– Sajjid Kutub w swoim komentarzu do Koranu, *Fi Zilalil-Kur’an*, w odniesieniu do wersetu 29. Sūry At-Tawba twierdzi, że należy prowadzić wojnę ze wszystkimi niewiernymi, niezależnie od tego, czy walczą, czy nie. Używa tego wersetu jako dowodu. Twierdzi, że nawet jeśli niewierni chcą być przyjaciółmi muzułmanów, zgodnie z tym wersetem należy na nich wszcząć wojnę. Innymi słowy, zgodnie z tym wersetem, należy prowadzić wojnę ze wszystkimi niewiernymi na świecie, niezależnie od tego, czy są pokojowo nastawieni, czy nie, nawet jeśli nie są agresywni.
– TEN ARGUMENT OPIRA SIĘ W SZCZEGÓLNOŚCI NA NASTĘPUJĄCYM FRASE:
„Jak wiadomo, nasz Prorok nakazał muzułmańskim wojownikom, aby w czasie wojny nie atakowali dzieci, osób starszych, bezbroni, którzy nie nosili broni, oraz mnichów zamkniętych w klasztorach. Ponieważ nie byli oni wojownikami, a islam zabrania atakowania tych, którzy nie biorą udziału w walce, niezależnie od ich religii. Należy jednak pamiętać, że osoby i grupy te nie zostały wyłączone z wojny przez Proroka z powodu faktu, że faktycznie nie atakowały muzułmanów. Zostały jednak wyłączone z celów wojennych, ponieważ w rzeczywistości nie posiadały cech umożliwiających im atakowanie.”
– Zatem wprowadzanie ograniczeń do tego powszechnie obowiązującego boskiego nakazu poprzez stwierdzenie, że „w tym wersecie mowa jest tylko o tych, którzy faktycznie zaatakowali”, jest nieuzasadnione.
– Tak twierdzą niektórzy psychicznie zaburzeni muzułmanie, którzy próbują bronić oskarżeń o agresję skierowanych przeciwko islamowi: „agresja” istnieje od samego początku. Jest to atak na niepodzielną „boskość” Najwyższego Boga.
– Czy mógłby Pan/Pani wyjaśnić tę sytuację; jak można na nią odpowiedzieć?
Drogi bracie/Droga siostro,
– Sajjid Kutub, interpretując ten werset, odnosi się do wcześniejszych wersetów, które dotyczą ludu Pisma.
(„Walczcie z ludźmi Pisma w sposób piękny. Zapraszajcie ich do jedności w wierze w jedynego Boga”)
takich jak (np.) pewne uprzywilejowane kwestie)
(Al-Tawba, 9/29)
wersetem
zostało całkowicie wyeliminowane
wierzy.
– Należy również zaznaczyć, że niemal wszyscy tłumacze tekstu (mufassirowie) stwierdzili, że nakazano walczyć z ludźmi Pisma Świętego (Ahl-i Kitab), dopóki nie zapłacą cizy (podatku) lub nie nawrócą się.
(por. Taberi, Razi, Kurtubi, Ibn Aszur, komentarz do danego wersetu)
– Niemniej jednak, w tej kwestii możemy śmiało stwierdzić, że Koran zawiera zarówno uniwersalne i wieczne przepisy, jak i te tymczasowe, zależne od lokalnych warunków.
Uniwersalne i fundamentalne zasady islamu, które obowiązują w sposób ciągły, można znaleźć w następujących wersetach:
„Walczcie na drodze Allaha z tymi, którzy walczą z wami. Ale nie atakujcie bezpodstawnie. Albowiem Allah nie kocha tych, którzy przekraczają granice. Zabijajcie ich wszędzie, gdzie ich znajdziecie. Wyrzućcie ich z miejsc, z których was wyrzucili. Fintę…”
(torturowanie w celu zmiany religii),
gorsze jest niż zabicie człowieka. Jednakże, dopóki oni nie rozpoczną wojny z wami w pobliżu Meszcid al-Haram, wy również nie toczcie z nimi wojny w tym miejscu. Lecz jeśli oni wam wojnę wypowiedzą, to i wy toczcie z nimi wojnę. Takie jest bowiem karanie niewierzących.”
(Al-Baqara, 2/190-191)
Werset w tym przekładzie wskazuje na uniwersalne zasady wojny.
W zawartych w tych wersetach
„Walczcie na drodze Allaha z tymi, którzy walczą z wami.”, „Ale nie atakujcie bezpodstawnie.”, „Nie walczcie z nimi przy Meczuyd-i Haram, dopóki oni nie zaczną walczyć z wami przy Meczuyd-i Haram.”
