muhyi
wraz z imieniem
Mümit
Znajduje się tam również ta nazwa. Możesz porównać ją z 99 innymi nazwami.
Jeśli mamy przeprowadzić rozumowanie analogiczne, to możemy przejść od miłosierdzia matki do jej dziecka do miłosierdzia boskiego. To zresztą znajduje odzwierciedlenie w słowach Proroka Mahometa (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim).
Zgodnie z tym, miłosierdzie i współczucie wszystkich matek są znikome w porównaniu z boskim miłosierdziem. Miłosierdzie, które nam dane jest, jest proporcjonalne do naszych możliwości egzystencjalnych.
„Allah, Najwyższy i Wszechmogący, podzielił Swoje miłosierdzie na sto części. Dziewięćdziesiąt dziewięć części zachował dla Siebie, a jedną część zesłał na ziemię. To właśnie dzięki tej jednej części miłosierdzia wszystkie stworzenia okazują sobie współczucie. A nawet klacze (podczas karmienia) podnoszą nogę, bojąc się nadepnąć i skrzywdzić swoje źrebaki.”
(Buhari, Edeb, 19; Muslim, Tevbe 21)
To, że Boże miłosierdzie trwa w Bogu, ma na celu, abyśmy w życiu wiecznym mogli wiecznie doświadczać jego dobroci. Jak widać w hadisie, rozumując w oparciu o miłosierdzie w stworzeniach i stosując właściwe rozumowanie, można dojść do zrozumienia wielkości Bożego miłosierdzia.
Jeśli
na przykładzie matki
Jeśli się za to zabierzemy, to tylko miłosierdzie możemy docenić.
Na przykładzie nauczyciela
Jeśli się za to zabierzemy, osiągniemy sprawiedliwość Pana, który uczy człowieka tego, czego nie wie.
Jeśli nasza analogia dotyczy jedynie skali miłosierdzia, możemy dojść do wniosku, że Bóg posiada miłosierdzie większe i nieskończone.
Jednakże uogólnianie naszej analogii, tak aby obejmowała wszystkie imiona boskie, i wyciąganie na tej podstawie wniosków, unieważnia nasze rozumowanie.
Zatem musimy znaleźć działanie w świecie istnienia, które odpowiada każdemu boskiemu imieniu, i w ten sposób dotrzeć do pierwotnego źródła.
Ponieważ tematem jest egzamin, właściwe rozumowanie w tym przypadku będzie następujące:
Sprawiedliwe imię Allaha
powinno być.
Skoro w naszym świecie i wśród ludzi obserwujemy absolutny osąd w postaci poczucia sprawiedliwości i słuszności, a to poczucie jest wrodzoną wiedzą, którą wszyscy posiadamy, to
pełna i doskonała sprawiedliwość Stwórcy w odniesieniu do naszych czynów i uczynków
powinno być.
„Podejście, zgodnie z którym Bóg może okazać nam miłosierdzie bez żadnych przeciwwskazań i ma na to moc, gdyby zechciał”
jeśli
to jest sprzeczne rozumowanie.
Skoro Bóg jest jeden i jest oczywiste, że my nie jesteśmy Bogiem, to znaczy, że mówimy o tym, co my możemy wiedzieć.
Zatem, mówiąc, że nie chcemy, żeby nasze możliwości bytowe były takie,
To znaczy, że nie powinniśmy istnieć.
Wszechmocność Boga oznacza, że Jego moc jest wystarczająca do wszystkiego, co jest potrzebne. Innymi słowy, moc bez mądrości jest niedostatkiem. Fantastyczne wymysły nie obracają kołem boskiego czasu.
„Albowiem Bóg nakazuje sprawiedliwość, dobroczynność i okazywanie pomocy krewnym, a zabrania niegodziwości, zła i przewrotności.”
(Al-Nahl, 16/90)
„Kto uczyni choćby najmniejsze dobro, zobaczy jego skutek. Kto uczyni choćby najmniejsze zło, zobaczy jego skutek.”
(Zilzal, 99/7-8)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
