– Czy fatwy Abu Hanify i Ibn Taimiiyja uzasadniają pojęcie słusznego buntu/powstania?
– Najczęściej podkreślanym w czasach współczesnych poglądem Ibn Taimii jest przekonanie o konieczności oparcia państwa na podstawach moralnych i religijnych oraz poddania go prawu religijnemu. Uważał, że wszelkie struktury i formy państwa, które deklarują oparcie się na podstawach moralnych i religijnych oraz przyjmowanie prawa religijnego, powinny być stale ulepszane poprzez pouczenia i w ten sposób usuwać występujące braki. Jednocześnie twierdził, że państwo nie oparte na podstawach moralnych i religijnych, nie rządzące zgodnie z prawem religijnym, jest nielegitymne.
– Podkreśla, że posłuszeństwo władcy jest konieczne, ale równie ważne jest przestrzeganie jego rad; według niego „religia to rada”.
– Imam Azam Abu Hanifa, odnosząc się do okresu panowania Umajjadów, powiedział o Zaidzie ibn Ali: „Gdybym wiedział, że ludzie nie zdradzą go tak, jak zdradzili jego przodków, i nie pozostawią go w pół drogi, walczyłbym przy nim”. Co ważniejsze, uważał on, że buntowanie się przeciwko tyranom za pomocą miecza jest obowiązkiem.
Drogi bracie/Droga siostro,
Zastąpienie władcy, który nie przestrzega szariatu, jest obowiązkiem ummy, ale tylko wtedy, gdy będzie miała do tego siłę i
niebezpieczeństwa takie jak wojna domowa, dające wrogowi okazję do ataku
nie będzie tam dostępny.
Jeśli istnieje ryzyko większych szkód, należy poczekać na odpowiedni czas i okoliczności.
Kliknij, aby uzyskać więcej informacji:
– Na czym polega działanie pozytywne?
– Dżihad duchowy
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
