Drogi bracie/Droga siostro,
Jednym z najbardziej interesujących i intensywnie badanych zagadnień współcześnie jest sposób wyrażania siebie poprzez całościową kompozycję, obejmującą słowa, ton głosu i ruchy. Do tego możemy dodać naszą fizyczną budowę, a także różne style poruszania się, postawy ciała, gesty i mimikę.
Od dawna człowiek przekazuje wiele swoich komunikatów, potrzeb i pragnień za pomocą języka ciała. Od marsy na twarzy wyrażającej złość lub urazę, po wyrazy miłości i radości wyrażane uśmiechem. Od groźby wyrażonej machnięciem palcem, po gesty dłoni i głowy oznaczające „nie”, czy też wyrazy zdumienia widoczne w oczach, brwiach, ustach, twarzy i wargach, a także wiele innych sygnałów używanych w różnych sytuacjach…
Język ciała to jednak coś więcej. Oprócz tego, co już wspomnieliśmy, istnieją również sygnały, które ciało przekazuje, gdy się go słucha. Najbardziej wyraźne z nich to: głos, pocenie się, bóle i przeszycia, suchość w ustach i gardle, obrzęk, pieczenie lub przebarwienie i łamanie się paznokci, a także stan zapalny migdałków, wyrostka robaczkowego itp. – organów nazywanych „systemem zabezpieczającym” organizmu – oraz bóle głowy. Osoba rozumiejąca ten język natychmiast rozpoznaje, co się dzieje lub czego brakuje, i rozumie przekazany przez ciało sygnał.
Są to analizy charakteru, które Erzurumlu İbrahim Hakkı przedstawił w swoim dziele, opierając się zarówno na starożytnych źródłach, jak i na własnych doświadczeniach, a które obecnie, w pewnych kręgach, są wykorzystywane do wróżbiarstwa i przepowiadania, przy czym niektóre osoby przedstawiające się jako eksperci zajmują się jedynie jednym aspektem tych analiz. Tymczasem, obserwując człowieka z zewnątrz i słuchając jego głosu, można, choć często nie trafnie, wypowiedzieć się na temat jego charakteru, fizjologii, budowy anatomicznej i innych aspektów. Ponieważ nie ma złych cech charakteru i przyzwyczajeń, których nie dałoby się zmienić poprzez edukację, wychowanie, wiarę i dobre wychowanie. Gdyby tak było, edukacja traciłaby na znaczeniu, a tyle ludzi nie poświęcałoby jej tyle wysiłku. Człowiek potrafi już nawet szkolić zwierzęta różnymi metodami, sprawiając, że mówią niemal jak ludzie, wykorzystując je do szpiegostwa i w różnych dziedzinach. Od psów policyjnych, które potrafią wykryć narkotyki w najukrytszych zakamarkach samochodu czy ciężarówki, po ptaki i inne zwierzęta hodowane i szkolone w domach i cyrkach…
Patrząc na ten stan rzeczy, możemy śmiało stwierdzić, że możliwe jest ukształtowanie nawet osób o złych cechach charakteru i zachowaniach. Jednakże, fakt pozostaje, że każdy z nas posiada pewne cechy wrodzone. Jak zauważa Mustafa İloğlu, autor książek (I/77), w wersecie 84. Sūry Al-Isra (17:84) zawarto wskazówkę w tym kierunku, a taki właśnie sens przypisuje się temu wersecie. Werset ten jest również przywoływany jako źródło w odniesieniu do omawianego tematu, a zatem interpretacja jest dostosowana do tego kontekstu:
Jednakże, choć tłumacze twierdzą, że słowo, o którym mowa w wersecie, ma takie znaczenie, to jednak preferowane jest tłumaczenie, które uwzględnia inne znaczenia tego słowa, takie jak:
”
przybrało formę znaczenia.
Zgodnie z tym, werset ten wyraża, że każdy działa w sposób, który mu odpowiada, zgodnie ze swoimi upodobaniami, nawet jeśli jest to złe, i podejmuje działania w oparciu o swoje osobiste uczucia.
Z drugiej strony, w hadisie przekazanym przez Abu Hurajrę (r.a.), Prorok (s.a.w.) powiedział:
polecił i
(Rum, 30/30)
polecił przeczytać ten werset. A następnie zakończył swoje wypowiedzi słowami:
W innej relacji słowo to zostało wyjaśnione w następujący sposób:
Mówi się, że człowiek jest obdarzony takimi cnotami jak: właściwy charakter i usposobienie, zdolność do odnalezienia i przyjęcia właściwej religii oraz życie w zgodzie z piękną moralnością, zdolność do rozumienia i akceptowania prawdy i sprawiedliwości. Ponownie podkreśla się, że wszystko to jest wynikiem edukacji i wpływu otoczenia. Zatem patrzenie na fizjonomię człowieka i wydawanie osądów niekoniecznie musi być prawdziwe. Ponieważ osoba, o której wydajemy negatywny wyrok, może być osobą o silnych uczuciach religijnych, etycznych i moralnych, prowadzącą prawy i pobożny muzułmański tryb życia. Ponadto, jesteśmy zobowiązani do pozytywnego myślenia o ludziach, a to, kim oni naprawdę są, nie powinno nas zbytnio obchodzić.
Ludzie będą oceniani nie ze względu na swój wygląd, ale na to, co robią.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
