Czy oprócz Anioła Objawienia, Dżibrila, inne anioły również przekazywały objawienia? Czy oprócz Dżibrila, Israfił również przekazywał objawienia Prorokowi Mahomecie (s.a.w.)?

Odpowiedź

Drogi bracie/Droga siostro,

Przede wszystkim należy podkreślić, że nie tylko Gabriel (pokój z nim) jest aniołem, który przekazuje objawienia prorokom. Oprócz Gabriela, objawienia prorokom przekazywali również Michał, Izrafił, a nawet nieznany anioł. Jednak objawienie jest powszechnie kojarzone z Gabrielem i

„Cibril”

nawet jeśli się tak powie

„anioł, który jest zaufanym przekazownikiem objawienia”

przychodzi mi do głowy. Tak, Anioł Gabriel jest wielkim aniołem, który jest tak bardzo zjednoczony z objawieniem.

Inną misją Dżibrila jest ochrona proroków. Jak wiadomo, Dżibril (pokój z nim) wraz z Mikąilem (pokój z nim) chronili naszego Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) przed wrogiem w bitwie pod Badr.

Według przekazów Ibn Dżarira, Ibn Sa’da i Imana al-Kastalani, za pośrednictwem Imana al-Šabi, w ciągu pierwszych trzech lat objawienia prorockiego, Israfił (as) został powierzony zadaniem edukacji Proroka Mahometa (sallallahu alaihi wa sallam).

Ponadto, po objawieniu pierwszych wersetów Sūry Al-ʿĀliqa, objawienie zostało na pewien czas przerwane. Wersety dotyczące czasu trwania przerwy w objawieniu są rozbieżne. Najkrótszy okres to piętnaście dni, najdłuższy – trzy lata. W tym czasie anioł, który był przy nim, pocieszał go. Według przekazów, aniołem tym był Israfił.

Jednak objawienie Koranu nastąpiło za pośrednictwem Anioła Dżibrila.

Choć Gabriel pełnił różne misje, najważniejszą z nich było bycie „aniołem objawienia” i przekazywanie objawień. W Koranie, wspominając o tym błogosławionym aniele, mówi się, że jest on całkowicie posłuszny każdemu rozkazu Allaha i że ze względu na swój status jest „emîn” (Tekwir, 81/21), co jest ważną cechą Gabriela.

Dżibril-i Emin,

Ponieważ w przyszłości miał on objąć ważną misję ściśle związaną z powiernictwem i wykonać ją w pełni i należycie, ta ważna cecha została mu nadana przez samego Boga jako swoisty pierwszy dar i zaliczka. Jako posłaniec, podobnie jak prorocy, Gabriel posiada inne cechy oprócz wiarygodności. Jednak prawdopodobnie te cechy nie zostały wymienione osobno, ponieważ wynika to z jego natury anielskiej i nie mogło być inaczej. Na przykład prorocy mają cechę „czystości”; jednak aniołowie, nie mając pożądania cielesnego, są uważani za odpornych na grzechy; z tego punktu widzenia, chociaż czystość jest ważnym aspektem i głęboką cechą Archanioła Gabriela, nie jest ona wymieniana osobno. Jednocześnie aniołowie są istoty, które nie kłamią. A dokładniej, są to czcigodni sługi Boga.

Tak, ponieważ są oni ugruntowani w nakazach Allaha, z natury są niezdolni do kłamstwa. Zatem szczerość (prawdziwość) jest ich naturą. Ponieważ szczerość jest w istocie aspektem bezpieczeństwa, można to rozpatrywać również w kontekście powiernictwa.

Wielcy prorocy

Anioły są wolni od wad, takich jak rany, blizny, choroby itp., które mogłyby odstręczać ludzi. Ponieważ Gabriel jest aniołem, jego natura jest zawsze otwarta na piękno i jest wolny od wszelkich stanów, które można by uznać za wady.

Sama istota Dżibrila nie jest jednowymiarowa. Ibn Arabi mówił, że gdy czyta się niektóre imiona Boga, dżinny zmieniają się i przybierają różne postacie. Możliwe, że podobnie jak dżinny, anioły również, czytając niektóre imiona Boga, mogą przybierać różne postacie w zależności od tych imion. Odpowiedź, jaką nasz Prorok (s.a.w.) dał Harisowi ibn Hiszhamowi, który zapytał, jak objawienie do niego przychodzi, również wyraża tę prawdę:


„(Objawienie) Czasami przychodzi do mnie jak dzwonienie dzwonków, co jest dla mnie najtrudniejsze. Gdy ten stan ustępuje, dobrze zapamiętuję to, co mi (anioł) powiedział. Czasami anioł przybiera postać człowieka. Rozmawia ze mną. I ja dobrze zapamiętuję to, co powiedział…”

(Buhari, Bed’ul–vahy, 2)

Objawienie, które objawiało się w różnych formach, zostało przekazane przez Dżibrila w różnych postaciach. Zatem Dżibril jest istotą zdolną do przybierania różnych form i do ciągłych przemian. Nasz Prorok (s.a.w.) widział go w jego prawdziwej postaci tylko dwa razy: po raz pierwszy w miejscu zwanym Cijad, na wschód od Mekki, a po raz drugi podczas Wniebowstąpienia, przy Sidrat al-Muntaha. (zob. Tirmizi, Tefsir (Necm) 3274; Buhari, Tefsir (Mâide) 7; Bed’ul–halk, 6; Tevhid, 4; Müslim, İman 287)

