Czy zawarcie małżeństwa przez dziewczynę z mężczyzną bez zgody rodziców jest właściwe?

– Czy to małżeństwo jest ważne prawnie?

– Czy mógłby Pan/Pani wyjaśnić kwestię ślubu cywilnego i religijnego?

– Czy moglibyście udzielić informacji na temat tajnego ślubu i zawarcia ślubu religijnego w trakcie zaręczyn?

– Czy zawarte w takiej sytuacji małżeństwo jest ważne, jeśli dziewczyna ucieka ze swoim ukochanym?

– Czy można zawrzeć religijny związek małżeński z dziewczyną bez wiedzy/zgody rodziny?

Drogi bracie/Droga siostro,

Zawarcie ślubu religijnego w obecności świadków jest dopuszczalne. Jednakże nie uważamy za właściwe zawieranie ślubu religijnego bez ślubu cywilnego. Uważamy, że obok ślubu religijnego konieczne jest również zawarcie ślubu cywilnego, zwłaszcza w celu ochrony praw religijnych i świeckich kobiety.

Rzeczywiście.

Dekret o prawie rodzinnym w Imperium Osmańskim

W nim również stwierdzono, że małżeństwa, które nie zostaną zarejestrowane u sędziego pokoju, zostaną uznane za nieważne.

ślub cywilny

Na tym się nalegało.

(Słownik prawa islamskiego i terminologii fikh, II/55-58)

W samotności wybierają ślub religijny, aby nie popełnić grzechu. Tymczasem później mogą znaleźć się w sytuacjach, których bardzo trudno jest naprawić.

Jeśli kobieta i mężczyzna zawrą związek małżeński w obecności świadków, niezależnie od tego, czy rodzina o tym wie, czy nie.

-Zgodnie z prawem Hanafi-

Ponieważ będą uważani za małżeństwo, kobieta nie może poślubić innego mężczyzny, dopóki mężczyzna jej nie rozwiedzie. Z tego punktu widzenia jest to bardzo niebezpieczne. W rzeczywistości otrzymujemy dziesiątki pytań na ten temat:

„Zawarłam z mężczyzną związek religijny. Teraz się rozstaliśmy, a on nie chce mnie rozwodzić. Co mam zrobić?”

„Wyszłam za mąż za kogoś innego, nie rozwodząc się w ramach religijnego małżeństwa. Czy to jest grzech cudzołóstwa?”

Spotykamy się z wieloma przerażającymi problemami, takimi jak ten. Z tego punktu widzenia, chociaż zawarcie małżeństwa w tajemnicy w obecności świadków jest dopuszczalne, ostatecznie mogą wydarzyć się rzeczy, których nie da się naprawić. Dlatego nigdy nie uważamy za właściwe zawieranie ślubu religijnego bez ślubu cywilnego.

– Czy zawarcie małżeństwa bez zgody opiekuna prawnego jest dozwolone?

Zgodnie z prawem islamskim, zawarcie ważnego małżeństwa wymaga spełnienia określonych warunków. Jednym z nich jest uzyskanie zgody i zezwolenia opiekuna prawnego kobiety, która ma się poślubić. Dotyczy to trzech szkół teologicznych, z wyjątkiem szkoły Hanafi. Zgoda opiekuna,

Maliki i Szafii

według wyznania religijnego, jeden z filarów małżeństwa,

Hanbaleński

według jego wyznania jest to konieczne.

Według wszystkich trzech szkół teologicznych, zawarte bez zgody opiekuna prawnego kobiety małżeństwo jest nieważne i nieważne prawnie.

Natomiast według szkoły Hanafi:

Nie wolno zawierać małżeństwa z dziewicami, które nie osiągnęły wieku dojrzałości, z kobietami niepełnosprawnymi intelektualnie, które nie są w stanie samodzielnie zarządzać swoimi sprawami, ani z osobami w podeszłym wieku, bez zgody ich opiekunów. Pozostałe kobiety mogą zawrzeć małżeństwo bez zgody opiekuna, ponieważ w zawarciu małżeństwa ważna jest wola kobiety.

Chociaż jest to kwestia teologiczna, uzyskanie zgody i aprobaty opiekuna jest najbardziej właściwe i słuszne, zarówno z punktu widzenia islamskiego zwyczaju, jak i zasad rodzinnych. Zresztą, z wyjątkiem pewnych wyjątków, w przypadku małżeństwa córki zwraca się najpierw do jej opiekuna, który jest traktowany jako główny rozmówca. Dopiero po uzyskaniu zgody opiekuna i zgody samej córki rozpoczyna się ceremonia zawarcia małżeństwa.

Według trzech innych szkół teologicznych, poza szkołą Hanafi, opiekun (wali) jest jednym z filarów zawarcia małżeństwa.

