1. Czy sytuacja, w której Aisha, żona Proroka, z zazdrości wobec Zaynab, żony Proroka, wymyśliła historię o napoju z miodu, nie jest kłamstwem? Czy to nie daje nam prawa do podobnych intryg?
2. Jeśli Prorok Mahomet był niezadowolony z pewnej sytuacji i przez miesiąc nie rozmawiał ze swoimi żonami, czy nie mam prawa nie rozmawiać z kimś, kto nie zgadza się ze mną w sprawiedliwej sprawie (jeśli druga strona nie zgadza się ze mną)?
Drogi bracie/Droga siostro,
Odpowiedź 1:
Na początek należy zaznaczyć, że w pytaniu przedstawiono tylko jedno relacjonowanie wydarzeń, jakby było ono jedynym i niepodważialnym źródłem informacji.
„syrop miodowy”
nie jest właściwe, aby przedstawiać to w związku z tym.
Właściwie, wydarzeniem, któremu al-Tabari nadał priorytet w tej kwestii, było:
„Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) przebywał z Mariją w domu Hafsy w dniu, w którym należało do Aisy, Hafsa to zobaczyła, a aby ją uspokoić, przysiągł, że nigdy więcej nie będzie z Mariją”.
to zdarzenie związane jest z.
(zob. komentarz Taberiego do 1. wersetu sury Al-Tahrim)
Taberi
Relacjom, zgodnie z którymi incydent dotyczył napoju na bazie miodu, nadał drugorzędne znaczenie. Nie zapominał jednak o swoim przekonaniu, że nie należy jednoznacznie określać szczegółów wydarzenia, które nie jest wyraźnie określone w Koranie.
(zob. Taberi, miesiąc)
Razi
zajmuje pierwsze miejsce
„Panna Maria”
zawiera opowieść na ten temat i porusza ten sam temat
Do wykładu interpretacyjnego
zostało również wzmiankowane.
(patrz komentarz do odpowiedniego wersetu)
Razi, wspominając o tym wydarzeniu, na drugim miejscu przytacza przekaz, który wskazuje, że miało ono związek z napojem miodowym, który wypiła w domu Zaynab, i opisuje to w następujący sposób:
„Ruviye = jak się mówi/jak podają”
użył słowa w formie, która wyraża osłabienie lub deprecjację.
(zob. Razi, miesiąc)
Maverdi i Kurtubi
wraz z innymi wydarzeniami
„Syrop miodowy”
Wspomnieli również o tym wydarzeniu. Jednak zwrócili uwagę na to, że istnieją różne przekazy dotyczące tego, w czyim domu – jednej z naszych matron, tj. Hafsy, Sawdy lub Umm Salamy – miało to miejsce.
(zob. Maverdi, komentarz do odpowiedniego wersetu)
A co do sedna pytania;
Jak podają uczeni, zgodnie z relacją Hadżer Aisy.
„ten podstęp / oszustwo”
nie jest to jawne kłamstwo;
należy do dopuszczalnych rodzajów sarkazmu.
Ponieważ sprawę przekazano Prorokowi (pokój i błogosławieństwo niech będą z nim) w formie pytania.
Zjadłeś grzyby.
(Czyścieście jedli meğafir?)
Powiedzieli. Ta wypowiedź, pozornie będąca informacją, jest w rzeczywistości pytaniem retorycznym. Odpowiadając na nie, Prorok (s.a.w.)
„Nie”
(Nie!)
To świadczy o tym, że powiedział to.
Hazreti Aisha
„koniecznie mu coś wmów”
Sformułowanie „zrobimy” również wskazuje na ten eufemizm. Ponieważ gdyby było to jawne kłamstwo, to by mu
„oszustwo / podstęp”
nie nazywano by tak.
(zob. Ibn Hadżar, Fethu’l-Bari, 12/344).
Odpowiedź 2:
Samotne pobyt proroka Mahometa (pokój z nim) w odoszieniu przez miesiąc,
„Jeśli chodzi o kobiety, których niepokojące zachowanie i nieposłuszeństwo wzbudzają wasze obawy, najpierw pouczcie je, a jeśli nie przestaną, pozostawcie je same w łóżku…”
(Nisa, 4/34)
jest to praktyka zgodna z wytycznymi zawartymi w wersetach.
Tego rodzaju emigracja, rozstanie, konflikt ma na celu przyczynienie się do rozwiązania problemów w rodzinie.
Zasady dotyczące osób spoza rodziny możemy znaleźć w poniższych wersetach i hadisach:
„Wierzący są przecież braćmi. Dlatego też, spójrzcie, jak możecie ich zjednoczyć.”
!”
(Hucurat, 49/10)
Werset ten wskazuje, że relacje między muzułmanami powinny opierać się na pokoju.
Wśród muzułmanów mogą zdarzać się drobne lub większe incydenty, które prowadzą do zerwania kontaktów, urazy i braku komunikacji. Należy to w pewnym sensie uznać za normalne.
„Nie odwracajcie się od siebie nawzajem, nie odwracajcie pleców, nie żywcie urazy i nie zazdroście sobie. Ludzie Boży, bądźcie braćmi. Nie wolno muzułmaninowi porzucić swojego brata w wierze i być z nim w konflikcie dłużej niż trzy dni.”
(Buhari, Edeb 57, 58, 62; Muslim, Birr 23, 24)
„Nie wolno muzułmaninowi porzucić swojego brata w wierze i być z nim w konflikcie dłużej niż trzy dni i trzy noce.”
(Buhari, Edeb 62; Muslim, Birr 23)
Złościć się, być na kogoś zły.
To bardzo negatywne zachowanie, które pozwala na utrzymanie się wrogości, nienawiści, zazdrości i wrogości.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
