Drogi bracie/Droga siostro,
Po śmierci człowieka
„życie po śmierci”
oczekiwanie. Czas upływający od śmierci do końca świata to życie w grobie.
Życie Kabira,
W pewnym sensie jest to bramą wejściową i początkiem życia pozagrobowego. Dla zmarłego, niezależnie od tego, czy zostanie pochowany w grobie, czy rozszarpany przez dzikie zwierzęta, czy spopielony w ogniu, czy zaginie w morzu, życie w grobie rozpoczyna się w momencie śmierci.
Munkar i Nakir
Aniołowie przeprowadzają w grobie przesłuchanie. Zadają pytania o Boga, proroka i religię.
Tylko z tego zapytania
prorocy
oraz dzieci są zwolnione z opłaty.
Zgodnie z wierzeniami Ahl-i Sunnet,
Kafiry i niektórzy grzeszni wierzący będą doświadczać kar w grobie. Grób jest dla wierzących i tych, którzy czynią dobre uczynki, jak ogród rajski, a dla niewierzących – jak jeden z otworów piekielnych.
Uczeni przedstawili różne poglądy na temat natury życia w grobie i rodzaju cierpienia. To, czy cierpienie dotyczy duszy, ciała, czy obu jednocześnie, nie zmienia rezultatu. Ponieważ osoby prowadzące życie w zgodzie z prawem boskim będą doświadczać dobrego życia w grobie, podczas gdy niewierzący będą doświadczać wielkiego cierpienia i udręki.
(Pezdevi, Ehl-i Sünnet Akaidi, tłum. Şerafeddin Gölcük, Stambuł 1980, s. 235, 237: es-Sâbûnî, Mâtürîdî Akaidi, tłum. Bekir Topaloğlu, Ankara 1979, s. 185; Taftazânî, Şerhu’l-Akaid, s. 251; Tirmizi, Kıyâme, 26; Müslim, İman, 34; Ebû Dâvud, Tahâret, 26; Münâvî, Feyzu’l-Kadîr, Bejrut 1972, III, 29).
Jeśli zmarły w grobie jest osobą, która trafiła do raju (said), to jego dusza
raj
Jeśli dusza jest dobra i zasługuje na raj, to tam trafia; jeśli jest grzeszna i zasługuje na piekło, to tam trafia. Niektóre dusze przebywają w berzachu, który jest miejscem pośrednim, ani rajem, ani piekłem.
Według niektórych uczonych, choć dusze świętych przebywają w raju, ich więź z grobami nie zostaje zerwana. Kontakt ten jest szczególnie intensywny w piątkową noc i dzień oraz w sobotnią noc do wschodu słońca. Dusze świętych mogą śledzić wydarzenia na świecie, pytać o nowości z ziemskiego życia tych, którzy zmarli i niedawno przybyli do raju. Mogą usłyszeć pozdrowienia od odwiedzających, a nawet, jeśli otrzymają pozwolenie, odpowiedzieć na nie.
(ez-Zebîdî, Tecrîd-i Sarih, tłum. Kâmil Miras, Ankara 1985, IV/504, 505)
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach