Czy zdanie „Kto kupi tego niewolnika?” jest kłamstwem?

Szczegóły pytania


– Czy żart, w którym Nuayman przedstawia swojego przyjaciela jako niewolnika i go sprzedaje, nie przeczy hadysom mówiącym, że żartowanie z kłamstwem jest niedopuszczalne?

– Wiem, że nasz Prorok podszedł kiedyś do pewnego towarzysza, chwycił go i zapytał: „Czy ktoś chce kupić niewolnika?”. Na co towarzysz odpowiedział: „Czyżbyś mnie nie doceniał, o Proroku?”. A na to Prorok (s.a.w.) rzekł: „Twoja wartość w oczach Allaha jest wielka”.

– Oczywiście, nie twierdzę, że nasz Prorok kłamie, ale nie znam się na tym temacie i języku, więc jestem ciekawa i będę wdzięczna za wyjaśnienie.

Odpowiedź

Drogi bracie/Droga siostro,

Nie, nie wchodzi w kłamstwo, ponieważ wszyscy ludzie są sługami i niewolnikami Boga. Dlatego też, odpowiednie przekazy wyrażają tę prawdę.

Nasza religia zakazuje kłamstwa, ponieważ spokój, szczęście i zbawienie w tym i w przyszłym życiu zależą od prawdy.

powiedzieć prawdę

Jak doniesiono. Prorok Mahomet (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) powiedział o kłamstwie:




Ostrzegam was przed kłamstwem, ponieważ kłamstwo prowadzi do grzechu, a grzech do piekła. Człowiek, który kłamie, w końcu zostaje zapisany u Boga jako kłamca.



(Müsned, I, 3, 5, 384, 410, 424; Buhari, Edeb, 69; Müslim, Birr, 102-105).

Prorok Mahomet (s.a.w.),


„Ja też żartuję, ale mówię tylko prawdę.”



(Heysemi, VIII, 89)

tym stwierdzeniem zezwolił na żarty i dowcipy w dobrym tonie.

Z tego wynika, że nawet żartując, nie należy mówić kłamstw i bezpodstawnych rzeczy. Dlatego też, wśród słów wypowiedzianych w żartobliwym tonie,

kłamstwo, wymysły, wyśmiewanie innych, wyśmiewanie religii i zasad religijnych, obrażanie innych, naruszanie praw człowieka

Należy unikać postaw, które są sprzeczne z zasadami religijnymi.

Prorok Mahomet (s.a.w.) nie uważał za właściwe żartów, które przeszkadzały w religijnej kontemplacji, zawierały kłamstwa sprzeczne z rzeczywistością, rodziły urazę i zazdrość, oraz zniekształcały powagę i powściągliwość; żartował sam i nie przeszkadzał swoim towarzyszom w żartowaniu między sobą, o ile żarty te nie zawierały takich wad.


Na przykład:

Anas ibn Malik (ra), który przybył do Proroka (s.a.w.) w wieku dziesięciu lat i przez długi czas przebywał pod jego opieką.


„mający dwa uszy”


tak mówił. Uczeni przypisują te słowa Prorokowi (s.a.w.).

„To żart, mający na celu zachęcenie Hz. Enesa (ra) do uważnego słuchania i rozumienia tego, co się mówi”.

interpretują jako

(zob. Muhtasar Şemail-i Şerif Tercümesi, M. Raif Efendi, s. 172)

Jak przekazuje Anas ibn Malik (r.a.): Pewien człowiek o powolnym umyśle i słabej zdolności rozumienia poprosił Proroka (s.a.w.) o zwierzęta do jazdy. Prorok (s.a.w.) powiedział:


„Chcę, żebyś pojechał na zwierzyku, które urodziła samica wielbłądziej.”


powiedział mężczyzna:

„Co ja mam zrobić z tym małym zwierzątkiem? Ono mnie przecież nie udźwignie!”

nie mógł się powstrzymać od powiedzenia. Prorok (s.a.w.) powiedział o osobie, która nie zrozumiała subtelności jego słów:


„Czy wielbłąd, zarówno mały, jak i duży, nie rodzi się z samicy wielbłąda? Mam na myśli dużego wielbłąda, który urodził się z samicy i osiągnął wiek, w którym może nieść człowieka.”


musiał wydać takie oświadczenie.

(zob. Şemailü’r-Resul, Ibn Kathir, tłum. N. Erdoğan, s. 91)

Przekazuje to również Anas ibn Malik (r.a.): Pewnego dnia do Mahometa (s.a.w.) przyszedł pewien człowiek imieniem Zahir, który przywoził z pustyni do miasta kwiaty, owoce i rośliny jako dar.


„Zahir to nasza tradycja!”


tak się podśmiewa,


„My też jesteśmy jego miastem!”


— dodawał. Bo i Prorok (pokój z nim) kupował od Zahira towary z miasta, gdy ten wracał z pustyni. Pewnego dnia Zahir przybył z pustyni i szukał miejsca na sprzedaż swoich towarów na targu, gdy Prorok (pokój z nim) podszedł do niego, chwycił go od tyłu i zasłonił mu oczy rękami. Zahir:

„Kim to jest?”

Wtedy, gdy tylko rzucił na niego okiem, rozpoznał w nim Proroka (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim). W tym momencie Prorok (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim) żartobliwie powiedział:


„Kto kupi tego niewolnika?”


mówi; Zahir:

„Nikt nie doceni mnie, O Proroku Boży! Ponieważ mam brzydką twarz!”

Wtedy Prorok (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim) powiedział:


„O Zahirze, choć w oczach ludzi z zewnątrz nie jesteś tak ceniony, twoja wartość w oczach Boga jest ogromna.”



(zob. Şemailü’r-Resul, Ibn Kesir, tłum. N. Erdoğan, s. 92 i nast.)


Kliknij, aby uzyskać więcej informacji:


– Żarty Proroka Miłosierdzia, Jego uśmiechnięta twarz i my…


Z pozdrowieniami i modlitwami…

Islam w pytaniach i odpowiedziach

Najnowsze Pytania

Pytanie Dnia