Drogi bracie/Droga siostro,
Po pierwsze,
Nie można twierdzić, że mitologia grecka nie została poddana wpływom religii Jezusa (as) i Mojżesza (as). Te religie również są niebieskie. To fakt, że zawierają one przekaz objawienia. Występowanie w treści mitologii greckiej pewnych elementów tych prawd wskazuje na wpływ tych religii niebieskich. Dlatego też podobieństwa w objawieniach, które Bóg objawiał w różnych czasach, są nie tylko możliwe, ale wręcz konieczne. Wspomnienie tych ksiąg w Koranie jest wyraźnym potwierdzeniem tej prawdy.
Pierwszym przodkiem ludzkości był Adam (a.s.), który był jednocześnie pierwszym prorokiem. Bóg posyłał proroków w każdym okresie. Dlatego też, niezależnie od epoki, wszelkie produkty kulturowe, ustne i pisane, które pojawiły się w ludzkości, w dziedzinie prawa, literatury i społeczeństwa, zostały z pewnością zainspirowane religiami objawionymi. Zatem źródłem prawdy zawartej w jakiejkolwiek mitologii są objawienia boskie.
Krótko mówiąc,
mitologia-objawienie
Jeśli już mamy mówić o wzajemnym wpływie, to oczywistym faktem jest, że to nie objawienia wpływają na mitologię, lecz mitologie na objawienia. Nasze przekonanie o tym fakcie nie opiera się jedynie na subiektywnym odczuciu, wynikającym z wrażliwości religijnej, lecz wręcz przeciwnie, na racjonalnych argumentach i dowodach, które przedstawimy poniżej.
Nawet jeśli w czasach powstawania mitologicznych dzieł i epopei nie doszło do bezpośredniego kontaktu i wpływu między regionami, w których ujawniły się objawienia i prawdy religijne, a regionami, w których powstały produkty i wierzenia mitologiczne, to nie oznacza, że mitologie nie były pod wpływem objawienia. Nawet bez bezpośredniego spotkania i interakcji, bez zetknięcia z prorokiem, objawieniem i prawdziwą religią, filozofowie i mędrcy mogli odkryć i uchwycić odzwierciedlenie prawdy uniwersalnego prawa Bożego (sunnatullah) i wyrazić je w symbolice literackiej.
Jednakże, biorąc pod uwagę styl, język i duchowy wpływ objawień, eksperci rozumieją, jak wielki wpływ mają one na wyrażanie uniwersalnej prawdy, i jak niewielka część tej prawdy jest wyrażona w mitologiach, a nawet jeśli jest, to w porównaniu z objawieniem jest to coś niskiego i niedostatecznego.
Dlatego, nawet jeśli ktoś twierdzi, że spotkanie objawienia i mitu nie miało miejsca, to fakt, że mitologia nie mogła pozostać niezauważona przez objawienie, choć mogła być o nim nieświadoma, jest trudnym do obalenia faktem.
Z drugiej strony twierdzenie, że objawienie religijne zostało zainspirowane mitologią, jest niczym więcej niż sofizmem, którego nie da się poprzeć naukowymi i racjonalnymi dowodami.
Występowanie mitologicznych dzieł zawierających mądrość nie dowodzi, że nie były one pod wpływem kultury objawienia panującej na ziemi w okresie ich powstania. Nawet zakładając, że te mitologiczne dzieła powstały w okresie i regionie, do których nie dotarły objawienia wszystkich znanych lub wyobrażanych religii objawienia, i że mają historycznie starsze pochodzenie niż te religie, nadal nie można twierdzić, że objawienie zostało przez nie zainspirowane. Ponieważ porównując te dwa typy dzieł – mitologiczne i objawieniowe – pod względem wysokości prawdy, stylu, symboliki wielowarstwowego wyrażania prawdy, zmian i transformacji, jakie wywołały w jednostce i całej ludzkości, a tym samym duchowego wpływu na ziemię i wszechświat, to właśnie te porównania i rozważania prowadzą do wniosku…
(choć właściwie nie nadaje się do porównania)
Podczas gdy mitologie pozostają jedynie słabym odblaskiem, odbijającym niewielką część prawdy, dzieła objawienia stanowią wysokie słońce prawdy, oświetlające człowieka i wszechświat.
W związku z tym, nawet gdyby epos z mitologii greckiej powstał znacznie wcześniej niż Koran, prawdopodobieństwo, że Koran został pod wpływem mitologii, wydaje się niemożliwe. Sytuacja ta jest porównywalna z porównywaniem słońca do kawałka szkła na ziemi, który odbija jedynie niewielką część światła słonecznego, co jest bezsensowne. Podobnie bezsensowne jest porównywanie objawienia Koranu do mitologii.
Na koniec,
Chcemy podkreślić, że fakty historyczne potwierdzają prawdę, o której mówiliśmy powyżej. Otóż, próba oskarżenia Koranu, czystego i nieskażonego wpływem ludzkiej świadomości, jako boskiego objawienia, przekazanego przez Proroka Mahometa (pokój z nim), który był niepiśmienny i którego kontakty z grecką mitologią były praktycznie niemożliwe ze względu na jego miejsce zamieszkania i kulturę, o wpływie tej mitologii, nie ma żadnego naukowego uzasadnienia i jest niemożliwa do udowodnienia.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