„opiekun prawny”

W takiej sytuacji ojciec, a następnie dziadek, a w przypadku braku ojca i dziadka matka i brat stanowią prawnych opiekunów. Mogą oni zawrzeć małżeństwo córki, nawet bez jej zgody, o ile jest ona panną. Jednakże, mimo że to brzmi jak zasada bezwzględna, istnieją pewne wyjątki i warunki.

Na przykład, jeśli spełnione są następujące pięć warunków, zawarcie małżeństwa odbywa się wyłącznie za zgodą samej dziewczyny, bez zgody jej opiekuna.

Warunki te są następujące:

1.

Jeśli między ojcem a córką istnieje jakakolwiek wrogość,


2.

Jeśli istnieje wrogość między córką a kandydatem na zięcia,


3.

Jeśli przyszły teść jest biedny i nie stać go na wypłacenie posagu córce,


4.

Jeśli nie stać go na wypłatę Mehr-i Misil z powodu trudnej sytuacji finansowej,


5.

Jeśli mężczyzna jest ślepy lub starszy.

W takich przypadkach, nawet jeśli opiekun prawny skorzysta ze swoich uprawnień, zawarte małżeństwo nie jest ważne. Ponieważ od samego początku wiadomo, że kobieta znajdzie się w trudnej sytuacji, w stanie dużego niepokoju i niezgodności. Tymczasem głównym celem małżeństwa jest, aby małżonkowie żyli ze sobą w zgodzie, a dom rodzinny był miejscem szczęścia na tym świecie.

Zgodnie z prawem Szafiickim,

Jeśli odpowiedni i przystający do dziewczyny mężczyzna oświadcza się, a dziewczyna wyraża na to zgodę, ale jej opiekun nie zgadza się na ślub i stawia przeszkody, to nie tylko ponosi odpowiedzialność, ale również traci status opiekuna. Podobnie, jeśli odpowiedni i przystający do dziewczyny mężczyzna oświadcza się, a dziewczyna wyraża na to zgodę, ale jej opiekun (ojciec), jak ma to miejsce w niektórych regionach (zwłaszcza w prowincjach wschodnich), żąda zbyt wysokiego posagu, to nie może być uważany za opiekuna zmuszającego, jego opiekunostwu nie ufa się. W takim przypadku nie jest wymagana zgoda opiekuna. Jeśli to możliwe, dziewczyna zostaje wydana za mąż za tego pretendenta. Opiekun, który stawia przeszkody, ponosi ciężką odpowiedzialność. W prowincjach, gdzie rozpowszechniła się plaga posagu, takie niekorzystne sytuacje często się zdarzają, a opiekun dziewczyny, wykorzystując swoje uprawnienia jako opiekun, przyczynia się do powstawania grzechów i niepokojów.

(al-Ümm, V/20; Şafiî ilmihali, s. 443)

Wymóg zgody opiekuna prawnego w zawarciu małżeństwa różni się w zależności od szkoły teologicznej, ale jest ważny ze względu na okoliczności i zwyczaje regionu i rodziny. Czasami zdarza się, że dziewczyna, ze względu na brak doświadczenia i niepełne rozważenie pewnych kwestii w pierwszej chwili, upiera się i wychodzi za mąż za mężczyznę, którego jej opiekunowie nie akceptują.

Ale przewiduje, że w przyszłości będą tego żałować, widzi, że jej mąż nie jest jej godnym partnerem, i odczuwa niepokój.

W takich sytuacjach uzyskanie zgody i aprobaty opiekuna jest zarówno obowiązkiem islamskim, jak i wyrazem szacunku i dobrego wychowania wobec starszych. Jednak zdarzają się sytuacje, jak wspomniano powyżej, w których ze względu na wiele aspektów, dziewczyna i chłopak są sobie równi, mogą być ze sobą zgodni pod względem poglądów i charakteru, a ojciec, kierując się pewnymi uprzedzeniami, uniemożliwia im związek. W takim przypadku brak jego zgody nie powinien być wiążący, a postępowanie zgodnie z prawem Hanafickim, które dopuszcza zawarcie małżeństwa, byłoby bardziej właściwe…

* * *

Polecamy również przeczytanie poniższego artykułu w tym temacie:

Czy „ukryte zawarcie małżeństwa religijnego” jest właściwe?

Pewien człowiek, który od czasu do czasu dopuszczał się rzeczy, których potem żałował, popadając w gniew, przyszedł do Proroka i zapytał go:

– Powiedz mi, co mam zrobić, żeby dostać się do raju, a ja to zrobię i tam pojadę!

Odpowiedź naszego Pana (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim) była bardzo krótka i zwięzła:


– Pokonaj swój gniew, nie ulegaj mu, to wystarczy!