Zawarte w nim stwierdzenia wyrażają zasady uniwersalne. Ponieważ zawarto w nim zasady godne ludzkiego człowieczeństwa i obowiązujące zawsze:
„Walczcie z tymi, którzy wam zagrażają/którzy postanowili z wami walczyć…”
„ale nie atakujcie bezpodstawnie i bez powodu…”
„Nawet podczas wojny nie przekraczajcie granic, zabijając swoich wrogów – kobiety, dzieci, osoby starsze, kapłanów i innych ludzi, których jedynym celem jest praktykowanie swojej religii, jak to przewiduje islam.”
– Natomiast wersety 29. sury Al-Tawba stanowią nakaz dotyczący sytuacji wojennej. Po zdobyciu Mekki Bizantyjczycy, a także chrześcijańscy Gassanidzi, znajdujący się pod ich protektoratem w Syrii, planowali i przygotowywali wojska do ataku na muzułmanów. Wyprawa do Tabuki.
-po objawieniu tego wersetu-
Właśnie w takich okolicznościach to się wydarzyło. Zatem, jak widać, sprawa dotyczy próby podsycania nieporozumień i podziałów przez drugą stronę.
Wcześniej, jak wiemy, Żydzi z plemion Banu Nadir i Banu Kurajza, również należący do ludu Pisma, współpracowali z politeistami z Mekki i spotkali się z zasłużoną karą.
(zob. Ibn Aszur, komentarz do danego wersetu)
Ponadto istnieje wiele wersetów o charakterze ogólnym i inkluzywnym dotyczących ludności Księgi. Oto tłumaczenie jednego lub dwóch z nich:
„Nie walczcie z ludźmi Pisma inaczej niż w sposób najdelikatniejszy, chyba że ci, którzy krzywdzą was. Powiedzcie im: Wierzymy w Pismo, które nam objawiono, i w Pismo, które wam objawiono. Nasz Bóg i wasz Bóg jest tym samym Bogiem, i my Mu się całkowicie poddajemy.”
(28/46, Al-Ankabut)
„(O Proroku!) Jeśli oni skłaniają się ku pokoju, to i ty skłaniaj się ku niemu i polegaj na Bogu. On przecież wszystko słyszy i wszystko wie.”
(Al-Anfal, 8/61)
– Niemniej jednak,
„Każdy czas ma swój werdykt.”, „Czas jest wielkim tłumaczem, a jego werdyktu nie można kwestionować.”
Zgodnie z tymi zasadami, sytuacja, w jakiej znajduje się świat islamu od co najmniej dwóchset lat, nakazuje mu powstrzymywanie się od wszelkiego rodzaju materialnych konfliktów, chyba że zostanie do tego zmuszony.
– Dziś, aby przekazać światu piękne przesłanie islamu
W umowie pokojowej w Hudajbiji
Jak widać, w warunkach pokojowych jest to jeszcze łatwiejsze.
Jak wiadomo,
Traktatu pokojowego w Hudajbiji
W warunkach pokoju, które zapewnił, ludzie w krótkim czasie mogli z bliska zobaczyć piękno islamu, dlatego masowo przyjmowali go. Z tego powodu w tym wieku materialny dżihad ustąpił miejsca dżihadowi duchowemu.
– Niektórzy przesadzają, krzycząc o materialnym dżihadzie, podczas gdy inni popełniają błąd przeciwny, całkowicie odrzucając pojęcie dżihadu w islamie i sugerując, że materialny dżihad jest w dzisiejszych czasach nieaktualny.
Jednakże ani dżihad materialny, ani dżihad duchowy nie ustają aż do końca świata.
Jego powstanie jest sprzeczne z prawami wszechświata. Ponieważ Bóg ustanowił w wszechświecie prawo walki.
Prawda i fałsz nieustannie ze sobą walczą. Czasami rozum, nauka i wiedza dominują, zmniejszając siłę i korzyści płynące z materialnego dżihadu dla muzułmanów. Czasami jednak to materialny dżihad ma znaczenie, doprowadzając do sytuacji, w której nie ma potrzeby słów i dyplomacji.
W dzisiejszych czasach, gdy rządzą przekonanie, dowód, nauka i wiedza, na pierwszy plan wysuwa się duchowy dżihad. Ponieważ nie istnieją siły militarne i polityczne zdolne do prowadzenia materialnego dżihadu, muzułmanie są zobowiązani do duchowego dżihadu.
Kliknij, aby uzyskać więcej informacji:
– Czy mógłby Pan/Pani wyjaśnić fragment z 29. wersetu Sūry At-Tawba, brzmiący: „Walczcie z nimi, dopóki nie zapłacą cizyji”?
– Czy 29. werset z Sary At-Tawba oznacza, że powinniśmy interweniować w sprawach osób nie-muzułmańskich?
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
