– Co oznacza ofiara i dlaczego się ją składa?
– Złożyłem obietnicę, że jeśli zdaę egzamin, będę postić przez dziesięć dni; czy mogę postić w ten sposób, niekoniecznie w ciąg, ale w odstępach?
– Jeśli nie zostanie przyjęty, czy moje posty nie będą liczone, czy muszę znów postić przez dziesięć dni z rzędu?
– Co oznacza to poświęcenie?
– Nie chodzi o dosłowne znaczenie słowa, ale o jego treść, czyli dlaczego składamy ofiary? Czy to z radości, czy z wdzięczności Bogu?
– Dla zadołowania Boga? Jeśli ofiara ma zadołować Boga, to czy musimy czekać, aż będziemy mieli jakieś prośby, żeby móc odprawić post i złożyć ofiarę?
Drogi bracie/Droga siostro,
Wspierając post trwający dziesięć dni
„będę trzymać za nich kciuki”
Jeśli nie zastrzegłeś/aś takiego warunku, możesz to robić od czasu do czasu.
Post w obietnicy należy przestrzegać zgodnie z tym, jak został złożony. Oznacza to, że jeśli został złożony jako post ciągły, należy go przestrzegać bez przerwy; jeśli nie ma takiego zastrzeżenia, można robić przerwy. Nie wolno jednak przetrzymywać go w dniach, w których post jest niedozwolony.
(Ibn Abidin, Reddu’l-muhtar, 3/735-742)
Zobowiązanie (adak) oznacza złożenie Bogu obietnicy, że dana osoba wykona akt kultu, który jest dla niej obowiązkiem lub zaleceniem, czyniąc tym samym ten akt kultu swoim obowiązkiem. Bezwarunkowe zobowiązania, niepowiązane z żadnym warunkiem ani czasem, należy wypełnić przy pierwszej nadarzającej się okazji od momentu złożenia obietnicy.
W przypadku ofiar złożonych pod warunkiem, należy je zrealizować po spełnieniu tego warunku. Zrealizowanie ofiary przed spełnieniem warunku jest nieważne i należy ją zwrócić po spełnieniu warunku.
Post w obietnicy, związany z określonym czasem, musi być odbyt w tym czasie. W przypadku takiego postu nie ma wymogu wyraźnego określenia w intencji, że post jest postem w obietnicy.
Natomiast posty w ramach ofiar, które nie są związane z określonym czasem, mogą być wstrzymywane w dowolnym dniu, z wyjątkiem miesiąca ramadanu i dni, w których post jest zabroniony. Należy jednak pamiętać, że post ten musi być wstrzymywany z intencją ofiarowania. W związku z tym, post w ramach ofiary wstrzymuje się zgodnie z tym, jak został ofiarowany.
Zobowiązanie jest również jednym z elementów przysięgi.
Jednakże istnieją między nimi pewne różnice.
Adak,
Oznacza to zobowiązanie się do czynienia czegoś, co jest dozwolone, w celu wyrażenia szczególnego szacunku wobec Boga.
Innymi słowy, ślubowanie to zobowiązanie się do wykonania czegoś dozwolonego, co nie jest obowiązkiem, ale ma na celu oddawanie czci Bogu. To zobowiązanie się do wykonania takiego czynu i złożenie Bogu obietnicy, że się to zrobi.
Obietnice złożone dla zadośćuczynienia Bogu są dla Niego ważne. Nagrodę za takie czyny pobożności otrzymuje się tylko wtedy, gdy motywem jest wyłącznie zadośćuczynienie Bogu. Na przykład post, dary, czytanie Koranu, modlitwa – wszystko to, co czyni się wyłącznie dla zadośćuczynienia Bogu. Natomiast obietnice złożone w celu osiągnięcia doczesnych celów są nieważne.
„Jeśli zajdzie taka czy inna sytuacja, to postę będę trzymał tyle i tyle dni.”
lub obietnica, że dam tyle i tyle jałmużny. Jeśli obietnice takie zawierają w sobie ziemskie pragnienia, to ze względu na ich świecki charakter, brak w nich szczerości i poszukiwania zadowolenia Boga, które są cechami pożądanymi w aktach kultu. Tak naprawdę taka obietnica nie zmienia boskiego przeznaczenia. Zawsze dzieje się to, co ma się wydarzyć. Ale niezależnie od tego…
„Jak tylko skończę te i te sprawy, to będę pościć, dam jałmużnę…”
po złożeniu takich ofiar, koniecznie
należy to wykonać.
Ten rytuał, wykonywany w celu uzyskania Bożej łaski i pomocy, występuje powszechnie we wszystkich religiach objawionych. W Koranie, w opowieści o Matce Maryi, wspomniano, że jej matka złożyła ślub, mówiąc:
„Pamiętajcie, jak żona Imrana powiedziała: „Panie, poświęcam Ci dziecko, które noszę w łonie, aby służyło Tobie. Przyjmij to ode mnie. Boże, Ty słyszysz i wiesz wszystko”.
(Rodzina Imran, 3/35).
I znowu Maryi powiedziano:
„…A jeśli zobaczysz kogoś z ludzi, powiedz: „Przysięgam na Wszechmogącego Boga, że dziś nie będę rozmawiał z nikim”.”
(Maria, 19/26).
Wierzenie w ofiary występuje nie tylko w religiach abrahamaicznych, ale także w niektórych społeczeństwach i religiach, które częściowo zachowały cechy i pozostałości religii abrahamaicznych. Wiadomo, że ofiary składano nie tylko przez Żydów i chrześcijan, ale także w starożytnych Chinach, wśród ludów tureckich i arabskich.