Tak, gniew nie jest czymś, co można lekceważyć. Mężczyzna, który nie potrafi opanować swojego gniewu, naciska na spust; zabija człowieka bez mrugnięcia okiem. A potem pozostaje mu tylko żal do końca życia… Dlatego właśnie nasz Prorok (s.a.w.) tak często ostrzegał przed skutkami gniewu:

– Nie ulegaj gniewowi, pokonaj go, przełknij go, unikaj tego, co prowokuje do gniewu, jeśli chcesz być osobą, która zasługuje na raj!..

i w ten sposób ostrzegł osoby w swoim otoczeniu.

Najważniejszą rzeczą, jaką należy wiedzieć o gniewie, który zawsze prowadzi do żalu, jest to, że gniew nie jest jednorodny.

Niektórzy uważają, że gniew to tylko nerwowa przemoc. Tymczasem istnieje również gniew wywołany podnieceniem seksualnym, a tego rodzaju gniew seksualny ma straszliwsze konsekwencje niż nerwowy gniew, który skłania do strzelania i zabijania bez mrugnięcia okiem.

Nawet dlatego, że gniew seksualny prowadzi do znacznie straszniejszych konsekwencji niż gniew nerwowy, nasz Prorok (s.a.w.) przestrzegał przed unikanie prowokujących obrazów i środowisk, które mogłyby wywołać ten gniew, przestrzeganiem granic prywatności i powściągliwością, a w jednym ze swoich ostrzeżeń na ten temat brzmiało ono tak:

– Człowiek, którego popęd seksualny się rozgorzała, jest jak człowiek, który stracił całą lub dwie trzecie swojego rozumu. To znaczy, że jest w stanie podjąć wszelkie ryzyko, człowiek, którego popęd seksualny wzbiera i buntuje się…

Tak, spotkanie dwóch obcych w samotnym i zacisznym miejscu, wzrok w oczy, twarz w twarz, oznacza, że zaczyna narastać seksualne napięcie. Początkowo niewinne rozmowy, potem dotykanie się, uściski, a w końcu fale narastającego pożądania zaczynają porywać obojętnych. Zaczynają nawet dążyć do niemożliwego, jak w przypadku dziewczyny szukającej rozwiązania przez telefon.

Z drugiej strony słuchawki pytała jakaś dziewczynka:

– Chcielibyśmy z moim przyjacielem ze szkoły zawrzeć tajny ślub religijny, co o tym myślisz?

Moja reakcja była zapewne zbyt drażliwa.

– Jestem przeciwny wszelkim formom samobójstwa. To, że młoda dziewczyna w pełni sił witalnych, bez wiedzy rodziców, wkracza w tajny związek małżeński, narażając tym samym swoje życie, jest w większości przypadków równoznaczne z samobójstwem. Dla mężczyzny skutki nie są tak dotkliwe, ale dla kobiety nie ma innego rezultatu.

– Czy nie ma na to lekarstwa?

– nalegała biedna dziewczynka.

– Jest, i to bardzo łatwo.

Był podekscytowany:

– Proszę, powiedzcie mu o tym od razu.

– Zawrzeć związek małżeński w urzędzie stanu cywilnego. W ten sposób uchronisz siebie i swoją rodzinę przed wielką tragedią.

– Ale na razie to niemożliwe. Ani moja rodzina by się na to nie zgodziła, ani nasze obecne sytuacje szkolne i wiekowe na to nie pozwalają.

– Oznacza to, że mimo braku odpowiedniego wieku, studiów i sytuacji rodzinnej, odważyliście się poślubić w ukryciu, zawierając religijny związek małżeński. Jaki jest powód tej pośpieszności?

– Jesteśmy przyjaciółmi od dawna. Zżywaliśmy się ze sobą. Wydaje się, że przestaliśmy w ogóle myśleć o tych przeszkodach, które stoją przed nami. Postanowiliśmy w końcu zawrzeć związek religijny.

Tak, przekraczanie granic intymności i unikanie wzajemnego kontaktu wzrokowego z obcymi, aż do momentu, gdy doprowadza to do seksualnego gniewu, sprawia, że strony nie są w stanie przewidzieć konsekwencji. Zmusza ich do popełnienia błędu, którego będą żałować do końca życia. Zrujnowane zostają nie tylko ich własne życie, ale także życie ich rodzin.

Ponadto, zgodnie z prawem Szafii, zawarcie małżeństwa religijnego bez zgody opiekuna prawnego jest niemożliwe.




Tak samo w Hanefitów

Jeśli strony nie są równorzędne, rodzic ma prawo sprzeciwić się i dokonać podziału.

Ponadto, zawarcie ślubu religijnego przed ślubem cywilnym jest obecnie zabronione przez prawo. Ale ci, których ogarnia seksualny gniew, nie potrafią o tym pomyśleć!

Z pozdrowieniami i modlitwami…

Islam w pytaniach i odpowiedziach