Niektórzy składają jako ofiarę modlitwy, które są obowiązkiem religijnym (np. pięć modlitw dziennie, modlitwa w piątek itp.). Mówią: „Jeśli to się wydarzy, będę się modlił przez czterdzieści dni” lub „Jeśli to się wydarzy, pójdę na pierwszą modlitwę w piątek”. Jak możemy tym osobom pokazać konkretny przykład, aby zrozumiały, że to jest złe?
Drogi bracie/Droga siostro,
Zobowiązanie wiąże się z pewnymi warunkami, które można streścić w następujący sposób:
1.
Istnienie obowiązku lub zalecenia w tym samym rodzaju, co ofiarowane. (np. pielgrzymka do Mekki, post, modlitwa).
2.
Żeby to, co jest ofiarowane, było celem samym w sobie,
Modlitwa, post, pielgrzymka do Mekki – te rytuały są celem samym w sobie; nie są środkiem do osiągnięcia innego rytuału. Ale abluacja (wudu) jest inna, jest środkiem i narzędziem do odprawiania modlitwy, dotykania Koranu lub obrotu wokół Kaaby. Dlatego poświęcenie abluacji nie ma żadnego znaczenia; nie jest to uważane za ofiarę.
3.
To, że oddawany kult nie jest w rzeczywistości obowiązkiem lub nakazem dla danej osoby,
Osoba, która składa obietnicę odprawienia piątkowego nabożeństwa lub postu ramadanowego, nie składa ważnej obietnicy, ponieważ te czynności są już obowiązkiem religijnym.
4.
Żeby rzecz ofiarowana nie była związana z grzechem,
„Jeśli to, co zaczęłam, dobrze się skończy, wypiję butelkę wina.”
lub
„Jeśli uda mi się to zrobić, poświęcę za to życie.”
takie ofiary są nieważne, ponieważ wchodzą w zakres grzechu.
5.
Żeby poświęcenie miało sens,
„Jeśli przyjdzie taki a taki człowiek, albo jeśli mój syn wróci zdrowo, to w dniu jego przybycia lub powrotu będę pościł.”
Jeśli ktoś, który złożył przysięgę, przyjdzie po zmierzchu lub po śniadaniu, nie może w tym dniu być na postu. Ponieważ zjadł śniadanie lub przyszedł po zmierzchu, czas na złożenie intencji już minął.
6.
Żeby rzecz, którą ofiarował, znajdowała się na jego własnym terenie,
Nie można poświęcić czegoś, czego się nie posiada.
„Jeśli ten i ów facet przyjdzie, to zabiję i rozdam owce mojego sąsiada.”
Jeśli tak ją nazwie, to nie jest dopuszczalne. Ponieważ owca nie jest jego własnością, lecz należy do kogoś innego.
Jak wynika z warunków ofiarowania, ofiarowanie czynności kultowej, która jest dla kogoś obowiązkiem, jest nieważne.
(Celal Yıldırım, Islamskie prawo religijne)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