Chociaż Koran wspomina o pewnych aspektach ofiar, nie zawiera on żadnych nakazów ani zakazów w tym zakresie. Jednakże, jak zostanie to omówione później, złożone ofiary muszą zostać wypełnione.
W niektórych hadisach Prorok (s.a.w.) stwierdził, że obietnice złożone Bogu, które stanowią akt posłuszeństwa, należy dotrzymać.
(Tłumaczenie i komentarz do Tecrid-i Sarih, XII, 226 i nast.)
Choć niektórzy twierdzą, że obietnice zostały zakazane przez Proroka (s.a.w.), to obietnice te opierały się na przekonaniach, które prowadziły do przekonania, że człowiek jest niezależny od przeznaczenia. Ponieważ po złożeniu obietnicy jej wypełnienie jest zdecydowanie nakazane i istnieją na ten temat bardzo jasne przepisy, to jak można wytłumaczyć zakaz, jeśli po złożeniu obietnicy jej wypełnienie jest wymagane?
Adak,
Podobnie jak w przypadku kastracji za złamanie przysięgi, wypełnienie takiego ślubu zależy od lojalności osoby wobec islamskich przepisów. Jeśli ktoś złożył taki ślub, a następnie go nie wypełnił, władze państwa islamskiego nie mogą go do tego zmuszać, ponieważ zaniedbał obowiązki religijne. Jednakże, jak wspomniano w Koranie,
„Spełnią swoje śluby…”
(Al-Hajj, 22/29)
prosi. lub prosi o. lub prosić.
A. Obietnice złożone pod warunkiem
Te określenia używa się w terminologii.
„Wdzięczność w zawieszeniu”
nazywa się je obietnicami zawieszonymi. Obietnice zawieszone dzielą się na dwa rodzaje:
1. Obietnice złożone w zamian za spełnienie lub wykonanie pewnych rzeczy.
Na przykład
„Jeśli mojej chorobie uda się wyleczyć i wyzdrowieję, to postę będę trzymać tyle dni.”
lub
„Zabiję tyle i tyle zwierząt na ubój rytualny.”
Jak na przykład w przypadku złożenia obietnicy. Jeśli ta choroba ustąpi, należy natychmiast wypełnić to zobowiązanie. Chociaż złożenie takiej obietnicy później jest dopuszczalne, jej natychmiastowe wypełnienie jest bardziej zasługujące na nagrodę.
2. Obietnice złożone w celu zapobieżenia lub uniemożliwienia realizacji pewnych dobrych i pięknych rzeczy.
Na przykład,
„Jeśli porozmawiam z kimś, to i to, to i tamto stanie się dla mnie obowiązkiem religijnym.”
tak jak w przypadku ślubów w postaci przysięgi. Warunkiem tutaj jest nie rozmawianie z nikim. Jeśli mimo tego warunku rozmawia się z kimś, należy wypełnić ślub lub zapłacić kastrę za złamanie przysięgi.
Zazwyczaj ślubowania, które są związane z określonym warunkiem, nie są składane przed spełnieniem tego warunku. Na przykład, jeśli ktoś ślubuje post, mówiąc: „Jeśli uda mi się zrobić to i to, postę będę tak i tak”, a zrobi to, zanim postawił ślubowanie, to nie wypełnił swojego ślubowania. Musi postić ponownie, gdy to, o czym mówił, się wydarzy.
Podobnie, jeśli taki dar jest związany z określonym czasem, miejscem, osobami lub konkretnym sposobem, nie jest konieczne, aby został spełniony w ten określony sposób. Na przykład, jeśli ktoś powie: „Jeśli uda mi się to i to, będę pościł w taki a taki dzień lub miesiąc, dam te pieniądze takiemu a takiemu człowiekowi” lub „odprawię tyle i tyle modlitw w takim a takim meczecie”, to po spełnieniu się tego, co zostało określone, nie jest konieczne, aby pościł w określonym dniu lub miesiącu. Nie ma wymogu, aby dał pieniądze określonej osobie lub odprawił modlitwy w określonym meczecie. Może pościć w dowolnym czasie, dać jałmużnę komuś innemu, odprawić modlitwy w dowolnym meczecie.
B. Obietnice bezwarunkowe
Też do tego.
„Bezwzględne poświęcenie”
nazywa się to ofiarą. Ofiary tego rodzaju również dzielą się na dwa rodzaje.
1. Określone, czyli konkretne ofiary:
To są ofiary złożone bez warunku. Na przykład, jak obietnica postu w przyszły czwartek.
2. Nieokreślone ofiarodawstwa.
Też do tego.
„Niewyznaczone ofiary”
nazywa się to. Takie ofiary również nie są związane z żadnymi warunkami ani czasem. Na przykład
„Zamierzam pościć przez tyle dni.”
To tak, jakby obiecować post bez wiązania go jakimkolwiek warunkiem lub określeniem czasu.
Zgodnie ze wszystkimi tymi zasadami, posty wotoryczne, czyli te, które nie są uzależnione od żadnego warunku, muszą być bezwzględnie dotrzymane. Jeśli post wotoryczny ma być odprawiony w określonym czasie, należy go odrobić w innym dniu. Podobnie, w przypadku takich bezwarunkowych postów wotorycznych, nie ma znaczenia konkretne miejsce, osoba ani ilość.
Najważniejsze jest dotrzymanie tych obietnic. Określone miejsce, osoba i kwota mogą ulec zmianie.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
