– W 5. wersecie Sūry At-Tawba
Zabijcie politeistów wszędzie, gdzie ich spotkacie.
Mówi. Ale jak to możliwe, że prorok zamierza ich zabić, skoro ci politeiści przestrzegali umów i nie walczyli z prorokiem, a wręcz byli jego przyjaciółmi?
– Takie autorytety jak Ibn Kathir, al-Qurtubi, Fakhr al-Din al-Razi i at-Tabari w swoich komentarzach do Koranu (tafsir) piszą o tym, że politeista jest niewinny i zobowiązany do przestrzegania traktatu, a wobec muzułmanów…
nawet jeśli jest przyjacielem
Niektórzy interpretują to jako „będzie zabity na miejscu, gdzie zostanie znaleziony”. Istnieje wiele hadisów na ten temat. Przeczytałem odpowiedź na waszej stronie, ale nie uznałem ją za satysfakcjonującą. Czy moglibyście to wyjaśnić?
Drogi bracie/Droga siostro,
Oto tłumaczenie odpowiednich wersetów z sury At-Tawba:
„W tym wielkim dniu pielgrzymki do Mekki, ogłoście ludziom od Boga i Jego Posłańca: Bóg i Jego Posłaniec są wolni od bałwochwalstwa. Jeśli odwrócicie się od bałwochwalstwa i zwrócicie się ku jedynemu Bogu, to będzie dla was o wiele lepiej. Wiedzcie, że nie uchronicie się przed Bogiem. A niewiernych zwiastujcie ostra karą!”
„Lecz odstępcy, którzy zawarli z wami przymierze, a następnie w pełni i bez żadnych zmian wypełnili jego warunki i nie wspierali nikogo przeciwko wam, są wyłączeni z tego wyroku. Przestrzegajcie więc przymierza z nimi, dopóki nie upłynie jego termin. Albowiem Bóg kocha tych, którzy się Go boją i którzy nie łamią przymierza.”
„A gdy miną miesiące zakazane, zabijajcie politeistów, gdziekolwiek ich znajdziecie, i chwytajcie ich, i oblegajcie wszystkie ich drogi. A jeśli nawrócą się, i będą odprawiać modlitwy, i będą odprawiać jałmużnę, to puśćcie ich. Albowiem Allah jest Opraczającym, Miłosiernym.”
„Jeśli któryś z politeistów poprosi cię o azyl i przyjdzie do ciebie, udziel mu go, aż usłyszy słowo Boże i rozmyśli się. Jeśli jednak nie przybierze islamu, odprowadź go do miejsca, gdzie będzie bezpieczny (do jego ojczyzny). Albowiem oni są ludźmi, którzy nie rozumieją prawdziwej istoty islamu.”
(Al-Tawba, 9/3-6)
– Po pierwsze, ta sura zapowiada początek nowego okresu. Zstąpiła w 9. roku po hijrze, a Allah, wiedząc, że Prorok (s.a.w.) wkrótce umrze, w tych ostatnich latach jego życia…
-przed śmiercią-
Ostatnie zarządzenie podkreśliło, że arabscy politeiści nie mogą już kontynuować swojego politeizmu w tym społeczeństwie, a muszą albo nawrócić się na islam, albo stanąć twarzą w twarz z śmiercią. Podczas ogłaszania tego postanowienia zwrócono uwagę na następujące aspekty sprawiedliwości:
a)
Drzwi do nawrócenia pozostają otwarte dla wszystkich politeistów (werset 3). Z tego wynika, że zamiarem Allaha jest ich…
nie zniszczyć, ale wiarę, która jest niezwykle ważna dla ich życia pozagrobowego
polega na ich kierowaniu.
b)
Wcześniej z muzułmanami
do tych praw, które przysługiwały politeistom podpisującym umowę
wskazano również na konieczność przestrzegania zasad (werset 4). Ta tolerancja, pomimo wszechmocności Boga, jest wyrazem Jego nieskończonego miłosierdzia wobec tych słabych stworzeń.
-za pośrednictwem proroka-
zrobił/a
wykazanie, że dotrzymuje się zawartej umowy
ma szczególne znaczenie z tego punktu widzenia. Ostatnie zdanie wersetu brzmi:
„Bóg kocha tych, którzy stronią od grzechu i, w szczególności, od łamania obietnic.”
Boskie słowo w tym wersecie jest w tej kwestii bardzo jasne.
c)
W 5. wersecie tej sury wspomniano o jakiejkolwiek
z politeistami, z którymi nie ma zawartej umowy
dotyczy to ich. Aby skłonić ich do przyjęcia islamu, powiedziano im, że od tej pory nie będą tolerowane ich dotychczasowe praktyki.
To, że ci ludzie, którzy są w stanie wojny z muzułmanami, nie wierzą, oznacza, że kontynuują tę wojnę.
Został im wystawiony surowy ultimatum, że w przyszłości zostaną ukarani zgodnie z tym, na co zasługują.
– Rok temu Mekka została zdobyta, a Kurajszyci, stanowiący największą siłę politeistów, przyjęli islam i porzucili wojnę. Pozostali politeiści, pozbawieni siły bojowej, powinni zostać zmuszeni do przyjęcia właściwej drogi, co przyniesie korzyści zarówno muzułmanom, jak i im samym.
– Treść wersetów 7-11, których tłumaczenia podano poniżej, pokazuje, że chociaż wrogi stosunek politeistów wymagał już ustania, to jednak islam wykazywał dużą tolerancję nawet wobec politeistów:
7.
„Jakże to możliwe, aby ci wielobogowie mieli jakikolwiek przymiot u Boga i u Posłańca, skoro są niewierni?”
(nie może, ponieważ zawsze okazują się zdrajcami i łamią daną obietnicę).
Obok Meszyd-i Haram
umowa
z wyjątkiem tego, co Państwo zrobiliście,
Traktujcie ich uczciwie, o ile oni traktują was uczciwie.
Bóg kocha tych, którzy stronią od grzechu, zwłaszcza od łamania przymierza.
8.
Tak, jakże mogliby mieć oni przymierze?
Jeśli cię pokonają, nie będą przestrzegać żadnych obietnic, przysięg, praw ani niczego innego, co dotyczy ciebie.
Mówią słodkie słówka, aby zjednać sobie wasze serca, ale w sercach ich tkwi nienawiść i unikają was. Większość z nich to bowiem zbłąkani i niegodziwcy, którzy zboczyli z drogi Bożej.
9.
Sprzedali objawienia Boże za niewielką korzyść doczesną i odwracali ludzi od drogi Bożej. Jakżeż złe uczynki czynią!
10.
Nie przestrzegają żadnych obietnic, przysięg, praw ani zasad w odniesieniu do wierzących.
To są naprawdę agresywni ludzie!
11.
Jeśli jednak odrzucą niewiarę, nawrócą się, będą odprawiać modlitwy i odprowadzać jałmużnę, staną się waszymi braćmi w wierze.
My wyjaśniamy Nasze przesłanie w sposób jasny i zrozumiały dla tych, którzy rozumieją.
– To wszystko, co możemy na ten temat powiedzieć. Mamy nadzieję, że zapoznanie się z tymi informacjami w połączeniu z materiałami na ten temat, które wcześniej pojawiły się na naszej stronie, przyniesie Państwu satysfakcję.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach