„Nieprawdziwe jest twierdzenie, że przyjęcie pokutnego nawrócenia (tauby) zależy od woli Allaha. To bowiem czysta ignorancja. Obawiamy się, że ten, kto to mówi, jest niewiernym. Albowiem jest to pewna obietnica Allaha, że te pokutne nawrócenia zostaną bez wątpienia i na pewno przyjęte. Jeśli osoba, która nawraca się, jest szczera, a wątpi w przyjęcie swojej pokutnej tauby, to popełnia grzech większy niż ten, za który się nawraca. Prosimy Allaha o ochronę przed tym i przed wszelkimi myślami i postępowaniami prowadzącymi do zagłady.”
– Górną część przeczytałem w komentarzu do Fiqh al-Akbar. Mówi on o wersecie, który mówi, że Bóg przebacza grzechy, poza partnerstwem (szirkiem), komu zechce.
– Ale jeśli ktoś odmawia pokutę zgodnie z jej warunkami, to wątpienie w jej skuteczność jest jeszcze większym grzechem.
– Czyli mamy mówić, że na pewno moje odwrócenie się od grzechu zostało przyjęte, że zostałem przebaczony? Zrozumiałem, że nie wolno tak myśleć, bo boimy się, że staniemy się niewiernymi?
– Czy mógłby Pan/Pani wyjaśnić?
Drogi bracie/Droga siostro,
– Informacje zawarte w pytaniu nie są zbyt wiarygodne,
„Fıkh-ı Ekber”
Uważamy, że wynika to z przesady w piśmie osoby, która dodała ten komentarz.
– Ta kwestia dotyczy jedynie Aliyyu’l-Kari’ego
„Szczegółowy komentarz do al-Fıkhu’l-Ekber”
Informacja ta znajduje się na stronach 108-111 jego pracy zatytułowanej …, ale nie znaleźliśmy tam informacji w takiej formie, jak w pytaniu.
– Tam.
„Al-Fıkhu’l-Ekber”
Treść wiadomości jest następująca:
„Nie powiemy, że grzechy nie szkodzą wierzącemu. Nie powiemy też, że on nie wejdzie do piekła.
Nie twierdzimy również, że nawet grzeszny wierzący, który umarł w wierze, będzie wiecznie w piekle.
My, jak MURCİE
„Nasze dobre uczynki z pewnością zostały przyjęte, a nasze grzechy zostały przebaczone”.
Nie mówimy też: „Kto oddala się od wad, które szkodzą modlitwie, i od sytuacji, które ją unieważniają”. Mówimy raczej: „Kto jest wolny od wad, które szkodzą modlitwie, i od sytuacji, które ją unieważniają”.
-niezepsuty zaprzeczaniem lub odstępstwem od wiary-
jeśli wykona dobrą robotę i odejdzie ze świata w wierze,
Bóg nie zmarnuje tych jego uczynków i da mu należną nagrodę.
Los osoby, która popełniła grzech, ale nie był to grzech politeizmu lub niewiary, i umarła bez skruchy, zależy od woli Allaha; jeśli zechce…
-bez karania ogniem-
może go przebaczyć, a może, jeśli zechce, ukarać.”
– Bardzo prawdopodobnie, w tym oświadczeniu chodzi o „
„Bóg nie zmarnuje tych jego uczynków i da mu należną nagrodę.”
W pytaniu użyto tych przesadzonych sformułowań zgodnie z wyjaśnieniem zawartym w definicji.
A także Aliyyü’l-Kari
„Nie twierdzimy również, że nawet grzesznik, który w wierze wchodzi do grobu, będzie wiecznie w piekle.”
w wyjaśnieniu tekstu przytacza następujące poglądy:
„Ponieważ, zgodnie z naukami Ahl-i Sunnet wal-Dżama’at, wierzący, który popełnił grzech,
bez skruchy
Jeśli umrze, to z woli Allaha; jeśli zechce, przebaczy mu, jeśli zechce, ukara go.
„Albowiem Allah nie przebacza, że Mu się coś przypisuje, lecz przebacza innym grzechem, komu zechce”.
(Nisa, 4/48)
Werset ten podkreśla tę prawdę. Albo też, Bóg
pokutujący
przyjmuje pokutę swoich sług i
-w tym opłaty-
odpuszcza im grzechy.
To jest pewne dzięki obietnicy i zapewnieniu, które dał Bóg.
Aliyu’l-Kari uznał za konieczne dodać następujące słowa, aby uniknąć nieporozumień w tej sprawie:
„Mutezylizm to:
Wbrew zasadom Ahl-i Sunnet, [mówili]: „Jest obowiązkiem Allaha karanie grzeszników, nagradzanie tych, którzy czynią dobro, i przyjmowanie ich pokut”.
(Szarah al-Fikhu al-Akbar, s. 109)
– Podsumowując:
W pytaniu –
którego ty również nie akceptujesz –
o tych przesadnych wypowiedziach
„Al-Fıkhu’l-Ekber”
i możemy powiedzieć, że nie ma go w odpowiednim komentarzu.
Kliknij, aby uzyskać więcej informacji:
– Czy osoba, która popełniła grzech, może uwolnić się od niego poprzez skruchę?
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
