– Jeśli wiara polega jedynie na akceptacji lub braku akceptacji, to co z potwierdzeniem rozumem?
– Nie potrafię odróżnić potwierdzenia rozumem od potwierdzenia sercem. Na przykład, rozumiem i doceniam modlitwę, ale jej nie praktykuję. Czy to oznacza, że sercem jej nie kocham lub nie akceptuję?
– Zastanawiałem się, jaka jest różnica między rozumieniem sercem a rozumieniem umysłem?
Drogi bracie/Droga siostro,
W terminologii Koranu
SERCE
słowo
UMYSŁ
jest również używany do.
„Czyż nie przemierzają oni ziemi, aby mieli serca, które rozważają, i uszy, które słuchają? Albowiem nie oczy ślepe są, lecz serca w piersiach ich są ślepe.”
(Al-Hajj, 22/46)
w wersetach, które zawierają tłumaczenie
„serca, które zrozumieją”
wyrażenie to wskazuje, że rozum jest również w pewnym sensie obecny w sercu.
Jednakże
SERCE
To jest miejsce wiary.
Jeden
serca, które jest objawieniem boskiej łaski
usługa, jaką świadczy człowiekowi w sferze duchowej, jest tak niewielka, jak szyszynka sosny.
ciało, które jest jedynie materią, serca
jest jak usługa świadczona na rzecz ciała.
Jak serce pompuje i rozprowadza strumień życia do wszystkich części ciała, a życie materialne utrzymuje się dzięki jego pracy, a gdy przestaje bić, ciało traci życie;
duchowe serce, będące objawieniem boskiej łaski
ożywia i rozświetla wszystkie nasze duchowe uczucia prawdziwym światłem życia.
To wiara jest tym eliksirem życia, który odżywia nasze duchowe serce. Miejscem, w którym przebywa wiara, jest właśnie to duchowe serce.
(zob. İşârâtü’l-İ’câz, Wyjaśnienie 7. wersetu Sory Al-Baqara, s. 78)
„Wiara,
Według komentarza Sa’d-i Taftazani:
„To światło, które Bóg woli wlać w serce swego sługi, po tym jak ten wydał swój wolny wybór.”
Powiedziano: „Wiara jest zatem darem światła i promienia od Wiecznego Słońca, nadanym ludzkiemu sumieniu, które całkowicie je oświetla. Dzięki temu człowiek odnajduje bliskość i bezpieczeństwo we wszechświecie i poznaje wszystko”.
W sercu człowieka rodzi się taka siła duchowa.
że człowiek dzięki tej sile może stawić opór każdej nieszczęściu, każdemu wydarzeniu. I daje taką rozległość i szerokość, że człowiek tą rozległością może pochłonąć przeszłość i przyszłość.”
(por. tamże, Wykład 3. wersetu, s. 42)
UMYSŁ
oznacza zdolność myślenia, rozumienia i poznawania, wgląd, inteligencję i siłę pamięci.
Rozsądek
To oko duszy, obserwujące zewnętrzne zdarzenia. To tutaj dochodzi do łączenia zdarzeń, rozumowania i myślenia.
Rozsądek,
Przetwarza informacje pochodzące z pięciu zmysłów, przelewając je przez własny filtr, mieszając, przetapiając i kształtując w dokument, który następnie wysyła do serca. Jeśli serce zatwierdzi, te wstępne informacje przekształcają się w wiedzę i prawdę. W tym sensie rozum i serce działają jako całość, działają ramię w ramię i przetwarzają informacje wspólnie. Innymi słowy, rozum i serce są centrum przetwarzania informacji ludzkiej duszy.
Gdy rozum oddala się od serca, zbacza z drogi, wpadając w błąd i tracąc prawdę oraz właściwy kierunek.
Co więcej, nie zdaje sobie sprawy z popełnianego błędu; zaczyna przyjmować błąd za prawdę, za coś zachodniego. Oznacza to, że bez światła serca, światło rozumu nie może oświecić, rozum nie może uwolnić się od ucisku i ignorancji. Oznacza to, że gdy w mapie umysłu nie ma miejsca dla serca, nie ma wiedzy i rozeznania. Innymi słowy,
Bez serca rozum nie wyraża prawdy.
(zob. Słowa, s. 646)
„Na ziemi są sąsiadujące ze sobą części, winnice, pola uprawne, palmy o pędach i pniach pojedynczych; wszystkie są podlewane tą samą wodą. A jednak czynimy, że jedne plonują lepiej od innych. W tym są przecież znaki dla ludzi rozumiejących.”
(Rad, 13/4)
po opisach tematów, które można pojąć rozumem, w wersecie i podobnych fragmentach
„W tym wszystkim są pouczenia dla tych, którzy rozumieją.”
Umieszczenie w tekście wyrażenia o tym znaczeniu ma na celu określenie zakresu rozumowania.
Jak podają islamiści,
„
wiara
Potwierdzenie sercem, wyznanie ustami.
Temat operacji na organach był przedmiotem dyskusji, wynikającej z różnych interpretacji.
Jednakże, ktoś,
-wykorzystując swój rozum-
„Świadczę o jedności Boga, o prawdzie, którą przynieśli prorocy, i uznaję wszystkie religie/prawdziwe religie. Jednakże nie mogę tego potwierdzić w sercu.”
jakby
nie jest uważany za wierzącego.
W tej kwestii nie ma rozbieżności zdań wśród uczonych.
„Beduini,
„Wierzyliśmy”
— powiedzieli. Powiedz:
Wy nie uwierzyliście. Ale my przyjęliśmy islam.
(Poddajemy się)
’
powiedzcie. Skoro wiara jeszcze nie zagościła w waszych sercach/duszych.
(po prostu się poddaliście).
Jednakże, jeśli będziecie posłuszni Bogu i Jego posłannikowi, to On nie zmarnuje waszych uczynków; albowiem Bóg jest przebaczający i miłosierny.
(Hucurat, 49/14)
Ta prawda została również podkreślona w wersecie, który brzmi:
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
