– Niektórzy ludzie twierdzą, że wystarczy Koran i podają werset 44 z Sary al-Zuhruf jako dowód.
– W tłumaczeniach wersetu spotykamy się z interpretacją „Będziecie z tego rozliczeni”, a próbuje się wykorzystać tę interpretację jako argument do odrzucenia wiedzy spoza Koranu (Hadis-Sunna).
Drogi bracie/Droga siostro,
Możliwy przekład tego wersetu brzmi następująco:
„Niewątpliwie ten Koran jest dla ciebie i twojego ludu pouczeniem i cziącem, a w przyszłości…”
(w dniu sądu ostatecznego od niego)
będziecie pociągnięci do odpowiedzialności / będziecie musieli tłumaczyć się.
(Zuhruf, 43/44)
.
– W niemal wszystkich dziesiątkach źródeł teologicznych, które udało nam się znaleźć, wspomniane w wersecie
„dhikr”
Pojęcie to interpretowano jako naukę, a zwłaszcza w znaczeniu zaszczytu. Oznacza to, że objawienie Koranu Prorokowi Mahometowi (pokój z nim) w języku arabskim i dialekcie kurejszowym nadało mu, a także Kurejszczykom i innym Arabom, szczególny zaszczyt. Dlatego też przede wszystkim Kurejszczycy i inni Arabowie powinni uwierzyć w ten Koran i przestrzegać jego nakazów i zakazów.
–
„Będziecie pociągnięci do odpowiedzialności w przyszłości”
Warto wyjaśnić zdanie w nawiasie w kilku punktach:
a.
Po pierwsze, w wersecie,
„Będziecie rozpytywani o Koran”
Nie ma takiego wyrażenia. Wyrażenie oznaczające kwestionowanie.
„tüselûn”
Argumenty/obiekt/dopełnienie czasownika nie zostały wyrażone. Tylko
„będziecie przesłuchani”
tak powiedziano. To jest godne uwagi.
b.
Właśnie dlatego przedmiot pytania w tym wersecie jest interpretowany w różny sposób:
1.
Będziecie rozliczeni z tego, czy dziękujecie nam za tak wielki dar, jakim jest Koran.
2.
Ci, którzy zaprzeczają Koranowi,
„Dlaczego zaprzeczyłeś?”
będą musieli odpowiedzieć na pytanie o potępienie i naganę.
3.
Ci, którzy wierzą w Koran,
„Czy przestrzegaliście przykazań i zakazów Koranu?”
będą przesłuchani w tej sprawie.
(zob. Razi, Kurtubi, odpowiednie miejsce)
c.
To, że Koran został objawiony Mahometowi (pokój z nim), należącemu do plemienia Kurajszytów, w języku arabskim, jest dla nich wielkim zaszczytem, ale także ważnym pouczeniem. Albowiem Arabowie, rozumiejący Koran lepiej niż ktokolwiek inny, powinni przestrzegać jego nakazów i zakazów bardziej niż ktokolwiek inny.
„Ostrzeż swojego bliskiego krewnego.”
(As-Szu’ara, 26/214)
Werset ten ma na celu przede wszystkim przypomnienie Kurajszytom o ich obowiązkach.
Jednakże, fakt, że plemię Kurejszów zostało uznane za pierwszego adresata, nie oznacza, że inni ludzie nie byli adresatami.
(zob. Ibn Kathir, odpowiednie miejsce)
d.
W zawartym w wersecie
„tüs’elûn”
faktyczny, rzeczywisty
-o nieznanej pojemności-
co może oznaczać zapychanie się,
„bycie pytanym / bycie poddawaniem się pytaniom”
oznacza również.
Zgodnie z tym, należy rozumieć tę część wersetu w następujący sposób:
„W przyszłości wy”
-O wy, Kurajszyci, Arabowie!
Dzięki zaszczytom, jakie przyznał wam Koran, zdobędziecie wiedzę w różnych dziedzinach nauki, a ludzie z całego świata przyjdą do was, aby skorzystać z waszej wiedzy, będą wasi uczniami, uznają was za nauczycieli i będą zadawać wam pytania dotyczące wszystkich spraw religijnych i świeckich, których potrzebują. Będziecie więc uczonymi, do których ludzie będą zwracać się z pytaniami.
(por. el-Bikai, komentarz do danego wersetu)
I historia to potwierdziła.
e.
Jednakże, w wersecie
„Będziecie rozliczeni tylko z Koranu.”
w postaci
„przeznaczenie, alokacja”
Nie ma żadnych zapisów, które by to potwierdzały. W wersecie
„To, że plemię Kurejszów zostało uznane za pierwszego adresata, nie oznacza, że inni ludzie nie byli adresatami.”
tak jak,
„Będziecie rozpytywani o Koran”
zgodnie z tym, co zostało powiedziane
„Nie będziecie rozpytywani o sunnę i hadisy”
nie ma sensu. A co więcej, mowa tu o Koranie. W takiej sytuacji
„Będziecie rozpytywani o Koran”.
To wyrażenie jest przejawem elokwencji.
f. Koran obejmuje i zawiera również sunnę.
Bycie pociągniętym do odpowiedzialności na podstawie Koranu oznacza również bycie pociągniętym do odpowiedzialności na podstawie sunnety.
„Zaprawdę,
Prorok
dla was, dla tych, którzy oczekują spotkania z Bogiem i dniem ostatecznego sądu, i dla tych, którzy wiele wspominają o Bogu.
to jest dobry przykład.
”
(Al-Ahzab, 33/21)
Wspomniane w tym wersecie
„być przykładem”
Oznacza to przestrzeganie sunny, czyli postępowania zgodnie z naukami, czynami i przyzwoleniem (takrír) Proroka Mahometa (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim).
(zob. Abdulgani Abdulhalık, Hücciyyetü’s-Sünne, s. 304)
”
Kto słucha Proroka
, tym samym okazuje posłuszeństwo Bogu”
(Nisa, 4/80),
„Gdy Allah i Jego Posłaniec wydadzą wyrok w jakiejś sprawie, wierzący mężczyzna i kobieta powinni się temu podporządkować.”
Nie mają prawa wyboru zgodnie ze swoimi preferencjami.
Kto sprzeciwia się Bogu i Jego Prorokowi, ten wpadnie w jawne błądzenie.
(Al-Ahzab, 33/36)
W tych wersetach posłuszeństwo Prorokowi (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) jest porównywane do posłuszeństwa Bogu.
„Nie, przysięgam na twojego Pana, że dopóki nie powierzą ci rozstrzygnięcia sporu między nimi i nie zaakceptują twojego wyroku w pełni, bez żadnych zastrzeżeń,
nie staną się wierzącymi.
”
(Nisa, 4/65)
Werset ten kładzie szczególny nacisk na rolę sunnety (tradycji) Proroka Mahometa (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim) w religii.
Imam Szafii również przywołał ten werset jako dowód na to, że Prorok Mahomet (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) wydał orzeczenie w sprawie, której nie było wyraźnie określonej w Koranie, co wskazuje, że sunna Proroka Mahometa (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) jest źródłem prawa.
(Imam Szafii, er-Risale, 83)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
