– Czy werset 34-35 z sury At-Tawba można odczytywać również w odniesieniu do muzułmanów, którzy nie płacą zekatu?
– Czy w takim razie muzułmanin, który nie odprowadza zekatu, trafi do piekielnego ognia?
Drogi bracie/Droga siostro,
Oto tłumaczenie odpowiednich wersetów:
„O wy, którzy wierzycie! Wiedzcie, że wielu uczonych żydowskich i mnóstwo zakonników chrześcijańskich bezprawnie grabi majątki ludzi i odwraca ich od drogi Allaha. A tym, którzy gromadzą złoto i srebro i nie wydają ich na drodze Allaha, zwiastuj bolesny karze! W tym dniu będą oni podgrzewani w ogniu piekielnym, a ich czoła, boki i plecy będą pieczone: Oto to, co gromadziliście i skrywaliście dla siebie; spróbujcie teraz tego, co gromadziliście i skrywaliście!”
(Al-Tawba, 9/34-35)
Treść pierwszego z tych wersetów jest jasna i nie ma wątpliwości, że zwraca się on do rabinów i uczonych ludu Pisma. Zwrócenie się do wierzących w ten sposób ma na celu uświadomienie im prawdziwego oblicza tych ludzi, pokazanie, jak kupują świat za pomocą religii, jak wykorzystują religię dla ziemskich korzyści, zapobiegając tym samym, by nie dali się im nabrać.
Tych, którzy gromadzą złoto i srebro, a nie wydają ich na drodze Bożej.
Istnieją różne interpretacje drugiego wersetu, który mówi o tym, że trafią do piekła.
a)
Adresatami tego są te same osoby, które zostały wspomniane w pierwszym wersecie.
(por. Taberi, Razî, Semerkandi, komentarz do danego wersetu)
b)
Niezależnie od tego, czy jest muzułmaninem, czy nie, kto gromadzi złoto i srebro,
(jako jałmużna lub darowizna)
Wszyscy właściciele nieruchomości, którzy nie byli obecni na inwentaryzacji, są objęci tym wezwaniem.
(zob. Razî, Semerkandi, agy)
c)
W początkach islamu muzułmanie, którzy posiadali majątek, mieli obowiązek wydawania części swoich dóbr na drogi Boże. Później, wraz z wprowadzeniem przepisów dotyczących podatku zaka’t, te wcześniejsze przepisy zostały uchylone.
(zob. Razî, Semerkandi, agy)
d)
W zawartym w wersecie
kenz
(zapasowe złoto i srebro)
Istnieją trzy poglądy na temat sankcji karnych przewidzianych w związku z tym skarbcem:
1)
Każdy rodzaj majątku, niezależnie od tego, czy jest to skryty skarb, czy nie, który osiągnął próg zaka (nisab) i którego właściciel nie odprowadził zaka, podlega groźbie zawartej w tym wersecie. Wśród tych, którzy wypowiedzieli się w tej sprawie, znajdują się m.in. Abdullah ibn Umar, Suddi, Szafi’i i Taberi.
2)
Ten skarb, którego właściciel jest zagrożony, to zgromadzenie majątku przekraczające cztery tysiące srebrnych dirhamów. Niezależnie od tego, czy zapłacono zadek, czy nie, właściciel skarbów/zbiorów/majątku przekraczającego tę kwotę jest adresatem groźby zawartej w tym wersecie. Według przekazów, Hazrat Ali, który podzielał to pogląd, powiedział:
„Mienie o wartości czterech tysięcy dirhem lub mniej stanowi środki utrzymania.”
(czyli dozwolone jest gromadzenie takiej ilości). Natomiast towary przekraczające tę ilość
(pokazany w złym świetle w wersecie)
należy do kategorii kenz.
3)
Towary, których jest nadmiar, są uważane za skarb i podlegają groźbie zawartej w wersecie.
(patrz Maverdi, odpowiednie miejsce)
Kliknij, aby uzyskać więcej informacji:
– Jaka jest kara w życiu pozagrobowym dla tych, którzy nie odprowadzają zadośćuczynienia (zakatu)?
– Oświadczenie.
– KENZ.
Z pozdrowieniami i modlitwami…
Islam w pytaniach i odpowiedziach