Anioły to istoty o nieograniczonych, wręcz nieskończonych wymiarach. Te wymiary, którymi dysponują, są często określane jako „skrzydła”. Zresztą, w Koranie również anioły…

„posiadający skrzydła”

określając ich tym wyrażeniem

„posiadający skrzydła”

zostało oznajmione, że są istnieniami. (por. Fâtır, 35/1)

Tak, aniołowie posiadają swoją własną głębię. Dzięki tej głębi obdarzeni są różnymi stanami świadomości, a dzięki tym cechom mogą jednocześnie pełnić służbę w obecności naszego Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), być skromnymi i pełni pokory wobec majestatu Allaha, pomagać uciśnionym, pokrzywdzonym i skazanym, a także podnosić na duchu innych.

Ponieważ anioły są istotami świetlanymi, ich objawienia również są świetlne i mogą objawiać się w wielu zwierciadłach jednocześnie, ze wszystkimi swoimi cechami. Jak twierdził Mistrz Bediüzzaman,


„Rzeczywistość duchowa może być obecna i objawiać się w nieskończonych miejscach za pośrednictwem nieskończonych luster.”

(Listy, s. 351)

słowa te wskazują na tę prawdę. Oczywiście, nie jest możliwe, aby anioł o tak wszechogarniającej zdolności percepcji był określany jako wadliwy. Zatem można powiedzieć, że wolność od wad i skaz jest również naturą anioła.


Wracając do tematu bezpieczeństwa…

Dżibril, jako anioł, jest pewien swojej misji i przekazał objawienie Bogu, komu On nakazał. To odpowiedź na błędne rozumienie Dżibrila, jakie prezentują niektórzy Żydzi i Rafidzi. Bóg bowiem nakazał mu przekazać objawienie nie żadnemu z Żydów, ani też Aliemu (niech Bóg będzie z nim), lecz Zaszczytnemu Człowiekowi, a Dżibril (pokój z nim) tak uczynił.

W retoryce, informowanie odbiorcy przez mówiącego, że zna on zawarte w zdaniu twierdzenie.

„potrzebne – pożyteczne – informacje”

Mówi się, że w tym przekazie z pewnością tkwi pewien cel i korzyść. Zatem podkreślenie w wersecie, że Dżibril jest pewny, nie wynika z wątpliwości lub niepewności co do jego pewności. Cóż, pewność Dżibrila jest przecież znana. Koran tym sformułowaniem chciał zapobiec nieuzasadnionym twierdzeniom niektórych osób, takich jak Żydzi i późniejsi Rafidzy, wskazując na pewność Dżibrila, aby zapobiec potencjalnym odchyleniom.

Wszyscy prorocy są godni zaufania, ponieważ powiernictwo jest atrybutem każdego proroka. Anioł Gabriel (as) również jest wspominany w kontekście przekazywania objawienia Prorokowi (s.a.w.), a zatem jest opisywany jako godny zaufania ze względu na znaczenie tej cechy w jego roli. Aby wyjaśnić to przykładem: wyobraźmy sobie człowieka, o którym nie można przypuszczać, że kradnie lub dopuszcza się korupcji, spacerującego po targu lub bazarze, gdzie nie ma miejsca na kradzieże i korupcję, ale gdzie przebywają kobiety w nieodpowiednim stroju. Aby wyrazić jego „czystość”, zamiast mówić „Ten człowiek nie kradnie i nie dopuszcza się korupcji”, powiemy „Ten człowiek jest bardzo czysty”. Ponieważ otoczenie nie sprzyja kradzieży i korupcji. Ten człowiek, przebywając w takim miejscu, może dopuścić się grzechu wzroku, myśli lub fantazji, a nawet wpaść w grzech. Ponieważ ogólna atmosfera nie sprzyja kradzieży i korupcji, mówi się o jego „czystości”, a nie o innych jego cechach. To, że podkreśla się tylko jego czystość i broni się go w tym względzie, nie oznacza, że nie posiada innych dobrych cech. Ponieważ jego pozycja i to, na czym należy się skupić, to właśnie jego czystość.

W tym wersecie biblijnym Dżibril jest przedstawiany jako ten, który przekazuje prorokom przesłanie i pełni rolę ich posłańca. Kluczową kwestią jest zatem jego niezawodność w przekazywaniu tych przesłań. On, jako „zaufany”, przekazuje orędzia otrzymane od Boga, a zdradzenie tego zaufania jest wykluczone.

Właśnie ze względu na te różnorodne rozważania, zarówno ze względu na potrzebę zapewnienia pewności co do jego osoby, jak i na usunięcie wątpliwości na jego temat, a także ze względu na wyjątkowe znaczenie aspektu bezpieczeństwa w przekazywaniu objawienia w obliczu różnych poglądów, takich jak błędne przekonania Żydów i Rafidytów, Dżibril jest w Koranie traktowany przede wszystkim pod tym kątem, a zwraca się uwagę na jego niezawodność.


Z pozdrowieniami i modlitwami…

Islam w pytaniach i odpowiedziach

Najnowsze Pytania

Pytanie Dnia